Willem Holleeder: 'Ik ga me niet verstoppen'

Maar Panorama-journalist Bas van Hout bracht de zondagavond door met de man over wie iedereen een mening heeft. "Ik ben er weer hè!"

Ik had het telefoontje kunnen verwachten, maar toch komt het als een verrassing. "Hoi goede kennis," zegt de joviale stem uit het verleden aan de andere kant van de lijn. Het is vrijdag de 27ste januari, even voor negen uur. Ik moet even schakelen, herken de opmerking eerder dan de stem met het onmiskenbare Jordanese accent.

”Hi Willem, hoe gaat het ermee?” Vroeger noemde hij me steevast ’vriend’ als hij belde. Goed bedoeld, maar het voelde niet goed. Toen ik daar de opmerking over maakte dat ik geen vriend van hem kon zijn omdat ik journalist was, noemde h me vanaf dat moment 'kennis. Het benadrukken van dat woord was met een vette knipoog, dat wel. Dat is humor van Holleeder en die kon ik altijd wel waarderen. Met dezelfde humor in zijn stem zegt hij: "Ik ben er weer hè."

Fascination with the Dutch godfather Holleeder

De Holleeder-hype is al een paar dagen eerder uitgebroken. Zelfs de BBC besteedde er ruim aandacht aan met een veelzeggende kop: ’Fascination with the Dutch godfather Holleeder’. ’De machtige, beruchte en invloedrijke misdaadfiguur Holleeder, die de Nederlandse onderwereld decennialang heeft gedomineerd, is vrijgelaten na een lange celstraf.’

Twee dagen daarvoor heb ik een grappig kaartje gestuurd naar Stijn Franken, de onberispelijke jurist die Holleeder verdedigde. Het kaartje voor Willem past perfect bij deze gelegenheid, een tekening van stripfiguur Joop Klepzeiker in boevenpak achter een celdeur, met daarboven het woord: ’Adreswijziging’. Die humor kan ’Naris’ (de neus in het Spaans en de naam van zijn voormalige bv) wel waarderen. Ik heb mijn telefoonnummer achter op het kaartje gezet.

In de dagen voor zijn vrijlating word ook ik af en toe door een nieuwsrubriek gebeld met het verzoek om een quootje voor de camera. Eigenlijk heb ik daar geen zin in, kost veel tijd, ze zijn altijd te laat en niet zelden wordt het door tijdgebrek uit z’n verband gerukt. 

De meeste journalisten zijn over het algemeen te schijterig om een ’topcrimineel’ recht in de ogen te kijken

Wrekers en moord-eskaders

Iedereen heeft een mening en vrijwel niemand kent de feiten. Aangevoerd door De Telegraaf wordt het onderbuikgevoel over Holleeder met vette chocoladeletters aangevoerd: ’Holleeder vrij’, alsof zijn vrij lating een vervolgmisdrijf is. Het onderbuikblad zegt met zoveel woorden dat het een schande is dat Holleeder überhaupt vijr komt. In het kielzog van de krant volgen tal van kwaliteitskranten, tijdschriften en andere media.

In het gunstigste geval hebben ze de rug van Willem vanachter glas bewonderd. De meeste journalisten zijn over het algemeen te schijterig om een ’topcrimineel’ recht in de ogen te kijken, laat staan zonder stotteren aan te spreken. Uitzonderingen als Peter R. en John van den Heuvel daargelaten. Want zeker die twee moet ik nageven dat ze niet te beroerd zijn om in de frontlinies te opereren, voeten in het bluswater, zonder zandzakken. Daarna houdt het wel een beetje op. 

Dit is een voorstukje uit onze Holleeder special. Wil je het hele verhaal van Bas van Hout lezen en weten hoe hij er op terugkijkt? Ga naar de winkel of bestel onze speciale editie over Willem Holleeder hier.