Vermist en gemist: Lisettes laatste volley

‘Vrouw vermist na middagje tennissen.’ Het krantenberichtje van die doordeweekse dag in juni 1992 valt in eerste instantie nauwelijks op. Er zijn grote gebeurtenissen op het wereldtoneel die meer aandacht trekken. Ook bij de politie in Haarlem leidt de recent gemelde vermissing nauwelijks tot verhoogde activiteiten. In negen van de tien gevallen duikt zo’n vermiste volwassene snel weer op, zo weet elke diender uit ervaring. Een uit de hand gelopen feestje, een nachtje bij een geheime minnaar, het zal allemaal vast zo’n vaart niet lopen. Nu, ruim dertig jaar later, geldt de verdwijning van de 27-jarige Lisette Vroege als een van de meest intrigerende en mysterieuze vermissingszaken uit de afgelopen decennia. Want de vrouw dook helemaal niet meer op. En ze had, zo bleek uit haar keurige levenswandel, helemaal geen redenen om een nachtje elders door te brengen. Hoewel de zaak door de politie jarenlang formeel als een verdwijning is gezien, staat inmiddels eigenlijk wel vast dat ze is vermoord. Maar door wie? Waarom? En waar is haar lichaam?

Terug naar die 3de juni van 1992. Het is een halfbewolkte, droge en zachte lentedag. De temperatuur schommelt de hele dag rond de 20 graden. Het loopt al tegen de avond als Lisette Vroege op het gravel van tennisvereniging WOC in Overveen een balletje slaat. Ook haar vriend Dinand H. (26) is van de partij, maar die staat met iemand op een andere baan. Rond acht uur drinkt Lisette met haar tennispartner nog een glaasje op het terras van het clubgebouw. Tegen half tien begint het wat te fris te worden en besluit Lisette naar huis te gaan. Haar vriend, die met eigen vervoer naar de tennisbaan is gekomen, blijft nog even.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

HET GEVONDEN TENNISRACKET IS STUK EN ZIET ERUIT ALSOF ER HARD MEE IS GESLAGEN. MAAR ER WORDT NOG NIET HET KLEINSTE SPATJE BLOED OP GEVONDEN

Lisette stapt in haar blauwe Volkswagen Polo met kenteken JK-28- HJ en rijdt vermoedelijk via de Julianalaan en de Verspronckweg naar haar huis aan de Kleverparkweg in Haarlem; ze woont op nummer 44. Na een ritje van hooguit tien minuten is Lisette thuis. Enkele buurtbewoners zien haar even na half tien in haar paarse trainingspak uit haar auto stappen en door het tuinhekje naar de voordeur lopen, met het Donnay-tennisracket in de hand. Het zou de laatste keer zijn dat Lisette Vroege in levenden lijve wordt gezien.

Rond elf uur die avond krijgt de politie een nogal verontrust telefoontje van Dinand. Hij vertelt dat hij rond tien uur naar Lisettes huis was gegaan en haar tot z’n verbazing niet had aangetroffen. Die verbazing zat ’m in het feit dat Lisettes auto gewoon voor de deur stond. Met de sleutel was hij naar binnen gegaan en de trap op gelopen. De kamerdeur was op slot, binnen was het donker en stil. Dinand had nog even geroepen, maar er was geen reactie gekomen.

Lisettes vriend mag dan ongerust zijn, de agent aan de andere kant van de lijn ziet geen reden tot paniek. Als het nou om de vermissing van een kind ging, maar dit gaat om een vrouw van 27. Even afwachten maar, zo raadt hij Dinand aan. Als Lisette er een uur later nog niet is, belt de Haarlemmer opnieuw. En weer stuit hij op een nogal laconieke houding van de centralist. Met de mededeling dat er ‘wel eventjes een wagen door de straat zal rijden’ moet Dinand het verder doen.

Naïef voor haar leeftijd

Die nacht komt Lisette niet thuis. Als haar vriend ’s ochtends het politiebureau binnenstapt om aangifte te doen van vermissing, moet ook de recherche erkennen dat het een verontrustende zaak is. Want de op 16 maart 1965 geboren Elisabeth Margriet Vroege heeft nou niet bepaald de reputatie van een wildebras. Ze is afgestudeerd fysiotherapeute, heeft een baan bij de Arbodienst in Haarlem en staat bekend als evenwichtig en intelligent.

“Maar ze was wel wat naïef voor haar leeftijd,” zal een van haar vriendinnen later zeggen. “Een rustig iemand, vrolijk, sportief. Gewoon een leuke meid. En heel trouw in haar vriendschappen.”

Is Lisette te goed van vertrouwen geweest en heeft ze zich op die fatale woensdagavond met een smoes laten meelokken?

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.