/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback1.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png")
Het kan aan mij liggen, maar het valt me op dat ik de laatste tijd steeds meer berichten op mijn Twitter-tijdlijn voorbij zie komen van recensenten die van alles en nog wat vinden over tv-programma’s. En ik kan er niks aan doen, maar daar begrijp ik dus helemaal niks van. En het meest gênante van die recensenten is dat ze elkaar allemaal napraten. Alsof er één groot pact is gesloten over waar wij als kijkers wel of niet naar moeten kijken. Was aan het begin van dit televisieseizoen RTL nog de grote boze wolf waar werkelijk niks aan deugde, nu zijn het de BN’er-realityshows die zo snel mogelijk moeten verdwijnen.
@backlink(167555)
Maar hoe serieus moeten we die recensies nou eigenlijk nemen? Dat doet toch niemand meer? Recensies zijn overgewaardeerd en niet meer van deze tijd. Alsof we zelf niet kunnen beslissen wat we na een dag hard werken willen gaan kijken. Plus: hoe onafhankelijk zijn recensenten nou eigenlijk? Begrijp me trouwens niet verkeerd, ik zeg hiermee niet dat deze mensen niet aardig zijn of dat ik een hekel aan ze heb. Ik snap gewoon de essentie van de stukjes niet. Het is namelijk niet zo dat als ik een programma leuk vind en er de volgende dag een stukje over lees waarin hetzelfde programma tot de grond toe wordt afgebrand, ik ineens denk: verrek, daar kijk ik dus nooit meer naar, want die en die vindt het bagger.
@backlink(167713)
Hetzelfde geld voor muziek. Ik lees dus geen recensies over muziek omdat ik gewoon zoek naar muziek die ik goed vind. En wat iemand anders daar dan vervolgens van denkt, zal me aan m’n reet roesten. En zo kijk ik, en ik neem aan de meeste mensen, ook naar televisie. Ik pak de afstandsbediening, druk op het plusje en het minnetje en blijf steken op waar ik op dat moment zin in heb. Een mooi voorbeeld over hoe ver recensenten er naast kunnen zitten is Nederlands oudste soap Goede Tijden, Slechte Tijden. Afgeslacht werd het toen ik als tienermeisje de avonturen uit Meerdijk dagelijks op de buis volgde. The rest is history, zouden ze in Amerika zeggen.