/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png")
Vorige week was ik op Urk. Mooi dorp aan het water, waar je je op sommige plekken nog in het tijdperk van voor de Afsluitdijk waant; oude groene vissershuisjes aan kruip-doorsluip-door steegjes, houten masten in de haven, een vuurtoren en plakkaten met namen van honderden zeebonken die nooit meer thuiskwamen. Verzwolgen door de Zuiderzee. Ook anno 2018 is de zee voor vissers nog altijd een factor om rekening mee te houden. Maar wie zijn boot gebruikt waarvoor die bedoeld is – vissen – komt meestal weer zonder problemen aan wal. Aan die wal lopen de bloedlijnen tot in de eeuwen terug, kent iedereen elkaar en komt men elkaar ’s zondags massaal tegen in een van de zestien gereformeerde kerken. Een hechte gemeenschap dus, waar de enige vreemde invloeden vanuit zee komen en waar zelfs een oer-Hollandse journalist uit Amsterdam een bezienswaardigheid is. Of de integratie in de rest van onze maatschappij wel vlot verloopt, daar kun je een paar balletjes over opgooien. Toch zijn er twee milieus waarin dat wel het geval is: de kleedkamer van de kickboksschool (zweet heeft tenslotte geen kleur) en de georganiseerde misdaad. Of men daar net als in de vechtsport ook privé met elkaar omgaat is niet altijd duidelijk, maar als men geld aan elkaar kan verdienen, is een gelegenheidscoalitie zo gevormd.
@backlink(168813)
Hollandse Kampers, kakkers, Marokkanen en Antilianen, Turken, Joegoslaven, Albanezen en Surinamers kunnen opeens ‘prima’ door een deur, waarbij de hang naar financieel gewin de barrières in taal, cultuur en geloof met gemak opzijzet. Zelfs barrières tussen hardcore Marokkaanse-Pakistaanse drugsgangsters en gereformeerde Urker vissers, zo bleek toen afgelopen zomer een kotter vol coke in de haven van Harlingen werd onderschept. Had ik dan nooit kunnen bedenken dat vissers door hun boten, hun kennis van de zee, routes, coördinaten, scheepsbewegingen en maritieme gebruiken, het laatste stuk van de drugsketen konden vormen? Natuurlijk wel. Maar toch was ik gefascineerd. Mocro’s en Urkers: een recept voor een ramp? Toch leek het lange tijd op het tegendeel, totdat de boel medio vorig jaar op een haast exemplarische manier klapte. Want wie had een connectie vermoed tussen de moordpoging op Peter ‘Pjotr’ R. in Diemen in 2015 en Urker Vissers? Ik in elk geval niet. Maar omdat in het betreffende liquidatie-onderzoek (26Tandem) door het kraken van pgp-toestellen en servers, opeens ANP Jens Olde Kalter misdaadverslaggever Panorama vermeende opdrachtgevers in beeld kwamen (onder andere ene ‘Buik’), liep ook de Urker connectie spaak. Want in de mailwisseling van Buik (volgens justitie Naoufal F., beter bekend als Noffel) met zijn maat Mohammed S. ging het onder meer over Urker vissers die spullen uit zee konden ‘pakken’. Toen Mohammed S. vervolgens door justitie op Urk werd gezien met lokale vissers, gingen er wat bellen rinkelen. De ‘oppervisser’ in de zaak beweert nu te zijn gedwongen om zijn schip ter beschikking te stellen en mee te werken. Zou kunnen, zo denkt men ook op Urk. Maar vanaf welk moment?
@backlink(169141)
Al in 2015? Was het toen soms lekker uit de crisis kruipen door een beetje bij te beunen in het witgoed? Niet alleen de manier waarop de zaak via pgp aan het licht kwam is exemplarisch, ook de bewijsvoering is dat. Niemand mailde onder eigen naam, en haast niemand lulde over een ander met diens eigen naam. Maar als Jantje ‘Vliegtuig’ wordt genoemd en Pietje zegt dat de auto van ‘Vliegtuig’ toen en toen in beslag werd genomen’ – en dat dat dan ook echt in die periode is gebeurd. En als ‘Vliegtuig’ ook toevallig in de buurt stond van de plek waar de boot ’s nachts in Harlingen met pakken vol coke aankwam, dan heb je wel iets uit te leggen. Bij de pro-formazitting vorige week vatte het OM het pgpbewijs als volgt samen: “Wat we vroeger altijd sterk vermoedden in dit soort zaken, dat lezen we nu letterlijk in de onbespied gewaande communicatie.” Of zoals collega Jan Meeus over pgp twitterde: “A gift that keeps on giving.” Voor justitie dan. De Urker verdachten wachten allicht serieuze celstraffen. Hun boten worden verbeurd verklaard. En het gelazer met hun Marokkaanse partners lijkt verre van voorbij. ‘Schoenmaker blijf bij je leest,’ luidt het gezegde. ‘Visser, blijf bij je paling.’