Erasmus-schutter Fouad L.: 'Er moesten eigenlijk heel veel mensen dood'

Op 28 september 2023 begon Erasmus-schutter Fouad L. zijn dodelijke tocht door Rotterdam door eerst zijn 14-jarige buurmeisje Romy neer te schieten toen zij de deur voor hem opende. Daarna richtte hij zijn wapen op haar moeder Marlous, en doodde ook haar. Na deze gruwelijke acties stak hij zijn eigen woning in brand. Later op de dag ging hij naar het Erasmus MC, waar hij huisarts Jurgen Damen fataal neerschoot, terwijl geschokte studenten toekeken. Later werd hij buiten opgepakt met drie wapens.

Fouad L. wordt verdacht van drie moorden, brandstichting en bedreiging. Zijn motief? Hij was zelf een arts in opleiding, maar kreeg wraakgevoelens omdat hij zijn diploma niet kreeg. Het Pieter Baan Centrum heeft hem inmiddels onderzocht en concludeerde dat hij verminderd toerekeningsvatbaar is door een autistische en een dissociatieve stoornis.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

'Computer in zijn hoofd'

Tijdens dat onderzoek werd ook duidelijk dat Fouad L. een soort zelfbedachte computer in zijn hoofd had. In moeilijke tijden zou hij deze denkbeeldige gesprekspartner om advies vragen, maar hij kreeg naar eigen zeggen ook opdrachten van de 'computer', die hij zelf tijdens het PBC-onderzoek "de partitie" noemde.

Tijdens de zitting op maandag 27 januari stelde L. dat er na zijn laatste schorsing van de opleiding in zijn hoofd "een verschrikkelijk plan" ontstond. "Het was oncontroleerbare woede over de schorsing die geen uitweg kon krijgen", aldus de Erasmus-schutter tegen de rechter. Een melding bij de woningcoöperatie van de buurvrouw, die hij ook doodschoot op 28 september, droeg volgens L. bij aan de escalatie in zijn hoofd. En aan het maken van een plan.

'Ik heb een positief gevoel over mezelf'

Op de vraag wat voor plan dat was, antwoordde L. E het volgende: "Er moesten eigenlijk heel veel mensen dood. (...) Het oorspronkelijke plan was verschrikkelijk. Dan had ik iedereen die me ooit verkeerd had aangekeken gedood. Dat was wraak geweest."

Uiteindelijk doodde Fouad L. zijn buurvrouw, haar dochter en een docent/arts van zijn opleiding. En dat deed hij zonder schuldgevoelens of andere emoties. L.: "Het was puur procedureel."

L. erkende tijdens de inhoudelijke zitting dat hij de moorden heeft gepleegd, maar voelt zich tegelijkertijd "niet verantwoordelijk". Sterker, hij heeft het idee dat hij door zijn handelen een "bloedbad heeft voorkomen" en voelt zich juist "positief" over zichzelf. Dit omdat zijn oorspronkelijke plan nog veel dodelijker was. Door gesprekken te voeren met de stem in zijn hoofd, heeft hij het plan naar eigen zeggen proberen te "minimaliseren". Fouad L.: "Maar dat is niet helemaal gelukt."