Bij de politierechter: van kinderwagen tot kopstoot

“Ik was absoluut niet op zoek naar ruzie, laten we dat voorop stellen,” zegt Brian (38). Hij draagt Air Max-jes en een blauwe parka die strak om zijn bonkige schouders spant. In het dagelijks leven is hij stratenmaker. 's Avonds en in het weekend werkt hij in de horeca.

Op een dag zit hij in de auto met zijn vrouw, twee van zijn drie dochters en een vriend. De vriend rijdt. Wanneer ze bijna thuis zijn, claxonneert de vriend naar een groep jongeren die breeduit over de weg fietst. De auto kan er met geen mogelijkheid langs, maar de jongens geven geen krimp. Treiterig kijken ze achterom. Boze gebaren vanuit de auto zorgen er alleen maar voor dat de jongeren nog breder over straat uitwaaieren.

Als de vriend de auto parkeert en Brian de kinderwagen uit de kofferbak haalt, gaat het mis. De groep fietsers stopt pal naast de auto. Ze zijn met z'n achten. Al snel vliegen de scheldwoorden over en weer. En dan, in het tumult dat ontstaat, loopt een van de jongens ineens kermend weg. Het bloed gutst zijn neus uit.

“U gaf die jongen een kopstoot?” vraagt de rechter.

“Uit zelfverdediging ja, laten we dat voorop stellen,” zegt Brian.

“Want u werd bedreigd, vond u?” vraagt de rechter.

“We werden omsingeld door acht man. Iemand riep dat hij mij dood ging maken. Een ander schold mijn dochter van twee uit voor vieze kankerhoer. Natuurlijk voelde ik mij bedreigd. En niet alleen ik. Mijn hele gezin werd bedreigd, laten we dat voorop stellen.”

“De jongen die u een kopstoot gaf, was 15,” zegt de rechter.

“Nou, zo zag hij er anders niet uit,” zegt Brian. “En zo gedroeg hij zich ook niet, laten we dat voorop stellen.”

“U zou ook tegen hem gezegd hebben dat u hem zou vermoorden. Dat u daar best twintig jaar de bak voor in wilde,” houdt de rechter hem voor.

“Dat heb ik nooit gezegd,” ontkent Brian stellig.

“De vrienden van de jongen hebben het u letterlijk horen zeggen,” beweert de rechter.

“Gelooft u het zelf?” vraagt Brian. “Als u mij even laat bellen dan staan hier binnen een half uur zeven mensen die allemaal verklaren dat ik die woorden níet heb gezegd.”

“U suggereert dat de getuigen hun verklaringen op elkaar hebben afgestemd?” vraagt de rechter.

“Laten we dat voorop stellen, ja,” zegt Brian.

@backlink(177513)

Onprettige sfeer

Door de kopstoot brak de jongen zijn neus. Mede daardoor valt de schadevergoeding die hij eist nogal stevig uit. Naast een paar honderd euro aan materiële en immateriële schade, wil hij ook geld hebben voor het laten rechtzetten van zijn neus. Dat kan volgens hem pas over drie jaar, wanneer hij 18 is en volgroeid. Het gaat 3500 euro kosten, heeft hij alvast berekend.

“Wat vindt u daarvan?” vraagt de rechter.

“Ik vind het fors, laten we dat voorop stellen,” zegt Brian.

Dat vindt de rechter ook, al was de kopstoot volgens hem zeker geen noodweer, zoals Brian beweert. De sfeer was onprettig, zijn emoties begrijpelijk, maar als eerste een kopstoot uitdelen was niet strikt noodzakelijk. De rechter legt hem een boete op van 1200 euro en een voorwaardelijke werkstraf van 80 uur. De schadevergoeding beperkt hij tot 250 euro.

Maar het blijft een dure kopstoot. Laten we dat voorop stellen.

@backlink(177505)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.