'Waarom wel een soap over Volendam, maar niet over Ajax?'

Edwin Struis

In de voorstoot op de Klaszieker stuitte ik tijdens het zappen op een documentaire over Volendam, je weet wel dat cokedorp aan het IJsselmeer, volgepropt met zangers en voetballers. Dit keer werd ons gelukkig de inteelthoofden van Nick & Simon, Piet Veerman, Jan Keizer of hoe al die andere beroepskwelers ook heten, bespaard, maar eentje was helaas niet te vermijden, omdat hij de verbindingsman vormde tussen zang en voetbal. Omdat z’n eigen zangcarrière al een tijdje in het slop zit, besloot Jan Smit zich te verbinden aan de plaatselijke voetbalclub, waar ze al snel na zijn aanstelling als voorzitter rollebollend met elkaar over de Dijk gaan.

Kiezen voor het voormalige kindsterretje is kiezen voor intriges, achterbaksheid, ruzie en achterklap en dat allemaal in dat vreemde dorp, waar incest geen taboe is zolang het maar binnen de familie blijft. Ze praten er een soort koeterwaals, totdat ze toeristen moeten bedienen in hun snackkar of vistent, dan wordt er keurig Engels geformuleerd. Want hé, er moet over de ruggen van al die Chinezen en Japanners wel geld verdiend worden. Hoe hypocriet wil je het hebben?

Ik wil ze niet meteen als discriminerend wegzetten daar aan het IJsselmeer, maar ze vragen er wel een beetje om met hun zwartgeschminkte pieten op de tribune rond Sinterklaas en het geklaag over niet-Volendammers (in het dorp ‘jassen’ genoemd) in het eerste elftal. Ze zien er liever nog eenbenige Dijk-bewoners in het vlaggenschip rondhobbelen dan een ‘jas’ of nog erger: een jas-met-een-kleurtje. In dit decor probeert Jan Smit de schijn op te houden van een allemansvriend, maar in de serie komen feilloos zijn mindere kanten naar boven. Zeker als hij probeert om vriendje Keje Molenaar het bestuur binnen te smokkelen zonder de rvc daarvan in kennis te stellen, met een waar palingoproer als logisch gevolg. Aan het gekrakeel komt maar geen einde, met dank ook aan oud-voorzitter Henk Kras, de grootste intrigant van allemaal.

Dat de club zich vorig seizoen handhaafde in de eredivisie mag dan ook gerust een wonder worden genoemd. Aan Jan Smit en zijn kornuiten heeft dat niet gelegen. Deze jaargang staat er met Matthias Kohler wel een jas (of beter Jacke, want Duitser) voor de groep, hoewel ex-trainer Wim Jonk, nu als technisch manager, regelmatig de kleedkamer binnenglipt. Ik weet niet of ze ook dit seizoen overal camera’s toelaten, maar de volgende voorspelling durf ik wel aan: degradatie. Heb jij trouwens nog een kijktip?

Micha Jacobs

Geen kijktip, wel het verzoekje om niet alleen een reallifesoap over Volendam te maken, maar ook eentje over Ajax. Wat als Sven Mislintat, de inmiddels ontslagen Duitse dwerg die Ajax te grabbel gooide, in de afgelopen weken zou zijn gevolgd door een cameraploeg? Die bij elke onderhandeling met een tweedehands speler aanwezig was en meevoer op die opblaasbare surfplank waarop hij even zijn hoofd wilde leegmaken?

Wat als er een cameraploeg met hem over de Toekomst liep, waar Mislintat, zo hebben ooggetuigen gezegd, alle kleedkamers en kantoren binnenstormde en als een dolle hyena geroepen zou hebben dat het ‘D-Day’ was voor Maurice Steijn, dat zijn lot afhing van een goede afloop van Ajax-Feyenoord – een wedstrijd die Steijn onmogelijk kan winnen met het materiaal dat hij heeft – en meer van dat soort opgepompte prietpraat? Het schijnt zelfs dat die Duitser alle spelers die hij had aangetrokken maar die nog geen minuut speelden een schouderklopje gaf met de mededeling: klote dat je niet speelt, ik had je allang opgesteld. De dolksteek in de rug van Steijn, ik had het graag allemaal gezien.

Je kunt Volendam wel één grote intrige noemen, maar in Amsterdam is het gekrakeel nog vele malen luider. Er werden vorige week al de nodige grappen over gemaakt, dat de dickpic van Marc Overmars misschien wel de voetbalgeschiedenis heeft veranderd (want, zo schreef Sjoerd Mossou van het AD, als Overmars die niet had verstuurd was hij waarschijnlijk nog technisch directeur van Ajax geweest en was de club niet geïmplodeerd, zoals nu). Wat er in Volendam gebeurt is klein bier, in de Arena vinden momenteel echte drama’s plaats.

Ik zat er afgelopen weekend met mijn neus bovenop toen Ajax-Feyenoord na een klein uur werd gestaakt en ik van bovenaf zag hoe de F-Side van Ajax zijn eigen club vernietigt. Zelfs letterlijk als je zag hoe ze als een paar volledig doorgeslagen stieren het hoofdgebouw binnendrongen op zoek naar... ja, naar wie? Mislintat? Die was er niet. Steijn? Die zat met zijn ploeg in de kleedkamer totdat de ME de boel schoonveegde. En wat dan? Hadden ze iedereen met het schuim op de bek en met een witte neus een draai om de oren gegeven? Je kunt veel van Volendam zeggen, maar daar zou dit waarschijnlijk niet zijn gebeurd. Want daar hebben ze Jan Smit die alles oplost met een liedje en een pond paling.