Zwembroek, kogelvrij vest: vakantie!

Je hebt verschillende soorten vakantiegangers: mensen die het liefst thuisblijven en alles na Hazeldonk al exotisch vinden, maar ook types voor wie een wandeling door de jungle van Papoea-Nieuw-Guinea met achter elke boom een hongerige koppensneller nog niet avontuurlijk genoeg is. En dan heb je natuurlijk nog de ramptoeristen die liever geen cultuur, maar kruitdampen opsnuiven en pas een vakantiegevoel krijgen als ze wapens horen kletteren in plaats van een zwerm bergparkietjes.

In 1995 waren brandhaarden in bijvoorbeeld Kroatië, Mexico, Sri Lanka, Turkije en Israël nooit ver weg, zeker in Kroatië niet, waar in buurland Bosnië-Herzegovina de oorlog nog hevig woedde en in Srebrenica meer dan 8000 moslims werden vermoord door Bosnisch-Servische militairen, deze week precies 28 jaar geleden. Srebrenica ligt op nog geen 350 kilometer van Dubrovnik, een van de populairste vakantiebestemmingen in Kroatië. Het Bosnische Mostar, van die wereldberoemde kapotgeschoten brug die inmiddels weer is opgebouwd, ligt zelfs nog dichterbij, op nog geen honderd kilometer van de Kroatische grens. Toch verwachtte het Kroatische verkeersbureau in 1995 meer dan drie miljoen bezoekers, vooral in de regio Dalmatië, op meer dan 1000 kilometer van het oorlogsgeweld: “Hartstikke veilig.”

Toch was dit bij lange na niet de enige ‘oorlogsbestemming’ waar mensen graag naartoe gingen. In de Russische stad Perm, op bijna 1500 kilometer ten oosten van Moskou, kon je voor 300 gulden een cursus tankrijden krijgen en voor nog eens 190 gulden daadwerkelijk schieten met een tank. In Collingbourne, in het zuiden van Engeland, mocht je ook met een tank rijden (alleen niet schieten) voor slechts een fractie van de prijs: 200 gulden.

Maar als je echt wilde knallen, moest je in die tijd naar Vietnam afreizen waar je voor een dollar per kogel ‘met afgedankte Amerikaanse en Russische vuurwapens’, achtergelaten na de Vietnamoorlog, op ballonnen mocht schieten. Niet opwindend genoeg? Dan moest je naar Egypte, naar Sharm-el-Sheik, want vanaf daar kon je een excursie door de Sinaï-woestijn boeken, dwars door allerlei mijnenvelden.

‘De reden van onze vertraging werd snel duidelijk: een helikopter landde en drie in witte doeken gewikkelde lijken werden naar buiten gedragen’ 

In een tijd dat ons ministerie van Buitenlandse Zaken nog niet zo fanatiek was met het geven van reisadviezen, wilde ook nog weleens gebeuren dat je niet meteen in de gaten had dat je in oorlogsgebied was, merkte onze verslaggever toen hij drie weken lang nietsvermoedend door Ecuador reisde: “Van de oorlog aan de grens met Peru merkte je weinig, totdat we in de plaats Cuenca belandden, op zo’n honderd kilometer van de grens. Ons vliegtuig had onverwachts een half uur vertraging. De reden werd snel duidelijk: een helikopter landde en drie in witte doeken gewikkelde lijken werden naar buiten gedragen. Dan pas realiseer je je wat er in zo’n land aan de hand is.”

Mocht je van plan zijn om een stedentripje naar Kabul te maken, vergeet dan niet je kogelvrije vest in te checken. En bedenk alvast een antwoord op de vragen van de douane.