Kobe Bryant: van egotripper tot knuffelmamba

Dat is hem niet gelukt, maar Bryant wist wel uit te groeien van irritante egotripper tot het meest schitterende juweel van de NBA. Waardoor hij het grote voorbeeld werd van weer een andere NBA-legende, LeBron James. Over een leven dat veel te vroeg eindigde.

Coach Phil Jackson weet het even niet meer. Bij Chicago Bulls moest hij het ego van Michael Jordan beteugelen. Dat was lastig, maar de zes gezamenlijke kampioenschappen zijn het bewijs dat het is gelukt. Hij dacht dat het onmogelijk was, maar nu heeft Jackson bij Los Angeles Lakers een speler met een nóg groter ego. Jackson geeft zijn spelers altijd een toepasselijk boek cadeau en haalt zijn kennis zelf ook uit het geschreven woord. Hij verdiept zich graag in filosofie, The Zen Master is zijn bijnaam. Maar hoe vaak Jackson ook naar zijn uitdijende boekenkast staart, de tekst om door te dringen tot Kobe Bryant vindt hij maar niet. Uit wanhoop belt hij Jordan. Het is 1999, de Lakers van coach Jackson moeten op bezoek bij Air Jordans Chicago. Die komt langs voor een ontmoeting met Bryant. “Kobe was vastberaden om Michael te overtreffen als de beste basketballer ooit,” vertelde Jackson in zijn biografie Eleven Rings. “Hij was zo geobsedeerd. Ik hoopte dat Michael kon helpen om Kobe te laten inzien dat hij niet alleen voor zichzelf moest spelen. Maar nadat ze elkaar de hand schudde, was het eerste wat Kobe zei: You know I can kick your ass one on one.”

Kobe Bryant is pas zeventien jaar als hij het basketbalwalhalla van de NBA binnenkomt. Hij slaat college-basketbal over, hij denkt genoeg te hebben aan zijn highschool-opleiding. Het is hoogst ongebruikelijk, de collegeperiode overslaan voor je de NBA in gaat, maar Bryant bulkt van het zelfvertrouwen. Twijfels en onzekerheid zijn misschien iets heel normaals voor zeventienjarigen, maar niet voor Bryant. Er bestaat geen betere basketballer dan Kobe Bryant, vindt Kobe Bryant. Nu heeft heel de wereld het nog over Jordan, maar dat is straks wel anders. Denkt hij.

Marco van Basten

NBA-teams hebben geen jeugdopleiding, ze mogen iedere zomer spelers kiezen die van college komen. Bryant is de dertiende speler die wordt gekozen in die keuzeperiode, en dat is heel snel voor iemand van zijn leeftijd die niet eens op het college heeft gezeten. Niet veel later is hij de jongste debutant in de NBA. Niet namens Charlotte Hornets, de ploeg die hem koos, want hij is gelijk doorverhandeld aan LA Lakers. Del Harris is de eerste twee seizoenen zijn coach. Hij geeft Bryant aardig wat speeltijd, maar een superster is hij op zijn achttiende nog niet, wat niet zo vreemd is zonder collegebasketbal in de benen. Het maakt hem niet minder gedreven. “Kobe gaf helemaal niks om het nachtleven of iets anders,” vertelt zijn coach in 2017 in The New York Times. “Hij had maar één interesse. Hij wilde zo goed mogelijk worden, Michael Jordan achterna.”

Als kind heeft Bryant naast basketbal nog een interesse: voetbal. Niet zo vreemd voor dit Amerikaanse ventje want zijn vader Joe basketbalt zeven jaar in Italië. Kobe groeit dus gedeeltelijk op in dat voetbalmaffe land. Thierry Henry vraagt Bryant later of hij vroeger een favoriete voetballer had. “Natuurlijk! Dat was Marco van Basten! Ik ben een groot fan van AC Milan. Het was de tijd van Van Basten, Gullit, Rijkaard, Maldini en Baresi. Dat was mijn team en Van Basten was mijn favoriete speler.”

Maar het verhaal van Bryant is niet alleen een sprookje. Phil Jackson, de kampioenenmaker van Chicago Bulls, komt in 1999 naar Los Angeles om daar hetzelfde kunstje te flikken. Hoewel de Lakers met Shaquille O’Neal een absolute vedette in huis hebben en met Bryant een ruwe diamant, is de prijzenkast al een tijdje niet meer aangevuld. Komt ook doordat Bryant en O’Neal elkaar niet kunnen luchten of zien. Het is het cliché van de twee kapiteins op een schip. “Er waren tijden dat we elkaar niet konden uitstaan,” vertelt Bryant later. “Dat we niet eens in dezelfde ruimte konden zijn. Maar toch, we hebben ook het beste uit elkaar gehaald.” 

O’Neal neemt in 2008, als de twee allang geen teamgenoten meer zijn, een nummer op waaruit dat minder blijkt. Hij rapt: “Kobe, tell me how my ass tastes.” Dus nee, vrienden zijn het niet geworden. Maar ze worden samen wel drie keer kampioen. Dan is de koek ook echt op en vertrekt O’Neal uit LA. Coach Jackson volgt even later en brengt een boek uit over het laatste seizoen waarin Bryant ervan langs krijgt. De coach beweert dat Kobe wedstrijden op de highschool manipuleerde. Een voorsprong werd bewust verspeeld, zodat Bryant het laatste en winnende schot kon nemen. Zo wil Jackson even benadrukken hoe groot het ego van meneer Bryant wel niet is. Jackson spaart zijn vedette Bryant in de jaren ervoor, tijdens zijn periode als coach, trouwens ook niet als hij in de media verschijnt. Daar krijgt Bryant op een gegeven moment wel een beetje genoeg van, al leert hij later wel hoe hij Jacksons woorden uit die tijd moet interpreteren. “Met dingen die ik hem in vertrouwen vertelde, bespeelde hij de media,” zegt Bryant in 2015. “Daar was ik helemaal klaar mee, ik dacht: ik speel voor je, ga titels winnen, maar we hoeven niet meer met elkaar te praten. Maar tegelijkertijd ging ik nog maniakaler te werk, hij legde zóveel druk op me. Ik moest wel geweldig spelen.” Dat laatste is waarschijnlijk het doel van de coach, bedenkt Bryant zich later.

Lees het in Panorama

Dit is een voorstukje uit ons blad. wil je het hele artikel over Kobe Bryant lezen? Bestel Panorama dan HIER, of haal 'm nu in de winkel.