Sportcolumn: Hoe dom kan Wesley zijn?

Micha Jacobs

Vraagje: vind je Wesley Sneijder een slimme jongen? Na vorige week begin ik daar toch serieus aan te twijfelen. Aan tafel bij Veronica Offside vroeg Wilfred Genee op slinkse wijze of hij een leuke tijd in Dubai had gehad. “Ja hoor,” zei Wesley met een knipoog. “Er is nog iemand tegen me aangereden die daarna wegreed.”

Hij doelde natuurlijk op Quincy Promes die met zijn club Spartak Moskou in het penozeparadijs was, een verkeersongeluk veroorzaakte en vervolgens de benen nam. Diezelfde Quincy Promes die in Nederland is veroordeeld voor grootschalige drugshandel (zes jaar cel) en voor het neersteken van zijn neef op een feestje in Abcoude (1,5 jaar cel). Omdat de stervoetballer van Spartak nu ook in Dubai een strafbaar feit had gepleegd en werd opgepakt, dreigde uitlevering naar Nederland, iets wat hem in het ‘veilige’ Rusland niet boven het hoofd hing, omdat Rusland zijn criminelen niet uitlevert. Anders had Poetin allang voor een internationaal gerechtshof gestaan, maar dat terzijde. Wat Wesley van Quincy vond? “Aardige gozer. Hoezo moet ik hem opeens niet aardig vinden?”

Nu sluit het een het ander niet uit natuurlijk – met Willem Holleeder kon je naar verluidt ook een leuke avond hebben als je niet op zijn dodenlijst stond – maar was dat nou zo slim van hem? Een paar jaar geleden, toen Wesley net als Dirk Kuijt in verband werd gebracht met het goksyndicaat van de beruchte Haagse drugskoning Piet S., was hij verbolgen over alle insinuaties en noemde hij iedereen die in ‘dat indianenverhaal’ geloofde een ‘randdebiel’. En inderdaad, volgens het OM had niet Wesley, maar een neef van zijn vader, meesteroplichter Wout van K., gokschulden bij dat syndicaat. Dus waarom dacht iedereen dat híj vuistdiep in de onderwereld zat? Kon hij er wat aan doen dat er een crimineel in zijn familie zat? En Mohamed Ihattaren, die banden met de Mocro Maffia zou hebben, probeerde hij toch ook alleen maar op het rechte pad te krijgen? En mochten zijn shirtjes niet aan de muur van café Murk hangen, het buurtcafé in ‘zijn’ Utrechtse volkswijk Ondiep dat ook het stamcafé van Heineken-ontvoerder Cor van Hout was? Dat maakte hém toch nog geen crimineel?

Een waarheid als een koe natuurlijk, maar op de een of andere manier krijgt hij de penozelucht maar niet van zijn lijf geschrobd, hoe graag hij dat ook wil. Maar wat wil je ook als je iemand als Quincy Promes de hand boven het hoofd houdt en graag in Dubai gezien wordt? Da’s dan niet zo slim, toch?

Edwin Struis

Sneijder en slim; dat zijn twee onverenigbare grootheden. Het zegt al genoeg dat hij om de haverklap in dat zielloze stukje aarde vertoeft dat Dubai heet. Hij is trouwens niet de enige, dat penozeparadijs schijnt een enorme aantrekkingskracht uit te oefenen op de niet met bovenmatige herseninhoud bedeelde medemens. Om de haverklap duiken er op sociale media kiekjes op uit dit enge emiraatje die moeten verbeelden dat de maker ervan een erg riant leven leidt. Een hele hoge toren, een shopping mall waarin je kan verdwalen, een eiland in de vorm van een palmboom tot een skihal aan toe; protserigheid kent er geen tijd. Als je van gekkigheid niet meer weet wat je met je geld aanmoet: in Dubai raak je het zo kwijt.

Overigens geldt dat niet alleen voor voetballers, want zat onze supercrimineel Ridouan T. er ook niet ondergedoken en kroop voormalig talkshowhost Khalid Kasem er ook niet in de rol van hulpje van de beruchte maffioso Raffaele Imperiale? Een paradijs voor de onderwereld, zo wordt Dubai omschreven en dus moet Quincy Promes zich er ook erg thuisvoelen. Dat bleek al eerder toen hij er in januari, ondanks een internationaal arrestatiebevel, neerstreek voor een fijne vakantie. Opeens regende het provocerende posts op Instagram. Quincy in de zon, met moeilijk gekruiste vingers (reuma?) of nippend aan een watertje met als tekst erbij: ‘Amicitia Fortior’. Ik heb in tegenstelling tot Promes geen gymnasium gevolgd, dus moest het even opzoeken, maar het staat voor: sterker door vriendschap. Dan doelt hij blijkbaar op voetbalmaatjes als Hakim Ziyech (die hem al eens opzocht in Moskou) en Memphis Depay (‘Ik steun m’n broer in moeilijke tijden’), want ik kan me niet voorstellen dat dit verachtelijke heerschap in de ‘gewone’ wereld nog veel matties heeft.

Zijn laatste post dateerde van 8 februari en wederom moest ik een beroep doen op de vertaalservice. ‘Confido in deo non hominibus!’ Oftewel: ‘Ik vertrouw op God en niet op mensen.’ Compleet met filmpje die wederom reumavingers doen vermoeden. Onder anderen Calvin Stengs vond het wel een hartje waard.

Terugscrollend kwam ik ook nog ‘Deus ventus’ (God is favoriet) tegen. Misschien wordt het tijd voor de volgende Latijnse tekst: ‘Scelestus sum qui debet esse post vectes’. Vrij vertaald: ‘Ik ben een crimineel die achter de tralies hoort te zitten.’ Wellicht kan God een handje helpen, want van deze gelovigen moet je het niet hebben.