Bij de politierechter: 'Een jaloers mannetje'

Anas* (20) kent zijn klassiekers. Aan een romantisch etentje en een aansluitend bioscoopbezoek kun je je als minnaar moeilijk een buil vallen. Vol goede bedoelingen pikte hij die avond zijn vriendin Kelly op, maar het werd niet de avond waar hij op hoopte. En al helemaal niet de avond waar zij op hoopte.

“Als ik dit dossier lees, bent u een behoorlijk jaloers mannetje,” concludeert de rechter alvast.

“Dat valt wel mee,” zegt Anas, die op zijn vrolijke rode gympen na volledig in het zwart-wit gekleed is. “Als ze mij gewoon in haar telefoon had laten kijken, was er niets aan de hand geweest.”

Na het restaurantbezoek rijden de twee richting bioscoop. Anas zit aan het stuur, maar in plaats van op de weg, heeft hij zijn ogen vooral gericht op de telefoon van Kelly, die zich op de passagiersstoel verdiept in haar ontvangen berichten. Het gesprek dat ontstaat laat zich raden:

“Wat zit je te lezen?”

“Oh, niks.”

“Van wie is dat?”

“Gewoon.”

“Gewoon wat?”

“Gewoon een vriend.”

“Wie dan?”

“Ken je niet.”

“Wat schrijft ie dan?”

“Niks.”

“Laat eens lezen dan...”

Gillend op de grond

In een flits grist Anas de telefoon uit haar handen, maar van lezen komt weinig terecht omdat Kelly er alles aan doet om hem dat onmogelijk te maken. Voordat er ongelukken van komen, zet Anas de auto aan de kant. Worstelend komen de twee geliefden uiteindelijk door het bestuurdersportier naar buiten gerold, waar hij eindelijk kans ziet om zich van zijn hysterische vriendin te bevrijden. Kelly ligt gillend op de grond. Anas stapt in zijn auto, geeft gas, maar wanneer hij verderop voor een stoplicht staat, besluit hij om te draaien. Wegrijden voelt niet goed. Bovendien ligt haar tas nog in zijn auto.

Op de plek des onheils zit Kelly op de grond te huilen. Haar neus bloedt. Ooggetuigen ontfermen zich over haar. Wanneer ze Anas opmerken en hem herkennen als de man die de klappen uitdeelde, pakken ze hem direct zijn autosleutels af. De politie is al gebeld.

“Ik heb hier de foto’s voor me,” zegt de officier van justitie terwijl hij naar zijn computerscherm kijkt. “Een gigantisch blauw oog en een gebroken neus. Dat is niet iemand van je afschudden, dat is gewoon vol uithalen. Dat is mishandeling.”

“Ik heb haar niet geslagen. Zij heeft mij wel gebeten. In mijn rug,” beweert Anas die na het voorval veelvuldig bedreigd zegt te zijn door Kelly’s vader. “Ik heb zelfs een andere school moeten zoeken,” zegt hij, “zo onveilig voelde ik mij.”

Maar de rechter is niet vatbaar voor zijn kant van het verhaal. Hij heeft een aangifte, aantoonbaar letsel en twee onafhankelijke ooggetuigenverklaringen. Anas, die geen noemenswaardig strafblad heeft, krijgt een boete van 750 euro. Daarnaast moet hij zijn ex, want dat is Kelly sindsdien, een schadevergoeding betalen van 225 euro.

“Al ben je nog zo jaloers, als kerel heb je je gewoon te gedragen,” besluit de rechter ouderlijk.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacyredenen gefingeerd.