De bizarre kleedkamereisen van wereldsterren

Kanye West in een notendop: werd wereldberoemd met zijn raptalent, vergeleek zichzelf onderwijl met Jezus en Shakespeare, probeerde op het toppunt van zijn bipolariteit president van Amerika te worden, noemde slavernij ‘een keuze’ en toonde zijn eigen seksfilmpjes aan werknemers van zijn modebedrijf. Kortom: niet bepaald het type dat vlak voor zijn uitverkochte concerten genoegen neemt met een boterbabbelaar en een sixpack bier.

De rapper en – tegenwoordig - modeontwerper uit Chicago verwacht in zijn hotelkamers specifiek cilindervormige vazen. Waarom? Dat weet niemand. Zijn handdoeken moeten zwart, zijn cognac van Hennessy Paradis en zijn speakers moeten minstens tien jaar van de markt af zijn geweest (?). Maar niet alle eisen van West zijn duur. Wel vreemd. Zo eist hij in zijn kleedkamers ook één bakje yoghurt ‘om in te dippen’, nog eens vier kleine yoghurtjes, specifiek van het merk Yoplait, een kommetje met ‘diverse noten’ en een apart kommetje gezouten pistachenoten, maar dan wel van het merk Sunkist en absoluut zonder rode kleurstoffen.

Wie voor West werkt, ontkomt trouwens ook niet aan diens eigenaardigheden. Tijdens zijn Australische tour beval ‘Ye’ zijn chauffeurs exclusief kleding van 100 procent katoen te dragen, dat zijn gordijnen altijd waren gladgestreken en dat er een kappersstoel voor hem gereedstond. Zijn bekendste eis deed hij in 2016, toen voor elk concert een Slush Puppie Machine in de kleedkamer moest staan. Uiteraard niet gevuld met felgekleurde zoetstof, maar met cola en peperdure cognac en wodka.

Limousine voor 25 meter

21 april 2016, de dag dat Prince overleed, is voor menig liefhebber een vervelende datum. Dat geldt niet voor de mensen die voor de zanger moesten werken. Voor hen was de popzanger vooral een man met belachelijke eisen. Beroemd voorbeeld: het concert in de O2 Arena van Londen in 2007. Prince kwam graag in de Britse hoofdstad en vond het best een gedoe om steeds maar weer in presidentiële suites van chique hotels te moeten overnachten. Dus eiste de zanger van de O2 dat er dit keer maar een huis voor hem werd gebouwd, pal naast de concertzaal. Geen containerwoning natuurlijk, maar een villa met minstens vijf slaapkamers. “Ja, het is een beetje extravagant, maar ja, dit is Prince waar we het over hebben,” reageerde een betrokkene van de O2-organisatie destijds.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.