De gebeurtenis is verre van uniek, maar toch schrikt Nederland op woensdag 13 december 2017 weer op van het bericht dat er kinderen opgepakt zijn op verdenking van moord. Die dag arresteert de politie twee jongens van 15 jaar na een steekpartij in Almere. Een leeftijdsgenoot heeft de aanval niet overleefd. Dezelfde maand nog worden in Sneek twee jongens van 16 en 17 jaar opgepakt. Ze zouden een man van 39 jaar hebben doodgestoken. Friesland is dan al eerder groot in het nieuws geweest: op 26 september bekent een jongen van 14 uit Katlijk dat hij zijn ouders met een mes heeft gedood. Een jongen van 16 wordt op 1 juni opgepakt in de zaak-Savannah Dekker. Op 2 juni wordt een jongen van 14 jaar aangehouden in de zaak-Romy Nieuwburg. Brian N. is ondertussen veroordeeld tot een jaar jeugddetentie en jeugd-tbs. Op 29 april steekt Yasin N., de vermoedelijke dader van 15 jaar, Nick Bood (16) dood. Op 7 maart overkomt in Amsterdam Mike (20), die een beperking heeft, hetzelfde. De verdachte is een jongen van 15.
Binnen negen maanden zitten negen verdachte minderjarigen vast voor een levensdelict. Hun leeftijd varieert van 14 tot en met 17 jaar. Iedereen vraagt zich af hoe jongeren opeens tot zulke wrede misdaden in staat zijn. En iedereen vraagt zich af hoe je die daders moet straffen. Er is namelijk een groot verschil in de ontwikkeling van hersenen van jongeren. Zo kan een 20-jarige het geestelijk niveau hebben van een puber en een 17-jarige kan juist al een heel volwassen besef hebben van zijn gedrag. Dat roept de vraag op of je sommige jongeren eigenlijk wel kunt veroordelen voor moord, dus met voorbedachten rade. Zijn deze jeugdige daders, die vaak een gedragsstoornis hebben, niet altijd verminderd tot niet toerekeningsvatbaar voor hun daden? En als de straf er dan eenmaal op zit, moet de maatschappij maar hopen dat deze jonge daders niet in herhaling zullen vallen. Helaas blijkt uit onderzoek dat een groot aantal jonge moordenaars recidiveert en later wordt opgepakt voor kleine vergrijpen als een verkeers- overtreding of meer ernstige als beroving en geweld. En soms gaan ze opnieuw over tot (poging tot) moord of doodslag. Dit zijn opvallendste zaken van de afgelopen jaren.
DE KLEUTER IN DE KLIKO
Viresh K. (14)
Slachtoffer: Yasmina Habchi (5)
Woensdag 27 september 2000 in Utrecht
Het is kwart over zeven in de avond. Yasmina van vijf gaat naar buiten om te spelen in de J.S. de Rijkstraat. Bij haar buren kleppert ze een paar keer aan de brievenbus. Viresh K., die als goedlachs bekendstaat, is alleen thuis en gaat kijken wie hem aan het storen is. Hij lokt haar mee naar zijn kamer op de bovenverdieping van het rijtjeshuis en begint de kleuter onzedelijk te betasten. Yasmina zegt dat dat niet mag en hij stopt ermee.
Hij biedt haar een ijsje aan en als ze zegt dat ze weer naar huis wil gaan, krijgt K. een woedeaanval. Hij is als de dood dat zijn buurmeisje haar mond voorbij zal praten. Hij slaat haar een paar keer hard in het gezicht. Drukt zijn hand op haar mond en neus om haar te verstikken. En slaat haar met haar hoofd op de grond. Vervolgens schopt K. meerdere keren tegen haar gezicht en steekt een priem in de hals van het meisje. Maar Yasmina leeft nog steeds. K. besluit dan het zwaargewonde en bewusteloze meisje in drie vuilniszakken te verpakken en in de kliko te gooien die in de tuin staat.
Een paar keer loopt hij terug naar de afvalbak om te luisteren of ze nog leeft
Een paar keer loopt hij terug naar de afvalbak om te luisteren of ze nog leeft. Na ongeveer een uur hoort hij nog steeds geluiden uit de container. Maar het komt niet in hem op haar te redden. Niet lang erna staat Yasmina’s vader voor Viresh z’n deur om te vragen of hij zijn dochtertje heeft gezien. K. ontkent en sluit zich aan bij een groepje bezorgde buurtgenoten die op zoek gaan naar de kleuter.
Op zondag 3 oktober wordt haar lichaam op een stortplaats gevonden. Ze mist een schoentje. Tijdens het onderzoek treft de politie op een van de drie vuilniszakken een vingerafdruk aan. Er wordt een buurtonderzoek gedaan. Ook wordt vastgesteld dat een van de zakken uit het huis van de familie K. vandaan komt.
Op 16 oktober worden Viresh en zijn oudere broer van 18 jaar gearresteerd. Het schoentje van Yasmina wordt op het dak van de schuur gevonden. De vingerafdruk wijst naar K. en twee dagen na de arrestatie bekent hij de mishandeling. Zijn oudere broer wordt op 25 oktober vrijgelaten.
”Ik heb het alleen gedaan”
Tijdens het proces in april 2001 is er nog twijfel of K. wel in zijn eentje gehandeld heeft. Zelf laat hij er geen twijfel over bestaan: ”Ik heb het alleen gedaan,” verzekert hij de rechtbankvoorzitter. Op 23 oktober krijgt Viresh de maximale straf van één jaar celstraf opgelegd wegens moord. Aansluitend wordt hij in een gesloten jeugdinrichting behandeld voor zijn onbeheersbare woedeaanvallen.
Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele artikel van Hieke Wienke Jans lezen met nog acht andere voorbeelden van moorden van minderjarigen? Bestel Panorama dan hier, of lees het op Blendle.