Bij de politierechter: van je familie moet je het hebben

“De officier wil dat u veertig uur gaat werken,” zegt hij. “Wat vindt u daarvan?” 

“Dat kan niet!” hapt Mark (30), de oudste van de twee broers, onmiddellijk toe. Dat kan niet! Ik werk al tachtig uur per week! Dat kost me m’n baan!” Paniekerig kijkt hij om zich heen. Is er dan helemaal niemand die aan deze nachtmerrie een einde maakt? De zaal is leeg. Op zijn jongere broertje Ruud (27) na, maar van hem zal de redding niet komen. Hij hangt onderuitgezakt op zijn stoel. Handen in de zakken van zijn vrolijk gekleurde broek. Onder tafel spelen zijn voeten nonchalant met zijn rubberen teenslippers. 

“En u,” vraagt de rechter, “wat vindt u ervan?” 

“Vrij weinig,” zegt Ruud onaangedaan. “Ik vind het best.” 

@backlink(155437)

Mark is de harde werker van de twee, de carrièreman. Hij heeft een commerciële functie bij een multinational. Hij werkt zich een slag in de rondte. Meestal in het buitenland. De laatste tijd, en ook de komende maanden, zit hij voor zijn werk in Noorwegen. Hij heeft helemaal geen tijd voor een taakstraf. Ruud staat anders in het leven. Hij is meer het type van laat maar waaien, morgen weer een dag en eerst een biertje. Het feestje dat zo uit de hand liep, was dan ook bij hem thuis. Eerder die nacht was de politie al aan de deur geweest in zijn Overijsselse woonplaats Goor. Wegens ‘nachtrustverstoring’ kreeg hij een boete van 130 euro, maar dat mocht de pret niet drukken. Het bier was nog lang niet op, en de dorst ook niet. 

‘Kom naar buiten, klootzak!’ 

Later die nacht plaatste een buurtbewoner - waarschijnlijk dezelfde buurbewoner die eerder de politie had gewaarschuwd - een dreigend bericht op Facebook. Dat hij bij het volgende feestje van Ruud wel even met een paar vrienden bij hem langs zou komen. Dat het feestje dan wél snel afgelopen zou zijn… Ruud wachtte dat volgende feestje niet af. Samen met zijn broer Mark en twee vrienden stond hij niet lang daarna op de voordeur en het rolluik van de buurtbewoner te trappen, te slaan en te beuken. “Kom naar buiten, klootzak! Kom hier dan!” schreeuwden ze. 

Toen de politie daarna voor een tweede keer arriveerde was het rolluik al afgeschreven. De voordeur had stand gehouden. Tot grote opluchting van de bewoner, die alleen thuis was en achter die deur zat te rillen van angst. De rechter kijkt Mark zwijgend aan. Hij lijkt zo’n keurige jongen. In tegenstelling tot zijn broertje Ruud, die al redelijk wat ervaring heeft met justitie, heeft Mark een blanco strafblad. 

“Waarom doet u nou zoiets?” vraagt de rechter. 

“Dronken,” zucht Mark. “Ik denk dat ik mij een beetje heb laten meeslepen.” 

Maar dat vindt de rechter geen excuus. Beide broers krijgen de geëiste taakstraf van veertig uur. Mark blijft verslagen zitten. Zijn broertje is al bijna bij de deur. 

“Kom je nog?” vraagt hij zonder om te kijken.

@backlink(155339)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.