De 20 meest 'nieuwswaardige' 1 aprilgrappen ooit

1. Spaghetti-oogst (1957)

We beginnen met een klassieker van Panorama. Nee, we bedoelen niet dit mooie tijdschrift, maar het minstens zo iconische BBC-programma. Op 1 april 1957 brengt de actualiteitenrubriek een reportage over de geslaagde spaghettioogst in het Zwitserse Ticino. Het programma toont hoe de plaatselijke bevolking in boomgaarden slierten spaghetti van de takken plukt. De oogst is goed dit jaar. Al blijft de Zwitserse spaghettibouw natuurlijk kleinschalig in vergelijking met buurland Italië, meldt de verslaggever. “Velen van u kennen de beelden van de uitgestrekte Spagetthiplantages in de Po-vallei.”

Na wat droge opmerkingen over de plaag van spaghettikevers en de kunst om de stengels tot dezelfde lengte te laten groeien, eindigt het verslag met een shot van de spaghettiplukkers die smullen van hun eigen oogst. “Voor de echte liefhebber gaat er niks boven versgeplukte spaghetti van eigen bodem.” Pasta is in de jaren 50 van de vorige eeuw nog vrij exotisch voedsel voor Britse huishoudens en de BBC krijgt honderden telefoontjes naar aanleiding van de uitzending. Sommige bellers willen zelf ook spaghetti gaan verbouwen.

2. Kleurentelevisie (1962)

In 1962 kunnen televisiekijkers alleen nog dromen van een uitzending in kleur. Ook STV, dan nog het enige kanaal in Zweden, zendt alleen in zwartwit uit. Op 1 april 1962 komt wetenschapper Kjell Stensson op STV met een revolutionaire oplossing. Na een wetenschappelijke uitleg over de werking van licht onthult hij dat het eigenlijk doodeenvoudig is om kleurenbeelden te ontvangen op een zwart-wittoestel. Het enige dat je hoeft te doen is een nylonkous over de beeldbuis spannen.

@media (max-width: 680px){#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fa5c img{#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{width: 624px;height: 0px;}}@media (min-width: 681px) and (max-width: 1320px){#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fa5c img{#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{width: 980px;height: 0px;}}@media (min-width: 1321px){#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fa5c img{#fig-64740f675fa5c img.lazyloading{width: 1272px;height: 0px;}}

De Zweedse Chriet Titulaer benadrukt wel dat het belangrijk is om op de juiste afstand van het scherm te zitten, met het hoofd in de optimale houding... Helaas voor de Zweedse kijkers is het een 1 aprilgrap en moeten ze nog tot de jaren 70 wachten voor echte kleurentelevisie.

3. Paaseiland (1962)

Spectaculaire vondst in Zandvoort... Bij een strandwandeling vindt een wandelaar een enorm borstbeeld van ruim 1,5 meter hoog en 500 kilo zwaar. Kranten berichten op 30 maart, met foto, dat het mogelijk gaat om een aangespoeld Moai-beeld van Paaseiland. Honderden toeristen trekken die zondag 1 april naar Zandvoort. Het Algemeen Handelsblad spreekt zelfs van een ‘invasie’. Natuurlijk is het loeizware beeld niet duizenden kilometers door de zeestroom meegesleurd. Het betreft een knappe reproductie, gemaakt door de plaatselijke kunstenaar Edo van Tetterode.

@media (max-width: 680px){#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fb9f img{#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{width: 624px;height: 0px;}}@media (min-width: 681px) and (max-width: 1320px){#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fb9f img{#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{width: 980px;height: 0px;}}@media (min-width: 1321px){#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675fb9f img{#fig-64740f675fb9f img.lazyloading{width: 1272px;height: 0px;}}

Wanneer de drommen dagjesmensen bij de Rotonde van Zandvoort aankomen, zien ze geen Paaseilandbeeld, maar ‘een fraaie krans waarop in sierlijke letters stond: 1 april’. Volgens de kranten kunnen de gefopte toeristen de grap wel waarderen. Burgemeester Hector van Fenema, die in het complot zit, voegt daar wijselijk aan toe: “Men moet zo af en toe de ernst van het leven eens onderbreken.”

4. Zwartkijkers (1967)

Het Journaal bericht over een nieuw apparaat dat televisies in woonkamers kan detecteren. De overheid heeft 3000 van deze scanners aangeschaft waarmee inspecteurs vanaf de eerste dag in april door de straten gaan. Het zal zo binnen de kortste keren gedaan zijn met ‘zwartkijken’, meldt de verslaggever.

