Sportcolumn: 'Laten we lekker op de maan gaan spelen'

Mario Wisse

Het is het jaar van de grote sportevenementen onder absurde omstandigheden en onder toeziend oog van dubieuze regimes. Bij alles wat ik tot dusver over de Olympische Winterspelen in Peking heb gelezen, trekt er een koude rilling door mijn lijf. Niet omdat het de Winterspelen zijn – winter, kou, je begrijpt het wel – maar vanwege de knettergekke omstandigheden waaronder ze worden gehouden. Want uit angst voor besmettingen zitten zowel de sporters als de journalisten in Peking in een soort gevangenis. Hun accommodaties mogen ze (sporters) alleen uit om te trainen en aan wedstrijden mee te doen of om te roken (journalisten). Wanneer ze frisse lucht willen inademen – voor zover die te vinden is in China – moeten ze proberen hun monden en neuzen door de nauwe opening van hun draaikiepramen te persen. Even naar buiten zonder sportieve intenties of zonder een smeulende peuk in de mond is verboden. Het olympisch park, daar waar het atletendorp en de stadions te vinden zijn, wordt van de buitenwereld gescheiden door een traliehek, 50 tot 100 meter niemandsland, daarachter nog een hek, vele controles, camera’s en een massa politie. Je zou van minder paranoïde worden, zullen we maar zeggen.

Daarover gesproken: de Nederlandse atleten kregen het advies geen laptops of telefoons mee te nemen naar China, omdat de autoriteiten op dat gebied de neiging hebben wat aan de nieuwsgierige kant te zijn. Want voor je het weet kijkt de halve inlichtingendienst via je telefooncamera mee wanneer je ter ontspanning en met je rodelpak op de knieën even lekker wat spannende filmpjes zit te kijken. Ondertussen hebben de inwoners van Peking er alleen maar last van dat de Spelen in hun stad worden gehouden. Vanwege de strenge covidregels kunnen ze geen seconde live-sport zien. Die live-sport is af en toe ook aan de absurde kant, trouwens. Zo las ik dat het skiën plaatsvindt op een plek waar nog minder sneeuw valt dan in Amsterdam. De organisatie huurde een sneeuwmanager in, die met zijn sneeuwkanon het groene landschap in een skiwalhalla veranderde. Wij van oranje lopen al krom vanwege de vele kilo’s olympische medailles om onze nekken, maar laten we de Winterspelen voortaan alsjeblieft gewoon weer op plekken organiseren waar vrijheid is en waar écht sneeuw valt in de winter. En dan moet het WK Voetbal in Qatar nog komen. Lukt het jou wél om ondanks alles van de sport te genieten?

Micha Jacobs

Even eerlijk: keek jij afgelopen zomer zonder gene naar Nederland-Tsjechië, in Boedapest, hoofdstad van het land waar antihomowetten gelden? Boycotte jij de één na laatste race van Max Verstappen, omdat die in het verwerpelijke Saoedi-Arabië werd verreden? Dacht jij toen Irene Schouten dat goud om haar nek kreeg: leuk voor haar, maar wat schandalig wat China met die Oeigoeren doet? Nee toch? Foei.

Ik merk dat ik hier een beetje moe van word. Altijd maar stelling nemen in iets. Mag ik ook ergens géén stelling in nemen? Zeker als het over sport gaat? Genieten van sport en een afkeer hebben tegen het land waarin het plaatsvindt kan wat mij betreft prima naast elkaar bestaan. Nederland-Tsjechië in Boedapest, is dat echt anders dan in Madrid? Zodra de bal rolt, maakt het niet uit wáár die rolt. Al die sentimenten spelen alleen vóór zo’n wedstrijd, nooit tijdens of erna. Mocht Nederland wereldkampioen worden in Qatar –haha! – is iedereen, ook jij en ik, alweer vergeten dat er bloed van dode arbeidsmigranten in de funderingen van de stadions zit. Oeigoeren? Die zijn alweer ondergesneeuwd door de medailleregen in Peking. En dat alle atleten worden opgesloten in hun kamer: ja, kut. Maar ook: zíj wilden toch zo graag naar de Spelen? Ze hadden, als ze het toch zo goed voor hebben met de Oeigoeren en met mensenrechten, ook thuis kunnen blijven, of niet? En waar hebben ze het over? Atleten hébben tenminste een bed, Oeigoeren worden uit hun huis gejaagd. Bovendien durf ik te wedden dat de atleten die weten dat Oeigoeren Turks spreken – wist jij dat? – op de vingers van één hand te tellen zijn.

Moeten ze dat weten? Van mij niet. Moet Oranje stelling nemen tegen Qatar? Hoeft voor mij ook niet. Je moet er gewoon voor zorgen dat sporters geen stelling hóeven te nemen tegen het land waarin ze moeten spelen.

Net als wij, de kijkers. Dan maar grote sportevenementen enkel in politiekcorrecte landen laten plaatsvinden? Ik wens je veel succes met de zoektocht. Elke Winterspelen in Zwitserland? Lekker dichtbij en alleen maar wedstrijden op normale tijdstippen ja, maar dan begint er vast wel iemand te kraaien over het Zwitserse bankgeheim waar de rijken der aarde nog steeds op slinkse wijze hun bloedgeld kunnen verstoppen. Elk land wast zijn handen in onschuld, dus als je geen gezanik wilt, moet je op de maan gaan spelen. Kunnen we dan weer lekker zeiken over de zwaartekracht.