/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png")
Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak.
“Zeg nou zelf: ik ben dat niet! Ik ben dat niet! Misschien zijn er een paar gelijkenissen, heel misschien ja, maar wat kan ik daar aan doen? Ik was daar niet. Ik ben dat niet. Hier, kijk dan. Ik ben de afgelopen twee jaar zeker 15 kilo afgevallen. Kijk dan. 15 kilo! En trouwens, zelfs in mijn dikste tijd was ik niet zo dik als die man op die foto! Ik ben dat niet!”
“Blijft u maar gewoon zitten, meneer,” zegt de rechter.
“Oh ja, excuses voor mijn frustratie. Maar ik ben dat niet. Echt niet.”
Slank is ie niet
De 36-jarige Eindhovenaar van Surinaamse komaf staat pontificaal voor de rechter. Met zijn handen in de lucht draait hij om zijn as om haar een zo compleet mogelijk beeld te geven van zijn indrukwekkende lijf. In het strakke, witte T-shirt zijn z’n brede schouders goed zichtbaar, maar ook zijn buik wordt erin geaccentueerd. Slank kun je hem niet noemen. Dik ook niet. In elk geval niet zo dik dat hij niet over een schutting zou kunnen klimmen.
Lees uit deze serie ook: man steelt 9 blokjes afvalhout
Want dat is wat hij volgens de officier van justitie in Valkenswaard gedaan zou hebben. Een man en een vrouw zagen hem zijn vouwfiets tegen de schutting zetten en er vervolgens overheen klimmen. Met een stenen tuineend zou hij het raam hebben ingesmeten en naar binnen zijn gegaan. Toen hij door kreeg dat hij gezien was vertrok hij weer. Rustig fietste hij op zijn vouwfiets weg. Zo rustig zelfs, dat een buurman nog net kans zag hem te fotograferen.
Lees uit deze serie ook: mishandeling met koffie
Om die foto draait het nu. De man die de verdachte over de schutting zag klimmen, heeft hem later van die foto herkend. Hij zei letterlijk: “Dat is ‘m. Dat bolle hoofd, ik word er nog bang van!” Kort daarop werd de verdachte op de markt van Valkenswaard aangehouden. Op het bureau is de verdachte nogmaals herkend, dit keer door de buurman die de foto nam. Er kan volgens de officier geen twijfel over bestaan: de man op de foto is de man die hier zit. Hij eist vijf maanden cel, met aftrek van de tijd die de man in voorarrest zit.
De advocaat kan het maar moeilijk geloven. Zegt de officier hier nu echt met droge ogen dat er geen twijfel over kan bestaan? Hoe kan het dan dat de verdachte op de foto andere kleren draagt dan bij zijn aanhouding? En dan die foto. Hoe duidelijk is die nu eigenlijk? Een forse, donkere man op een vouwfiets, op afstand gefotografeerd…
Celstraf van 103 dagen
Maar de rechter baseert haar oordeel niet op gelijkenissen. Ze kijkt naar het dossier en daarin verklaren twee mensen onafhankelijk van elkaar dat de man op de foto de verdachte van vandaag is. Zonder enige twijfel. Maar vijf maanden vindt ze te gortig. Dat is de norm voor een voltooide woninginbraak en daar is hier geen sprake van. Er is niets uit de woning weggenomen. Een celstraf van 103 dagen volstaat. Niet toevallig precies het aantal dagen dat hij in voorarrest zit.
De man begint zachtjes te snikken. Een traan loopt over zijn wangen. Met een trilstemmetje zegt hij het nog een laatste keer: “Ik ben dat niet.”
Lees uit deze serie ook: op zoek naar de piemelzwaaier
Lees het in Panorama
Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle.