Bij de politierechter: no woman, no cry

‘Ik ga je dood maken.’

Zijn eerste sms zou je nog als een bevlieging kunnen uitleggen, als een impulsief voornemen, maar het tweede bericht klinkt al stelliger.

‘Ik maak je dood.’

Droog en zakelijk. En mocht er nog twijfel bestaan over zijn bedoelingen, dan maakt zijn derde bericht daar definitief korte metten mee.

‘Ik maak je helemaal dood.’

Met relaxte tred stapt rastaman Gino (26) de rechtszaal binnen. Hij draagt een volle baard en dreadlocks die zo lang zijn dat hij er tijdens het lopen bijna de vloer mee aanveegt. Op het ritme van zijn stappen bungelen de dikke zwarte slierten heen en weer langs zijn lichaam.

“Waarom stuurt u dat soort berichten naar uw ex-vriendin?” vraagt de rechter.

“Zij zou die papieren komen brengen,” zegt Gino. Hij haalt er zijn schouders bij op. Alsof hij zeggen wil: dan vraag je er toch zelf om?

“Als u die papieren zo nodig had, waarom ging u ze dan niet zelf halen?”

Gino zucht.

“Dat zeg ik net: omdat zij ze zou komen brengen… Maar mevrouw moest zo nodig op stap met haar vriendinnen. Ik vond dat niet netjes,” voegt hij er uiterst teleurgesteld aan toe.

@backlink(167867)

Striemen in de hals

Gino had eindelijk werk gevonden via een uitzendbureau. Als hij de juiste papieren zou meenemen, kon hij maandagochtend direct aan de slag. Die papieren lagen nog bij zijn ex. Volgens Gino zou zij die op zaterdag komen brengen, maar van die toezegging ontbreekt elk spoor in het sms-verkeer tussen de twee voormalige geliefden. Uiteindelijk besloot hij ze die zondag dan toch maar zelf te halen. Hij had korte tijd met haar samengewoond. 

Hij had de huissleutel nog.

Zijn ex schrikt zich een rolberoerte wanneer Gino ineens bij haar in de slaapkamer staat. Het is al twee uur ’s middags, maar het is laat geworden de avond ervoor. Gillend springt ze uit bed en rent ze de woonkamer in, waar een vriendin van haar nog brak op de bank ligt. Gino erachteraan. Als blijkt dat hij niet alleen zijn papieren meeneemt maar ook de televisie, ontstaat er een worsteling.

“Wat moest u met die tv?” vraagt de rechter.

“Dat was mijn tv.”

“Volgens uw vriendin niet.”

“Nee natuurlijk niet, die liegt wel vaker,” weet Gino.

“Heeft u uw ex-vriendin de keel dicht geknepen?” vraagt de rechter.

“Absoluut niet.”

“Haar aan de haren getrokken?”

“Zeker niet, mevrouw.”

“Heeft u haar vriendin achterover tegen een kast gegooid?”

“Natuurlijk niet.”

@backlink(168027)

Maar het is twee tegen één. De twee beschuldigende verklaringen van de vriendinnen tegen de ontkennende van Gino. In het dossier zitten bovendien foto’s van de aangerichte schade. 

Blauwe plekken, striemen in de hals van zijn ex en een hoofdwond op het achterhoofd van haar vriendin.

Of de tv wel of niet van hem was blijft onduidelijk, dus voor de diefstal ervan kan hij onmogelijk worden veroordeeld. Voor de bedreigende sms’jes en de mishandeling wel. De celstraf van twee weken is geheel voorwaardelijk, maar de taakstraf die de rechter hem oplegt is dat niet. Gino kan vijftig uur gaan werken. Mits hij de juiste papieren meeneemt.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.