Schlagerkoning Dennie Christian: ‘Ik wilde absoluut geen mensen meer zien!'

Verdomme, Dennie.

Waar ben je nou mee bezig?

“Ik neem graag een stapje uit mijn comfortzone om te laten zien wat ik allemaal in huis heb. Zo ook nu in mijn samenwerking met het duo Plug ’N Play. Samen hebben we een tranceversie van Verdammt ich lieb’ dich gemaakt. Het is iets wat mensen niet zo snel van mij verwachten en daarom des te leuker.”

Niet voor het eerst…

“Ik heb mezelf al vaak genoeg bewezen met nieuwe dingen. Zo’n tien jaar geleden scoorden zowel Yes-R & Brownie Dutch als ik een top 10-hit door onze deelname aan het televisieprogramma Ali B op volle toeren. Zij met een rapversie van Rosamunde, ik met een schlager op het nummer Uit elkaar. Daarna, in 2017, zong ik de nummers voor de bioscoopfilm Ron Goossens, Low Budget Stuntman, waaronder een eigen versie van Marco Borsato’s Ik leef niet meer voor jou. De film deed het goed in de Benelux en Duitsland. Die gasten van New Kids zijn ook over de grens aardig populair.”

Marco en Ali staan nogal ter discussie op dit moment.

“Dat maakt de muziek er niet ineens slechter op, toch? Toen ik die nummers maakte, was er nog geen sprake van misbruik, wist niemand er vanaf en ook nu is nog steeds niet duidelijk wat zich precies heeft afgespeeld. Maar oké, waar rook is zal ongetwijfeld vuur zijn, dus we wachten het af. De waarheid komt vanzelf een keer boven water. Zo zie je maar dat je nooit helemaal achter de voordeur kunt kijken om te zien wat iemand voelt, denkt, doet en laat. Ik sta echter nog steeds honderd procent achter het product dat ik toen maakte. Ook over Michael Jackson was jarenlang een hoop te doen. Zijn muziek is nog steeds te gek.”

Vijf jaar geleden dook je ook ineens op in Beste Zangers.

“Veel mensen dachten vooraf: wat moet die Dennie Christian in dat programma? Ze werden positief verrast. Ik deed daar wat ik op mijn albums altijd al deed: nieuwe dingen proberen. Schlager is zo breed als de weg naar Rome lang is. Als ik die route afleg, dan wil ik ook elk zijstraatje ervan zien. Je kunt wel eindeloos blijven doordrammen op je bestaande succes, maar dan klinkt alles op den duur hetzelfde. Dat wilde ik niet.”

Gaat de songtekst van je nieuwe single niet te ver voor een gelovig man?

“Ik zing verdomme, zonder God ervoor. Dat is een belangrijk detail. Bij de gedachte of ik anderen hiermee tegen de schenen zou kunnen schoppen, heb ik geen seconde stilgestaan. Het is slechts een uitdrukking en staat los van het geloof. Persoonlijk geloof ik in de goddelijke familie en in het herleven na de dood. Ik ben echter nooit een groot kerkganger geweest, want hoewel de kerk van oorsprong Gods huis op aarde is, vind ik een gedeelte van zijn personeel niet erg aardig.”

Waarom niet?

“Door de eeuwen heen heeft er heel wat misbruik plaatsgevonden en waren er machtsspelletjes uit naam van de Heer. Daar kwam dan weer de inquisitie uit voort. Niet dat ik iedereen over één kam scheer – met het merendeel van de geestelijken is namelijk niets mis – maar er zijn er ook die door de jaren heen flink wat foute dingen hebben uitgehaald. In plaats van trouw iedere zondag naar de kerk te gaan, stap ik liever op andere dagen een klein kapelletje binnen om zonder mensen om me heen na te kunnen denken en te bidden. Voor dingen die mijzelf en anderen goed doen.”

‘Na de dood van Roswitha heb ik in complete anonimiteit al mijn emoties eruit geschreeuwd. Waarom? Vertel het me? Ik wil het zo graag begrijpen!’

Eind 2020 overleed je vrouw Roswitha. Sloeg daardoor de twijfel toe?

“De twijfel sloeg behoorlijk toe.

Ik was enorm bang om het geloof in de Heer te verliezen. Alles wees erop dat ze weer gezond zou worden en uiteindelijk was dat ook het geval. Maag eruit, kanker compleet weg, weer terug op gewicht en dan toch ineens die roep om haar ziel terug naar huis te laten keren. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik nog steeds niet exact weet waaraan ze nu precies is gestorven. Terug uit het ziekenhuis ben ik een tijdje met de hond gaan wandelen. Mijn kinderen wilden met me mee, maar ik zei: Nee, jongens. Laat me maar even.

In complete anonimiteit heb ik vervolgens al mijn emoties eruit geschreeuwd. Waarom? Vertel het me? Ik wil het zo graag begrijpen!”

Kreeg je die antwoorden?

“Alleen maar. Zoveel signalen achter elkaar dat ik mezelf op een gegeven moment afvroeg of ik gek geworden was. Anderhalf jaar na dato kan ik zeggen dat de Heer ervoor heeft gezorgd dat Roswitha nog steeds bij me is. Weliswaar niet meer stoffelijk, maar ik voel en hoor haar nog steeds om me heen. We praten in zekere zin nog dagelijks met elkaar. Als je 45 jaar bij elkaar bent en zelfs op de laatste dag het vuur nog brandt, dan is die connectie ook na de dood nog bijzonder goed merkbaar. De waaromvraag heb ik dan ook naast me neergelegd.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.