Bobbi Eden: Bigger, harder, faster!

Ze zeiden dat het niet kon. Er werd gezegd dat alles tegenwoordig alleen nog maar via internet gaat. Er was geen markt meer voor een erotiekbeurs in Nederland. Maar toch kwamen er vorige week meer dan 10.000 bezoekers naar de eerste editie van mijn eigen Bobbi Eden’s Loversland. Ik geef het toe, het was een enorme gok. Je weet immers totaal niet of er, vier weken na de allerlaatste beurs Kamasutra, nog volk zal komen opdagen. Het antwoord is dus: ja!

@backlink(166819)

Had ik niet liever 15.000 bezoekers gehad? Natuurlijk. Maar het feit is dat we het gewoon hebben geflikt. En omdat je voor zo’n eerste keer op je centjes moet letten, was er heel wat kunst- en vliegwerk nodig om tot het resultaat te komen dat we uiteindelijk hebben behaald. Voorbeeld? We hebben er na overleg voor gekozen om geen borden langs de weg te plaatsen en bushokjes in te zetten voor de reclame, maar in plaats daarvan zo’n 500 kaarten gewoon weg te geven via acties op social media. Dat is nog steeds veel goedkoper dan de buitenreclame. En eerlijk is eerlijk, we hadden natuurlijk ook onze hoop gevestigd op de pers. Die aandacht is onbetaalbaar. Daarom gingen we met de grote dildo op pad en met een Real Doll op bezoek bij de radio. De entreekaarten letterlijk aan de man brengen. Keihard werken om iedereen te laten weten dat er wat ging gebeuren daar in Rotterdam Ahoy.

@backlink(166489)

We hebben een waanzinnig weekend gehad met een geweldige sfeer en daarmee aangetoond dat het fenomeen seksbeurs in Nederland nog steeds leeft. Natuurlijk zijn er na zo’n beurs duizend en één dingen waarvan je zegt: dat had anders gemoeten en doen we de volgende keer veel beter. Daar leer je van. En dan heb ik het niet over de dark rooms of glory holes die door sommige bezoekers werden gemist. Die gaan er niet komen. Maar dan heb ik het over de kaartjes die drie dagen lang konden worden gebruikt. Niet handig. En op zondag was er te weinig parkeergelegenheid door allerlei andere activiteiten op het Ahoy-terrein. Ook niet handig. En ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. Doe ik niet. Want wat fier overeind blijft is dat we met een groep enorm gemotiveerde mensen een beurs hebben neergezet die nog kan gaan groeien. En dat groeien zou alleen maar kunnen gebeuren, wisten we van tevoren, als het levensvatbaar zou zijn. En dat was het! Daarom ben ik onwijs trots om te kunnen melden dat we het in 2018 gewoon weer gaan doen. Bigger, harder, faster, maar wel net zo betaalbaar!

Volgende week weer een nieuwe column van onze Bobbi.