Maar op maandag 9 februari rond 17.30 uur, de tijd waarop de kassamedewerkster normaal gesproken thuis kwam, had Mariska nog steeds niets van zich laten horen. En dat was het moment waarop we als familie beseften dat er iets mis was, zegt Johan Peters, een oom van Mariska. Ze is niet het type om zomaar weg te blijven en niets van zich te laten horen. Pogingen om haar telefonisch te pakken te krijgen liepen op niets uit. Zelfs op appjes reageerde ze niet, zucht Peters, dat was al helemaal niets voor haar.
De ongerustheid werd er bepaald niet minder op toen Mariskas auto op dinsdagavond werd aangetroffen in de Symfoniestraat in Nijmegen. De Punto was niet afgesloten en vreemd genoeg lag Mariskas tasje er nog in. De sleutels en haar mobieltje waren weg. Volgens Johan Peters vrezen de ouders inmiddels het ergste. Mijn broer, de vader van Mariska, vermoedt dat zijn dochter uit de auto is gesleurd en ergens wordt vastgehouden. En zo zijn er ook nog andere speculaties. Maar eigenlijk weet niemand iets. We hebben veel over de vermissing gepraat, maar er is niets in Mariskas leven gebeurd dat de verdwijning kan verklaren. Ze heeft een schuld van ongeveer 1000 euro, maar dat is geen bedrag waarvoor je gekke dingen doet