Hij had het zelf prachtig gevonden. Sterker nog: als hij nog had geleefd, dan had de gehele Nederlandse crime-journalistiek al vanmorgen - nee gisteren, nee vorige week - een berichtje gekregen dat hij vandáág in het Amerikaanse Wired stond. Nu stuitten we er haast toevallig zelf op. Opvallend detail: het is de tweede Amerikaanse top-publicatie over de Nederlandse crime in een week, na het 12.000 woorden tellende portret over Astrid Holleeder in The New Yorker.
Vandros-proces
Net zoals het geval was bij het verhaal over de zus van Willem Holleeder is ook voor het verhaal over Kok een journalist naar De Bunker gegaan, de extra beveiligde rechtbank in Osdorp waar het Vandros-liquidatie-proces plaats vindt. Medio maart vroeg een vrouwelijke 'stringer' namens Kenneth R. Rosen enkele journalisten naar hun herinneringen aan Martin, terwijl De Neus enkele meters verderop vragen van de rechter beantwoordde. Panorama werd daarbij niet overgeslagen. Ook Crimesite en Paul Vugts zijn vragen gesteld.
Aanslagen
Wired is een blad voor liefhebbers van tech-culture. De invalshoek die het blad daarmee kiest binnen deze reportage is die van de gevaren die bloggers lopen bij het uitvoering van hun beroep. Misschien wel onbedoeld trof de auteur in Nederland een onderwerp aan dat op dat gebied niet alleen actueel is, maar ook breder dan alleen de online-blogosphere. Met de aanslagen op Panorama en Telegraaf nog vers in de herinnering, de beveiliging van journalisten als Paul Vugts en John van Den Heuvel daarvoor al, is de setting waarin Nederlandse crimereporters hun werk doen, er sinds de dood van Martin Kok alleen maar pittiger om geworden.
26Koper
Dat Kok vele vijanden maakte gedurende zijn leven is inmiddels geen geheim meer. In Wired lezen we over de liquidatie in Baarn, december 2016. Die komt mogelijk uit de hoek van de 26Koper-groep, zo vertrouwt een Über-chauffeur de verslaggever toe. De Wired-reporter wil meer weten en stelt een lunch voor. Maar hij zegt de afspraak eenmaal terug op zijn hotelkamer af. Nooit zomaar met onbekenden afspreken is de les die hij geleerd heeft door Martin Kok's leven na te pluizen.
Meelopen
Met dit Wired-verhaal wordt Martin op een voetstuk gehesen, het zou niet eens verbazingwekkend zijn als filmmakers een weg zien om zijn leven in beeld te vangen. Genoeg anecdotes voor sappige en toch ook dramatische scenes, zou je zeggen. In ieder geval dacht Martin, die maar over weinig dingen spijt had, daar zelf ook zo over.
'Kok was sardonic and charismatic—a class clown—but also tall, beefy, and imposing, with a streak of ruthlessness. He was as disarming as he was dangerous, like Yogi Bear with a handgun. According to a biography of him, in the summer of 1988, at the age of 21, he shot at an old schoolmate who had begun cutting into his business; several months later he got into a fight with a rival and smashed him in the head with a barstool. The man died a day later, and Kok went to prison for five years, a not-unheard-of sentence in a country with fairly lenient sentencing terms.'