@media (max-width: 680px){#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675ff3c img{#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{width: 624px;height: 0px;}}@media (min-width: 681px) and (max-width: 1320px){#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675ff3c img{#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{width: 980px;height: 0px;}}@media (min-width: 1321px){#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f675ff3c img{#fig-64740f675ff3c img.lazyloading{width: 1272px;height: 0px;}}

De ‘inspecteur’ die aan het woord komt, oppert wel een mogelijke oplossing om het betalen van kijk- en luistergeld te ontlopen. “Als u de moeite neemt om het toestel in aluminiumfolie te verpakken, zullen wij het wellicht niet kunnen vinden.” Dat laat zwartkijkend Nederland zich geen twee keer zeggen. Daags na de reportage is op veel plaatsen het aluminiumfolie uitverkocht.

5. Vulkaanuitbarsting (1974)

Een geweldige 1 aprilgrap vergt een geweldige voorbereiding. Wat dat betreft kan niemand tippen aan Oliver ‘Porky’ Bickar, een 50-jarige inwoner van Sitka in Alaska. Na drie jaar plannen voert de grapjas op 1 april 1974 de ultieme prank uit. Met behulp van vrienden en een gehuurde helikopter kiepert hij zeventig autobanden in de krater van de plaatselijke vulkaan. Ze overgieten de bandenstapel met kerosine en steken hem in de fik. Door de zwarte rookpluimen lijkt het alsof Mount Edgecumbe, voor het eerst in 4000 jaar, op ontploffen staat. Bezorgde burgers nemen massaal contact op met de plaatselijke politie. Maar die zijn al ingeseind over de 1 aprilgrap. Porky en zijn kornuiten zijn alleen vergeten de plaatselijke kustwacht te informeren. Wanneer hun helikopter poolshoogte neemt, leest de piloot in koeienletters de woorden ‘APRIL FOOL’ in de krater.

@media (max-width: 680px){#fig-64740f6760062 img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f6760062 img{#fig-64740f6760062 img.lazyloading{width: 624px;height: 0px;}}@media (min-width: 681px) and (max-width: 1320px){#fig-64740f6760062 img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f6760062 img{#fig-64740f6760062 img.lazyloading{width: 980px;height: 0px;}}@media (min-width: 1321px){#fig-64740f6760062 img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f6760062 img{#fig-64740f6760062 img.lazyloading{width: 1272px;height: 0px;}}

De inwoners van Sitka kunnen de grap wel waarderen en Porky blijft tot zijn dood in 2003 een lokale held. Dat geldt niet voor de redacteur van een tv-zender in Massachusetts die op 1 april 1980 een nepbericht verspreidt over een vulkaanuitbarsting. Nadat er blinde paniek uitbreekt, wordt hij de volgende dag ontslagen.

6. Honkballegende (1985)

Het blad Sports Illustrated komt op 1 april 1985 met het ongelooflijke verhaal over een excentriek honkbaltalent. ‘Sidd’ Finch is in een Nepalees weeshuis opgevoed door Tibetaanse monniken. Hij heeft er merkwaardige gewoontes aan overgehouden. Zo loopt hij altijd op één schoen rond. Maar belangrijker nog: hij heeft een bovennatuurlijk talent ontwikkeld waardoor hij een honkbal met 270 kilometer per uur kan werpen. Het tijdschrift meldt dat Finch op het punt staat om een contract te tekenen bij de New York Mets. Om het verhaal kracht bij te zetten, plaatst het tijdschrift foto’s waarop Finch te zien is met de coach en echte spelers van het honkbalteam.

@media (max-width: 680px){#fig-64740f676016c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f676016c img{#fig-64740f676016c img.lazyloading{width: 624px;height: 0px;}}@media (min-width: 681px) and (max-width: 1320px){#fig-64740f676016c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f676016c img{#fig-64740f676016c img.lazyloading{width: 980px;height: 0px;}}@media (min-width: 1321px){#fig-64740f676016c img.lazyloading{background: #eee;}#fig-64740f676016c img{#fig-64740f676016c img.lazyloading{width: 1272px;height: 0px;}}

Tot teleurstelling van de Mets-fans kondigt Sports Illustrated een week later aan dat Finch met vervroegd pensioen is gegaan. In de kleedkamer hebben de Mets nog altijd een plekje ingericht voor Finch, met rugnummer 21.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.