Het geheime depot van de NS: wat we allemaal in de trein vergeten

Het is even zoeken naar het pand waar het Centraal Bureau Gevonden Voorwerpen (CBGV) van de Nederlandse Spoorwegen gevestigd is. Het depot staat in Utrecht, op loopafstand van station Utrecht CS, en op het gebouw is geen enkele aanwijzing te vinden dat hier de plek is waar duizenden gevonden voorwerpen uit de treinen van de NS op bericht van hun eigenaar liggen te wachten. Woordvoerder van de NS Britt Ellson weet gelukkig wel bij welke van de vele deuren zij moet aanbellen en zij legt uit waarom er geen duidelijke borden en pijlen de weg wijzen naar het CBGV: “Binnen staan stellages vol met duizenden voorwerpen, allemaal gevonden in onze treinen en op de stations. De exacte locatie houden wij zoveel mogelijk geheim omdat de NS juridisch verantwoordelijk is voor alle opgeslagen spullen in het depot. Het is dan ook niet de bedoeling dat reizigers zelf tussen de gevonden voorwerpen gaan zoeken of hier hun eigendom komen ophalen. In verband met het risico op diefstal mag er niemand zomaar naar binnen.”

 ‘In 2023 zijn er in treinen van de NS zo’n 62.000 voorwerpen gevonden. Gemiddeld worden er per dag 200 gevonden voorwerpen ingeleverd bij de balies’

Eenmaal binnen in de grote loods vallen meteen de rijen stalen roldeuren op waarachter hoge stellages schuilgaan. De meeste planken liggen bomvol met tassen, koffers, bakken vol sleutelbossen en portemonnees, ook zijn er overvolle rekken met jassen in alle soorten en maten. Britt neemt de rol van gids op zich en vertelt: “In 2023 zijn er in de treinen van de NS zo’n 62.000 voorwerpen gevonden. Gemiddeld worden er per dag 200 gevonden voorwerpen ingeleverd bij de servicebalies van de stations. Het soort eigendommen dat we vinden varieert per seizoen. Zo vinden we bijvoorbeeld meer winterjassen aan het begin van het voorjaar omdat de mensen dan hun jas eerder uitdoen en hem daarna vergeten mee te nemen als ze uitstappen.”

Britt vervolgt: “In de top 5 van meest achtergelaten items staan sleutels, portemonnees, tassen/koffers, jassen en oortjes/koptelefoons. Ook knuffels worden dagelijks in alle hoeken van de treinen gevonden. In de jaarlijkse Week van de Verloren Knuffel rond de kerstdagen zet de NS de achtergebleven, eenzame knuffels in het zonnetje op de sociale media. Zo hoopt men de eigenaartjes weer te herenigen met hun verloren vrienden.”

Terug naar eigenaar

Niet alles wat reizigers vergeten in de trein en op het station komt in het Utrechtse centrale depot terecht. Wanneer conducteurs of klanten een achtergelaten item vinden, dan kunnen zij dit inleveren bij een van de servicebalies op de stations. Ook kan een gevonden item aan een NS-medewerker op het station of in de trein gegeven worden. Op deze manier is de kans het grootst dat het voorwerp weer terugkomt bij de rechtmatige eigenaar.

Na afgifte wordt het gevonden voorwerp door de klantenservice zo snel mogelijk geregistreerd. De verstrooide reiziger die zijn eigendom is vergeten, moet zo snel als hij kan een online melding doen op de website van de NS. Belangrijk is dan wel om zo goed mogelijk de details van het verloren item te vermelden om de kans op een goede match te vergroten. Het personeel van de NS kan zo ook veel gerichter op zoek gaan.

Zodra de online melding binnen is, wordt de zoektocht gestart. Eerst wordt de informatie van de melding vergeleken met de gevonden voorwerpen die al geregistreerd staan. Hoe duidelijker de kenmerken door de vergeetachtige reiziger zijn beschreven hoe groter de kans dat het verloren eigendom wordt gevonden. Klantenservicemedewerkers van de NS proberen binnengekomen meldingen en de gevonden voorwerpen zo snel mogelijk te koppelen, want uit ervaring blijkt dat de kans op een match de eerste 48 uur het grootst is.

