4 jaar cel geëist tegen moeder voor doden baby Sem Vijverberg

Het tragische verhaal, dat jarenlang een cold case was, kwam pas in 2022 tot een doorbraak na een anonieme tip en intensieve media-aandacht.

Baby Sem Vijverberg

In januari 2006 werd het levenloze lichaam van een pasgeboren baby aangetroffen in een bevroren vijver in Doetinchem. Omdat er niet bekend was wat de naam van het babytje was, werd hij Sem Vijverberg genoemd. Sem, omdat een van de kinderen die hem gevonden hadden dat een mooie naam vond. Vijverberg, omdat de baby dichtbij een station met die naam werd gevonden.

Het bleek dat Sem met geweld om het leven was gebracht. Zijn schedeldak was eerst verbrijzeld, en daarna werd zijn lichaampje in het water gedumpt. Het blijft onbekend of Sem nog leefde toen hij in het water werd gelegd. Het is een mogelijkheid dat hij is verdronken na de zware verwondingen.

Bekijk ook

Na 16 jaar grote doorbraak in coldcase gewelddadige dood baby 'Sem Vijverberg' | Panorama

'Eén tip maakte het verschil', aldus de politie.

De ontdekking van de dader

Het duurde echter tot 2022 voordat de politie op het spoor kwam van Margot H. De doorbraak volgde na een publieke oproep en de tip van een anonieme bron. DNA-onderzoek bevestigde later dat H. de biologische moeder van Sem was. De zaak kreeg opnieuw landelijke aandacht toen de verdachte in september 2022 werd aangehouden.

In de rechtszaal gaf H. aan zich niets te herinneren van haar zwangerschap of de geboorte van haar kind. Met tranen in haar ogen verklaarde ze: "Er is DNA-bewijs, maar zo voel ik het niet. Het is er niet." Op verschillende vragen van de rechters antwoordde ze: "Ik weet het niet, ik herinner het me niet."

Doodslag

De aanklacht tegen H. is die van doodslag, niet moord. Het OM kon namelijk geen bewijs aanleveren voor voorbedachte rade. De officier van justitie stelde dat H. opzettelijk haar baby heeft gedood, maar dat ze dit niet van tevoren gepland had. Volgens het OM moet Sem door haar handelingen zijn overleden, en er is geen alternatief scenario dat het bewijs van haar schuld ontkracht.

Gedragsdeskundigen hebben verklaard dat het langdurige geheugenverlies van H. onwaarschijnlijk is. Het past niet bij typische gevallen van amnesie, en de rechtbank twijfelt aan de echtheid van haar geheugenverlies. De verdachte zelf gaf aan dat ze niet begrijpt waarom ze niets herinnert, en ook wil ze graag antwoorden zoeken: "Ik wil het zo graag weten."

Zwangerschap

Tijdens de rechtszaak kwamen ook verklaringen naar voren van vriendinnen en collega's van H. die herinneringen hadden aan haar zwangerschap. Zo zouden er opmerkingen zijn gemaakt over haar dikker wordende buik, maar volgens H. herinnert ze zich deze gesprekken niet.

Ook collega’s op de school waar ze destijds stage liep, verklaarden dat ze haar buik hadden opgemerkt, waarna H. twee weken ziek thuis was. Ze kwam terug zonder de buik, maar de verdachte ontkent dat deze gebeurtenissen haar iets zeggen. De ouders en broer van H. verklaarden eveneens niets gemerkt te hebben van haar zwangerschap.

Het verlies van geheugen blijft voor Margot H. een onopgeloste puzzel die haar leven beheerst. Ondanks haar zoektocht naar antwoorden en haar verontschuldigingen, lijkt de hoop steeds verder te vervagen. Haar verdediging stelt dat het geheugenverlies authentiek is, maar het biedt geen duidelijkheid over de gebeurtenissen rondom de dood van haar baby.

De rechtbank zal in de komende maanden bepalen welke straf H. zal krijgen.