Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: trammelant

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak uit de oude doos.

trammelant, politierechter

Als Abdel (24) zijn petje afzet onthult hij een zo goed als kale schedel. Wat wel zo verrassend is omdat de achterkant ervan wordt bedekt door een dik gordijn van lang zwart haar. Alsof hij zijn tondeuse alleen heeft laten grazen op dat deel van zijn hoofd dat hij in de spiegel kon zien.

“Ik zie uw rechterhand wild naar achteren zwaaien en daarna weer naar voren,” zegt de rechter.

“Maar ik raak hem niet,” zegt Abdel.

“Richting het gezicht van de tramconducteur,” vult de rechter aan.

“Maar ik raak hem niet,” zegt Abdel.

“Ik kan niet goed zien of het een vuist is,” zegt de rechter.

“Dat is zeker geen vuist,” zegt Abdel. 

“Vervolgens zie ik het hoofd van de conducteur naar achteren gaan,” zegt de rechter.

“Maar ik raak hem niet,” zegt Abdel.

“Alsof hij geslagen is,” zegt de rechter.

“Daar lijkt het wel op, ja,” erkent Abdel, “maar ik raak hem niet.”

“Waarom bent u daar zo zeker van?” vraagt de rechter.

“Kijk zelf,” zegt Abdel, “kijk naar die bril. Die zou echt niet meer op zijn neus staan als ik hem goed had geraakt.”

@backlink(159051)

Vijf keer veroordeeld

Abdel en de rechter staan samen gebogen boven een laptop. Op het scherm zijn de beelden te zien die een surveillancecamera in een Haagse tram die avond registreerde. Wanneer een van de conducteurs Abdel en zijn vrienden aanspreekt ontstaat er al snel een enorme chaos. Abdel probeert de tram uit te vluchten, maar een conducteur verspert hem de weg. In de worsteling die volgt zou Abdel hem volgens de aangifte met een vuist in het gezicht hebben geslagen, maar hoe vaak de beelden op de laptop ook worden teruggespoeld en herbekeken, echt honderd procent duidelijk wordt dat niet.

“Waarom koopt u nou niet gewoon een kaartje?” vraagt de rechter als de laptop is opgeborgen en iedereen weer op zijn plek zit.

“Voor één halte?” kaatst Abdel de vraag vol verontwaardiging terug.

“Voor één halte, ja,” zegt de rechter.

“Hij had ook gewoon even normaal kunnen doen,” zegt Abdel.

“Hoe bedoelt u?” vraagt de rechter.

“Nou, hij komt gelijk met zo’n dreigende houding op ons af en zo,” zegt Abdel.

“Vroeg hij niet om uw vervoersbewijs?” vraagt de rechter.

“Ja, dat wel,” zegt Abdel, “maar wel op zo’n agressief toontje, weet u wel?”

“U vindt eigenlijk dat het zijn eigen schuld is?” vraagt de rechter. “Dat hij u uitdaagde?”

“Een beetje wel misschien,” zegt Abdel.

“U heeft een behoorlijk strafblad,” stelt de rechter vast.

“Dat is het verleden,” zegt Abdel.

“U bent vorig jaar nog vijf keer veroordeeld,” zegt de rechter. “Onder andere voor een geweldsdelict.”

“Oh ja? Oh, dat zou kunnen, ja,” zegt Abdel. “Sorry.”

Een vuistslag vindt de rechter niet bewezen, maar dat hij de conducteur duwde of sloeg, dat staat met de camera-beelden en de verschillende getuigenverklaring van medepassagiers wel vast. Hij krijgt een taakstraf van vijftig uur en zal de conducteur daarnaast ook de door hem geëiste schadevergoeding moeten betalen van 375 euro.

@backlink(158985)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.