Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: 'Ik was altijd goed met haar'

Ravi heeft zijn moeder meegenomen naar de rechtbank. Niet om hem moreel te steunen, wel als medeverdachte.

Bij de politierechter: 'Ik was altijd goed met haar'

Ondanks het relatief geringe leeftijdsverschil zijn Salina (49) en Ravi (34) moeder en zoon. Samen staan ze terecht voor de mishandeling van Mira, met wie Ravi drie jaar lang een relatie had. “Dit is allemaal nooit gebeurd,” snikt moeder, schoonmoeder en oma Salina wanneer de officier de bepaald niet misselijke tenlastelegging heeft voorgelezen. “Ik was altijd goed met haar.”

In totaal deed Mira aangifte van vier mishandelingen. Drie door haar man Ravi, eentje door haar schoonmoeder. De agressie zou volgens haar een gevolg zijn van het alcoholgebruik van haar man, die na een bedrijfsongeval volledig arbeidsongeschikt werd verklaard en sindsdien dagelijks kachel is. Bij het eerste incident zou Ravi haar thuis uit het niets hard op haar oor hebben geslagen terwijl Mira met hun baby in haar armen en met haar rug naar hem toe stond. De tweede keer was in de auto, op de weg terug van een familiebezoek in België. Ravi was dronken en slingerde over de weg. Kort nadat zijn vrouw haar gordel had losgemaakt om de baby te voeden, trapte hij zonder enige reden plotseling op de rem waardoor Mira hard haar hoofd stootte tegen het raam. De rechterkant van haar gezicht zou een dag later bont en blauw zijn geweest.

“Kijk eens wat jouw zoon allemaal met mij doet,” zei Mira kort na het incident tegen haar schoonmoeder. Maar op enige compassie van Salina hoefde ze niet te rekenen. In plaats daarvan kreeg ze een klap midden in haar toch al beurse gezicht.

Het vierde incident vond een paar maanden later plaats. Buren van het stel hoorden Mira vanaf het balkon in paniek om hulp roepen. “Bel de politie, bel de politie!” Toen ze buiten kwamen, zagen ze haar nog net door de knieën zakken. Roerloos bleef ze liggen. Later zou Mira bij de politie verklaren dat ze door Ravi was gewurgd en zeker acht keer hard met haar hoofd tegen de muur was geslagen.

“Hoeveel drinkt u op een dag?” vraagt de rechter.

“Een fles wodka per dag.

Ongeveer,” schat Ravi.

Na het laatste incident liet hij bij een blaastest 1250 ug/l noteren, ruimschoots voldoende om een volwassen man op zijn benen te doen tollen. Toch beweert Ravi dat hij zich de gebeurtenissen van die dag nog piekfijn herinnert.

“Er was niets aan de hand,” zegt hij. “Ineens begon ze hysterisch te schreeuwen.”

“Ze wil gewoon een verblijfsvergunning,” zegt moeder Salina ongevraagd. Daar kijkt de rechter van op.

‘Ik drink een fles wodka per dag. Ongeveer’

“En hoe zou dat in zijn werk gaan dan?”

“Dat weet ik ook niet precies,” haalt Salina haar schouders op.

De moeilijkheid met huiselijk geweld, zeker wanneer er nauwelijks lichamelijk letsel is vastgesteld, is dat er meestal geen getuigen bij zijn en het dus het woord van de een tegen dat van de ander is. Maar in dit geval niet. Bij drie van de vier mishandelingen was namelijk de broer van Mira aanwezig die bij de politie uitvoerige verklaringen aflegde. Alleen bij het laatste incident was hij niet in de buurt, maar daarbij zagen de buren Mira op het balkon ineenstorten. Voor de rechter is dat genoeg voor een veroordeling. Salina krijgt een taakstraf van twintig uur, Ravi een taakstraf van vijftig uur, een voorwaardelijke celstraf van twee weken en een meld- en behandelplicht bij de reclassering.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd.

Misdaad
  • Petra Urban