Bij de politierechter: vrouwtje breekijzer

“Als we de officier moeten geloven, dan is mijn cliënte knettergek,” zegt de advocaat wanneer hij na een beeldend en bizar verhaal eindelijk het woord krijgt. Van het geschetste beeld klopt volgens hem weinig. Hij heeft de 75-jarige verdachte zelf meerdere keren ontmoet en op hem maakte de vrouw altijd een heel normale indruk.

“Het is een keurige oude dame,” verzekert hij de rechter.

Helaas blijft de stoel waarop die keurige oude dame vandaag had moeten zitten leeg. Ze komt niet. Ten eerste omdat ze niet erg goed ter been meer is en ten tweede omdat ze volgens haar advocaat niet meer precies weet hoe dat tegenwoordig allemaal werkt met die treinen en bussen en zo.

En dat is jammer, vindt de rechter, want een bejaarde vrouw die ’s avonds laat met een breekijzer loopt te zwaaien (zo slecht ter been is ze blijkbaar nou ook weer niet), daar had hij graag een paar vragen aan willen stellen. Nu zal hij het moeten doen met de informatie in het dossier.

In een voortuin in Purmerend staan 's avonds op een meter of 5 afstand twee 70-plussers tegenover elkaar. De man houdt met twee handen een bloempot boven zijn hoofd, de vrouw tegenover hem zwaait met een breekijzer door de lucht.



“Kom hier, vuile pooier,” roept de vrouw, “ik zal je eens in elkaar slaan!”

“Ik zou het niet doen als ik jou was,” zegt de man met de bloempot, “of wou je soms de rest van je leven door een rietje eten?”

Wanneer de politie arriveert is de tuinscène voorbij, maar de bejaarde vrouw die de agenten binnenlaat, maakt nog wel een verhitte en vooral ook een verwarde indruk. In haar woning zijn grote stukken aluminiumfolie tegen de muur geplakt. Die moeten de stroomstoten tegenhouden die de buurman te pas en te onpas dwars door de muur op haar ‘afvuurt’, zo legt de vrouw uit. 

“Hoe doet hij dat dan?” vragen de agenten.

“Met een taser,” weet de vrouw.

“Dwars door de muur? Maar hoe dan?”

Dat kan ze niet vertellen. Maar hij doet het. “Vanavond probeerde hij het weer,” zegt ze. “Ergens is het wel jammer dat hij niet raak schoot, dan had ik u de blauwe plekken en de brandwonden kunnen laten zien.”

@backlink(159479)

Paranoia

De ruzie duurt al jaren. Over en weer klagen de buren over alle denkbare en zelfs vrij ondenkbare vormen van overlast. Van de oudere vrouw is bekend dat zij een of meerdere psychiatrische stoornissen heeft, maar elke vorm van hulp en therapie weigert. Ze is extreem achterdochtig en verward, misschien zelfs paranoia, maar nooit is vast komen te staan dat ze ontoerekeningsvatbaar is.

Met de bewering van haar advocaat dat er bij zo’n oude vrouw toch onmogelijk sprake kan zijn van een serieuze bedreiging, zelfs al zwaait ze met een breekijzer, is de rechter het oneens. Dat kan volgens hem wel degelijk. Zeker als die vrouw verward is, en dus compleet onvoorspelbaar. Aan haar psychische stoornis kan de rechter vandaag niets veranderen, maar de voorwaardelijke boete van 150 euro gaat er hopelijk wel voor zorgen dat ze bij een volgend bezoek aan de buren haar breekijzer thuislaat.

@backlink(159405)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.