Zijn haren zijn nat alsof hij net vanonder de douche komt en zijn ogen klein en bloeddoorlopen. Wie niet beter weet, zou denken dat Michel (30) gisteravond een goed feestje heeft gehad en zichzelf vanmorgen met een kloppende kater naar de rechtbank moest slepen, maar daar is volgens hemzelf niets van waar.
“Ik drink geen druppel meer,” zegt hij terwijl hij naar zijn tenen kijkt die in zijn teenslippers vrolijk op en neer wippen.
Dat was een half jaar geleden nog wel anders. Toen werd hij met zes keer de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed door de politie van de weg gehaald. Michel haalde hen in over een voorsorteerstrook en propte zijn auto daarna zonder omkijken tussen het overige verkeer. Eenmaal aan de kant bleek ook nog eens dat hij geen geldig rijbewijs had. Nooit gehad ook.
“Waarom doet u dat nou?” wil de rechter weten.
“Tsja...” zegt Michel schouderophalend, maar daar neemt de rechter geen genoegen mee. Zwijgend kijkt ze hem net zo lang aan totdat hij met iets beters komt. “Het was een moeilijke periode,” probeert Michel.
De rechter kijkt hem zwijgend aan.
“Ik was net vader geworden.”
De rechter kijkt hem zwijgend aan.
“Het was gewoon de kick,” zegt Michel ten slotte.
“De kick van dronken een auto besturen?” vraagt de rechter.
“En zonder rijbewijs,” vult Michel aan.
“U krijgt een kick van dronken rijden zonder rijbewijs?” vraagt de rechter.
“Ik denk het,” zegt Michel.
Achter de kiezen
De rechter trekt haar wenkbrauwen hoog op, maar de kans bestaat dat het de waarheid is. Het zou in elk geval verklaren waarom Michel twee dagen eerder exact hetzelfde overkwam. Ook toen haalde de politie hem van de weg zonder rijbewijs en met flink wat drank achter de kiezen.
“Als u zo graag autorijdt, is het dan niet een goed idee om uw rijbewijs te halen?” oppert de officier van justitie.
“Zeker,” zegt Michel, “maar het is misschien een nog beter idee om eerst met drinken te stoppen.”
Met dat laatste is hij naar eigen zeggen goed bezig. Onder begeleiding van zijn huisarts staat hij nu al maanden droog. Een prestatie die nog aan glans wint wanneer je weet dat Michel geen werk heeft en dus hele dagen thuis zit. Een fietsongeluk zorgde er een paar jaar geleden voor dat hij honderd procent arbeidsongeschikt werd verklaard. Hij, zijn vriendin en hun baby leven voorlopig van de bijstand.
“Dat is lastig,” zegt Michel, “maar het is tijdelijk. Als die kleine straks wat ouder is kan m’n vriendin weer gewoon gaan werken.”
Om het gezin verdere financiële rampspoed te besparen, en omdat Michel zelf aangeeft dat hij fysiek best het een en ander kan, geeft de rechter hem in plaats van de gebruikelijke boete een taakstraf van 40 uur. De rijontzegging van acht maanden die hij daarnaast krijgt opgelegd, lijkt wat overbodig omdat Michel niet eens een rijbewijs heeft, maar het heeft wel degelijk zin. Mocht hij met een rijontzegging op zak toch besluiten om voor de kick nog eens achter het stuur te kruipen, dan hangt hem een gevangenisstraf van twee weken boven het hoofd.
- Petra Urban