Thijs H. - gewetenloze killer of geestesziek?

Uit de editie van 17 juni 2020: Thijs H. uit Brunssum is de hoofdpersoon in een van de meest geruchtmakende moordzaken van Nederland. In mei 2019 stak de Limburger drie willekeurige mensen dood. Panorama dook in dit even omvangrijke als bizarre dossier.

Het is 4 mei 2019 als rond half drie de 56-jarige Etsuko haar huis in de Nicolaistraat in Den Haag verlaat voor een wandeling met haar twee hondjes in het voorjaarszonnetje. Een dagelijks tafereel voor de van oorsprong Japanse vrouw. Het ommetje in het Scheveningse Bos geeft haar een gevoel van vrijheid, energie en sociale verwevenheid met de omgeving.

Etsuko is een opvallende verschijning in de buurt. Dat komt niet alleen door haar oosterse uiterlijk, maar ook omdat een van haar twee honden gehandicapt is. Het huisdier loopt daarom met een invaliderekje op wieltjes, een aandoenlijk en koddig gezicht tegelijk. Maar plots verandert genieten in lijden, want de Haagse komt de voor haar onbekende Thijs H. tegen. Een ontmoeting met de dood. Bizar en verbijsterend tegelijk. Dit betekent het noodlot voor Etsuko, want Thijs H., een geboren Brunssumer, steekt haar uit het niets neer. Zonder dralen, zonder mededogen. Als ze op de grond ligt, snijdt H. nog haar pink af. Later zal hij verklaren dat hij dit deed omdat hij van ‘stemmen in het hoofd bewijs moest hebben’.

Afgemaakt als een beest

Etsuko vecht nog voor haar leven. Haar labrador Max zijgt neer naast zijn ter plekke stervende bazin. Een waar drama. De Haagse heeft geen schijn van kans en blaast niet lang na de steekpartij haar laatste adem uit. Ze is als een beest afgemaakt, op een wandelpad. In de uren daarna komt Thijs H. thuis in zijn woning aan de Hooikade in Den Haag. Een stekje dat de Limburgse student kort daarvoor heeft betrokken. Een oplettende buurman krijgt de thuiskomst van H. mee en voelt dat er iets niet in de haak is. De man is extra alert en spitst zijn oren als hij herrie hoort die van achter de naastgelegen voordeur komt. Hij gaat kijken waar het geluid vandaan komt en ziet dat H. de badkamerdeur heeft ingeslagen. Thijs H. maakt een verwarde indruk op de medebewoner van het appartementencomplex. Als ze elkaar in de ogen kijken, blijkt een normaal gesprek tussen het tweetal niet mogelijk omdat Thijs H. wartaal uitslaat. Feit is dat Thijs H. in de dagen na de eerste moord terugreist naar Brunssum, naar zijn roots. De plaats in Zuid-Limburg waar zijn ouders – zijn moeder is sinds jaar en dag advocate – wonen. Het is daar waar zoon Thijs af en toe graag het gezinshondje uitlaat in de buurt, bijvoorbeeld in het uitgestrekte natuurgebied de Brunssummerheide, een plek op loopafstand.

Thijs H. is normaal al een man van weinig woorden, vaak in zichzelf gekeerd, maar nu constateren zijn pa en ma daags na de Haagse moord dat het foute boel is bij Thijs. Er zit duidelijk psychisch iets niet goed bij hun zoon. Hij zou onder meer bezeten gedrag vertoond hebben en zijn omgeving de stuipen op het lijf hebben gejaagd. Ten einde raad besluiten H.’s ouders om op 5 mei met hem naar de spoedeisende psychiatrie te rijden voor een opname. Hun hulproep lijkt echter aan dovemansoren gericht want twee psychiaters constateren hier dat het slechts om bijwerkingen van zijn nieuwe ADHD-medicijn gaat. Er is dus niks ernstigs aan de hand met Thijs, zo vinden de deskundigen althans.

Smeken om opname

Nauwelijks één dag later is de Brunssummer echter nog altijd totaal van de kaart. Vader en moeder H. rijden met Thijs naar een vestiging van PsyQ, onderdeel van ggz-instelling Mondriaan. Hier doen ze weer hun verhaal over de toestand van hun zoon en smeken zelfs om acute opname. Maar ook nu krijgen ze te horen dat ze zich geen zorgen hoeven te maken omdat Thijs’ gedrag een bijwerking van de medicatie zou zijn.

Op 7 mei, vier dagen na de moord op Etsuko, gaat het echter helemaal mis. Rond elf uur ’s ochtends verschijnt Thijs – ditmaal zonder zijn ouders – weer in de openbaarheid op straat. Hij drentelt in zijn uppie rond op de Brunssummerheide. Een jonge vrouw laat daar op precies hetzelfde moment haar hond uit en merkt instinctief dat ze achtervolgd wordt. Ze ruikt onraad. Als ze zich omdraait, kijkt ze de dicht genaderde Thijs H. plots recht in de ogen. De vrouw groet hem, maar er klinkt geen respons. Geen knikje, geen vriendelijk ‘goedendag’. De wandelaarster heeft hier geen goed gevoel bij en besluit sneller te gaan lopen. Ze is bang want Thijs volgt haar. Eenmaal aangekomen op een open plek op de heide, gaat H. er plotseling vandoor. Hij verklaart hierover later tegen de recherche dat hij de vrouw ‘te jong’ vond.

Zij had volgens hem immers nog een heel leven voor zich.

Twee psychiaters constateren dat het slechts om bijwerkingen van zijn nieuwe ADHD-medicijn gaat

Het is ongeveer op datzelfde moment als de 63-jarige Diny Meeüse in haar huisje vlakbij de Brunssummerheide besluit om haar hond te gaan uitlaten. Via de Kamperheideweg loopt ze, langs de voormalige velden van wijkvoetbalclub RKVV Heksenberg, de hei op. Even lekker uitwaaien, terwijl haar geliefde viervoeter zijn behoefte kan doen.

Het is een dagelijks rondje, een vast ritueel en diezelfde hobby heeft de 68-jarige Frans Verhees ook. Ook hij stiefelt die dinsdag in mei met zijn hondje richting de hei.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees verder op de volgende pagina.