Plaats Delict: 'Waarom ik de relschoppers begrijp'

We zijn toch een inclusieve samenleving? Net zoals er homo’s bestaan, zijn er ook kerels die houden van een goed gevecht. En langzaamaan slaat de corona-moeheid om in boosheid, vernielzucht, rellen. Ik vind dat niet eens zo onbegrijpelijk.

Mensen zijn het zat om op een terras zover van elkaar af te schuiven dat ze in de anderhalve meter van hun buurman komen te zitten, mensen zijn het zat om thuis naar wéér een avondvullend televisieprogramma te kijken over alles wat ze zogenaamd willen weten over corona, mensen zijn het zat dat er met twee maten gemeten wordt. Waarom mogen vliegtuigen met passagiers zij aan zij wél de lucht in terwijl touringcars niet rijden omdat men niet anderhalve meter van elkaar af kan zitten? Kroegen mogen open onder voorwaarde van allerlei regels die na vier bier niet meer gelden en sportscholen verkeren op de rand van de afgrond terwijl daar juist gewerkt wordt aan een beter en gezonder lichaam.

Ik zat afgelopen week in de kroeg en sprak met de eigenaar van mijn favoriete buurtcafé. Hij vertelde dat hij echt blij was dat hij weer open mocht en de mensen een biertje of een bacootje kon voorzetten. In zijn kroeg had hij stickers op de bar geplakt dat mensen toch vooral anderhalve meter van elkaar moesten blijven. Op de grond had hij met afplakband twee looprichtingen aangegeven. “Het was vrijdag ouderwets topdruk,” zei hij. “Er stonden op een gegeven moment tientallen mensen buiten. Ik kreeg het er helemaal benauwd van.” Hij probeerde nog zo goed en zo kwaad als het kon groepjes van maximaal vier mensen te formeren want meer dan vier is strafbaar. “Ik kan van een overijverige boa zomaar een boete krijgen van 4000 euro. Dan is de lol er snel af hoor,” sprak hij. Ik zag de wanhoop in zijn ogen.

Het is ook echt niet meer uit te leggen. En daarom begrijp ik die relschoppende hooligans wel in Den Haag afgelopen weekend. Die gasten hebben al meer dan drie maanden geen voetbalwedstrijd meer gezien. Ze hebben al meer dan drie maanden ook niet de adrenaline kunnen voelen van een goede rel of een lekker gevecht. Dat je op de toppen van je concentratie in het midden van de chaos staat en alles voor je ogen ziet gebeuren. Die mannen willen en moeten en zullen in echte confrontaties hun skills testen. We zijn toch een inclusieve samenleving? Net zoals er homo’s bestaan, transgenders en mensen die op pijn kicken tijdens de seks, zijn er ook kerels die houden van een goed gevecht. Die roei je niet uit. Sterker: ze vinden het alleen maar leuk als je dat probeert. Zij zijn de mannen die een onbedwingbare drang hebben om hun fysieke krachten te meten met anderen. Zonder inachtneming van de anderhalve meter. Mannen bij wie het testosteron zo ondertussen uit hun oren spuit omdat ze al maanden geen uitlaatklep hebben in de vorm van een partijtje sparren in de boksschool. Die is namelijk gesloten.

Ik wil alleen maar zeggen: ik keur die rellen niet goed, maar ik begrijp ze wel.

Misschien ook voor jou:

Plaats Delict: Aboutaleb en de wapenstok