/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fpanorama%2Fpanorama%2Fuploads%2F2020%2F01_januari%2Fmartin_kok.jpg "Wie vermoordde Martin Kok?")
“Als ze ’t hier doen, dan is de hele Nederlandse misdaadjournalistiek in één keer uitgeroeid.”
“Niet met de rug naar de deur gaan zitten.”
“Pas op voor zwarte scooters.”
Er worden meer van dit soort opmerkingen gemaakt op die donderdagmiddag 8 december 2016. Op initiatief van Martin Kok is er een lunchafspraak in de Harbour Club Kitchen aan de Apollolaan in Amsterdam-Zuid. Om het te hebben over wat meer samenwerking en uitwisseling tussen misdaadjournalisten en verwante websites. Aanwezig: Marian Husken (Vrij Nederland), Gerlof Leistra (Elsevier), Vico Olling (Panorama), Paul Vugts en Maarten van Dun (Het Parool), Jens Olde Kalter (Panorama), Timo van der Eng (Crimesite) en Hendrik Jan Korterink (misdaadjournalist.nl en Panorama). Een paar andere genodigden hebben afgezegd: ze vinden het te gevaarlijk. Er waren al aanslagen gepleegd op Martin, het zou zomaar weer kunnen gebeuren en dan wil je er liever niet te dicht bij zijn. Toch beseft niemand dat het gevaar zó dichtbij is en dat er op dat moment buiten een compleet moordcommando op scherp staat.
Buiten de kudde lopen
Tijdens de lunch is Martin in opperbeste stemming. Zoals altijd. Met zijn website Vlinderscrime trekt hij veel bezoekers en wat belangrijker is: adverteerders. Hij is een slimme zakenman en weet zijn waar goed te verkopen. Zijn grootste vis is een wat onduidelijk bedrijf dat pgp-telefoons online verkoopt. Als je Martin mag geloven heeft hij net een contract voor 35.000 euro afgesloten. De vertegenwoordiger van het bedrijf is op dat moment in Nederland. Een Schot: Christopher Hughes, beter bekend als Scotty. Na de lunch heeft Martin met hem afgesproken.
/%23source%2Fpanorama%2Fuploads%2F2020%2F01_januari%2Fmartin_kok_2.jpg)
De gesprekken tijdens ‘Het Laatste Middagmaal’ hebben inhoudelijk weinig om het lijf. Het is vooral een onderonsje van journalisten die elkaar in de meeste gevallen al heel lang kennen. Op de achtergrond speelt de dreiging: Martin heeft het de laatste maanden in de ogen van iedereen veel te bont gemaakt met zijn publicaties over topfiguren van de Mocro Maffia. Hij heeft er een gimmick van gemaakt Naoufal F. belachelijk te maken. ‘Noffel’ was in Ierland aangehouden, Martin zette hem neer als een soort flapdrol. En hij plaatste foto’s van tot dan toe vrijwel geheel onder de radar gebleven hoofdmannen: Rico ‘de Chileen’ en Ridouan Taghi. Bij het grote publiek onbekenden. Martin had het duidelijk gemunt op deze groep. Hij werd gevoed met informatie over dit ‘kamp’. Martin schreef dat er nauwe connecties waren tussen de Mocro Maffia en de Ierse maffia. Die verhalen werden gretig overgenomen in de Ierse pers en nog eens flink aangezet. Waarschuwingen dat hij hiermee veel te ver ging en allerlei onbewezen verdachtmakingen publiceerde, lachte hij weg. Dat had een averechts effect, dan deed hij er eerder nog een schepje bovenop. “Ik ben toch een boef?” zei hij dan. “Ik ben geen gnoe, geen kuddedier dat door de stront van anderen gaat lopen. Ik loop buiten de kudde, maar dan heb je wel meer kans om gepakt te worden door de wilde dieren.”
Ontsnapt aan aanslag
Misschien voelde hij zich veiliger dan hij was. De politie had hem ondergebracht in een safehouse, ter bescherming. Maar van andere beschermingsmaatregelen moest hij niks hebben. Al was hij drie maanden eerder - in juli – op het nippertje ontsnapt aan een aanslag met een zware autobom bij restaurant ’t Klein Kalfje in Amstelveen. De bom was tijdig ontdekt, vermoedelijk doordat degene die hem onder de auto van Martin had geplakt een foutje had gemaakt. Het projectiel zat met een sterke magneet aan de bodemplaat. Bij het aanbrengen was het waarschijnlijk te snel vastgeklikt – en niet meer los te krijgen. Daardoor was het van buitenaf gemakkelijk te zien. Een wandelaar belde de politie. Als de bom was afgegaan, was de schade niet te overzien geweest en zouden er zeker meerdere doden zijn gevallen. Achteraf werd bekend dat het een explosief was van een uitzonderlijk zwaar kaliber. Ook toen lachte Martin erom en ook toen had hij niet in de gaten dat de vijand heel dichtbij was.
Lees het in Panorama!
Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele verhaal over Martin Kok van Hendrik Jan Korterink lezen? De nieuwe Panorama ligt nu in de winkel en is ook HIER te bestellen.