Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Abel: een klassieke eendagsvlieg

Vroeger lag de wereld aan hun voeten, maar inmiddels allang niet meer. In de serie Herinnert u zich deze nog, nog, nog?’ blikt Panorama terug op het succes van vergeten artiesten uit de jaren 80 en 90. Deel 5: Abel, een klassieke eendagsvlieg.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png

Abel, is dat niet die gast die op tv samen met kinderen taarten bakt? Bij het horen van de naam Abel denken de meesten niet direct meer aan die zanger met die zachte g, die in zijn videoclip op het perron van metrostation Amstelveenseweg zingt dat hij de bus instapt. En al denkt u wel aan hem, dan heeft u het nog steeds niet helemaal bij het juiste eind. Want hij heet helemaal geen Abel, Abel is de naam van de band. Degene die nu meteen oplepelt hoe hij dan wel heet, krijgt van ons een kratje bier.

“Hoi, met Joris,” klinkt het op 27 februari 2000 aan het begin van een telefonisch interview op Radio Apeldoorn.

Ik doe de deur dicht Straten lijken te huilen Wolken lijken te vluchten Ik stap de bus in 

“Dag, Joris. Joris Rasenberg zeg ik uit m’n hoofd. Of niet?” vraagt de dj, die het blijkbaar ook niet helemaal zeker weet.

“Ja, dat klopt,” zegt de 25-jarige zanger opgewekt, maar gek is het natuurlijk wel. Hij wordt geïntroduceerd op een manier die je niet verwacht van een artiest die Nederland aan het veroveren is.

“Wij hadden een paar maanden geleden nog nooit van jullie gehoord,” benadrukt de dj nog maar eens. “We hebben jullie in het eerste uur al gedraaid, maar ik laat even een paar seconden van jullie single horen, zodat we weten waar het over gaat.”

Ondertussen start hij Onderweg in en klinken de eerste noten van het eerste couplet.

“Nou, dit is hem, hè?” “Dit is hem.”

Nederland weet blijkbaar nog niet precies wie Joris Rasenberg en Abel zijn, maar niet veel later weet Nederland dat wel. Zeventien weken lang staat Onderweg in de Top 40, waarvan zes weken op nummer 1. De carrière van de mannen van Abel is in een wervelstorm beland. Vooral frontman Rasenberg wordt een idool onder hysterische tienermeisjes. Opeens staat hij voor een publiek van duizenden mensen. De afstand tussen zijn collega’s op het podium is ineens zo groot geworden dat ze elkaar onderling geen tekens meer kunnen geven. Daarnaast heeft Rasenberg de ervaring en de kwaliteit helemaal niet om de achterste rijen van een groot publiek te bereiken.

Met collega-muzikanten praat hij over hoe je dat aanpakt. Het is een wereld van verschil in vergelijking met wat hij gewend is. 

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele artikel lezen? Bestel Panorama dan hier, of lees het op Blendle.