Het voorwerp kan alleen worden meegenomen door de reiziger op vertoon van een legitimatiebewijs en het aan de klant verstrekte meldingsnummer. De eigenaar heeft vijf dagen de tijd om het op te halen. Veel van de verloren objecten worden al opgehaald op het station en belanden dus nooit in het CBGV. Het zoeken naar verloren spullen duurt maximaal drie weken en in het algemeen geldt dat als er geen match is in de eerste drie dagen, de reizigers er rekening mee moeten houden dat er verder weinig kans is dat het eigendom ooit nog boven water komt. Na drie weken zoeken krijgt de klant een definitief bericht, waarna de zoekopdracht voor het verloren voorwerp moment wordt afgesloten.

Na vijf dagen worden alle overgebleven spullen naar het Centraal Bureau Gevonden Voorwerpen in Utrecht gestuurd. Als het voorwerp eenmaal in dit depot ligt, kan het alleen nog maar opgestuurd worden naar de eigenaar. Van persoonlijk afhalen is dan geen sprake meer. Voordat het voorwerp wordt opgestuurd, moet er wel een aantal vragen beantwoord worden als: hoe ziet het object er precies uit en op welk traject ben je het precies verloren? Voor de verzendkosten wordt 15 euro gevraagd voor een standaardpakket binnen Nederland. Voor grotere pakketten kunnen deze kosten oplopen. Voor verzending naar het buitenland worden weer andere tarieven gevraagd.

Rottend fruit

Een aantal medewerkers is in een ruimte achter in de grote loods van het CBGV druk bezig met de administratie en andere werkzaamheden in het depot. Zij registreren alle binnengekomen spullen en ze zorgen ervoor dat elk object nauwkeurig gelabeld en omschreven wordt. Elk label wordt voorzien van een gedetailleerde beschrijving van het item, het traject of het station waarop het is gevonden en de tijd en datum van de vondst. Daarna krijgt het een plekje in het depot. Ook zorgen medewerkers ervoor dat, na een online melding van een reiziger, het voorwerp in het depot wordt opgezocht en vervolgens wordt verzonden naar de gelukkige eigenaar. Daarmee is het werk in het CBVG nog niet gedaan, want er komt nog meer kijken bij het bewaren van zoveel uiteenlopende zaken.

Woordvoerder Britt: “Vergeten koffers en achtergelaten tassen worden door onze medewerkers doorzocht om erachter te komen wie de rechtmatige eigenaar is. Dat is niet altijd een fijne bezigheid want er worden vaak zaken als rottend fruit aangetroffen. Bankpassen, identiteitsbewijzen, ov-chipkaarten en andere losse passen worden door het depot direct overgedragen aan de verantwoordelijke instanties. Die krijgen de reizigers niet terug via de NS, maar die moeten ze zelf blokkeren en vervangen. Indien er geld in een portemonnee zit, wordt dat op een verzamelrekening gestort. Wanneer de eigenaar van de portemonnee zich heeft gemeld of door ons is teruggevonden, dan wordt het geld naar de rekening van de eigenaar overgemaakt.”

In de loods zijn ook voorwerpen van buitenlandse eigenaren te vinden. Duitsers, Belgen en andere wereldburgers vergeten ook geregeld hun koffers of andere spullen en die krijgen een aparte plek in het ‘buitenlandse’ stukje van het depot. Om deze spullen terug te krijgen bij de eigenaren kost extra veel werk en tijd.

Uit de NS-gegevens blijkt dat voor ongeveer 35 procent van de mensen die binnen 48 uur een verloren item melden het voorwerp wordt teruggevonden. Zodra het gevonden voorwerp eenmaal in het Centraal Bureau Gevonden Voorwerpen ligt, is er 20 procent kans dat de rechtmatige eigenaar nog gevonden wordt.

‘Het stomste wat je kunt overkomen.’ Politicus Gert-Jan Segers liet het geheime  regeerakkoord in de trein liggen. Een medereiziger speelde het door aan de krant 

18 smartphones per dag

Voormalig ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers vergat in november 2021 ook iets in de trein en die verstrooidheid zou hem nog lang achtervolgen. Het was niet zomaar een document, het was het regeerakkoord dat hij liet liggen. Een medereiziger vond het dikke pak papier en besloot het niet netjes af te leveren bij de balie Gevonden Voorwerpen van het station, maar speelde het liever door aan de Volkskrant. Segers zei hier later over: “Het stomste wat je kan overkomen. Ik reis met de trein op en neer naar Den Haag. Dat is een fijne manier van reizen en gaat bijna altijd goed. Maar nu ging het een keer heel erg fout. Ik ben een mens en ik heb iets heel doms gedaan. Sorry.”

Het blijkt dat de meeste spullen worden vergeten doordat reizigers in slaap vallen tijdens hun reis en dan in grote haast de trein moeten verlaten, of doordat mensen worden afgeleid door hun telefoon tijdens het uitstappen. Ook worden spullen als telefoons, pasjes en portemonnees niet goed teruggestopt in tassen en broekzakken en zij ontglippen daardoor onopgemerkt aan hun bezitter. Door alert handelen van personeel en medereizigers en door het toenemende gebruik van sociale media komen verloren voorwerpen steeds sneller en vaker terug bij de eigenaar. Toch blijven er veel meer voorwerpen achter dan er verzoeken en meldingen binnenkomen bij de NS om een verloren voorwerp op te sporen. Paspoorten, rijbewijzen of andere pasjes blijven het vaakst eenzaam in de trein achter. Ook veel tablets, telefoons en laptops worden, meestal door haast van de reiziger, vergeten. Dagelijks verliezen zo bijvoorbeeld meer dan achttien passagiers hun smartphone.

Een boom op het toilet 

Bij het CBGV zijn in de afgelopen jaren heel wat vreemde voorwerpen binnengekomen. Op dit moment zijn in het depot te vinden: carnavalsspullen met koperen blaasinstrumenten, een loeizwaar boek over de invorderingswet, een pak luiers, een hoekslijpmachine, een katrol met verlengsnoer, een reddingsvest met fluitje, een eenzame pluche slang, wodkaflesjes ‘vermomd’ als verrekijker, een gitaar, een fiets en een levensgrote, uit hout gezaagde dame in Volendamse klederdracht die veel weg heeft van onze koningin.

Ook vergeten in de trein: een motorfiets, een grasmaaier, 400.000 euro cash, een kunstgebit, een opblaaspop, een zak condooms…

In het recente verleden vergat een reizende biker bij station Venlo om zijn motorfiets uit de trein mee te nemen. Ook lieten passagiers eens een comfortabele tweezitsbank achter. Bij de Nederlandse Spoorwegen krabt men zich nog steeds achter de oren over de vraag hoe dit gevaarte door de ov-poortjes is gekomen. Ook een elektrische grasmaaier, een televisie, een koffer vol nep geld, een volle urn, een complete tuinset, een grote koffiemachine, een hondenbench, veel fietsen en rollators… En bij station Eindhoven werd in een carnavalsweekend een hele boom in het toilet van de trein gevonden.

Kunstarm met ring 

In 2019 kreeg het Spoorwegmuseum in Utrecht een bijzondere schenking van het Centraal Bureau Gevonden Voorwerpen van de NS. In een grote aluminium kist zaten een flink aantal gevonden voorwerpen die nooit werden opgehaald. Deze voorwerpen waren zeer opmerkelijk en te bijzonder om ze na de gebruikelijke bewaartijd van drie maanden af te voeren. De NS besloot om de voorwerpen te behouden en ze te schenken aan het Spoorwegmuseum, dat ze een tijdlang tentoonstelde in een vitrine.

De bizarste items waren een kunstarm met een ring nog aan de vinger, twee kunstbenen, fotoalbums, een opgezet knaagdier, een communiejurk, tapdansschoenen, een (leeggehaalde) collectebus van het Astmafonds, een typemachine en de autosleutels van een Porsche en een Aston Martin.

In den vreemde

Ook bij buitenlandse spoorwegmaatschappijen worden gevonden voorwerpen bewaard voor de rechtmatige eigenaar en ook daar staat het personeel van de diverse depots regelmatig met verbazing te kijken naar de vreemde en lachwekkende afgeleverde vondsten. Zo vergat een vrouw zomaar 2,4 miljoen euro in een Duitse trein en werd er ook 400.000 euro cash gevonden op een leeg treinbankje bij onze oosterburen. Ook in Japan bij de Central Japan Railway Company konden ze wel lachen toen ze in het depot de volgende verloren bezittingen binnenkregen: een bowlingbal, een watermeloen, een volle gieter, een vergiet, röntgenfoto’s, een viool, kippenpoten, een kunstgebit en een levensechte opblaaspop.

De leukste lijstjes komen echter van de Britse East Midlands Trains en de First TransPennine Express. Zij mochten de volgende vreemde zaken in hun loodsen bewaren: een kunstbeen, een surfplank, een levensgrote speelgoedkangoeroe, een uitgezaagde Donald Trump, een opblaasbare cactus, een enorme zak met condooms, een cheque van 2500 pond, een Star Trek-kostuum, een gigantische opblaasbare dinosaurus, een levende hamster, een echte kat, een heuse hagedis, een lege doodskist, een envelop met 15.000 pond en een volle urn.