Je bent tegenwoordig regelmatig in Engeland te vinden.
“Een paar weekenden per maand ga ik daarheen om voor Viaplay verslag te doen van wedstrijden in de Premier League. Manchester United, Manchester City, Liverpool, noem maar op.
Het grootste verschil met de eredivisie is de beleving van het voetbal. Die is in Engeland nog vele malen intenser dan bij ons. De momenten dat het stil is in het stadion zijn beperkt. Ook ligt het tempo in wedstrijden er zelden laag en lopen er steeds minder Britse spelers rond. Teams bestaan hoofdzakelijk uit internationale gezelschappen. Op zaterdag en zondag zit ik daar, maar op de vrijdag ervoor en maandag erna presenteer ik bij RTV Rijnmond ook nog een talkshow over Feyenoord, Sparta en Excelsior.
Ik verplicht mezelf om, op mijn hotelkamer, drie keer negentig minuten te kijken en het niet af te doen met samenvattingen. Dat afgewisseld met voor- en nabeschouwingen en interviews met spelers en trainers op Old Trafford, in het Etihad Stadium of op Anfield zorgt ervoor dat mijn dagen van ’s morgens tot ’s avonds helemaal dichtgetimmerd zitten.”
‘Na mijn Ronaldo-vraag moest ik bij Erik ten Hag op kantoor komen. Hij wilde nader kennismaken, maar greep die gelegenheid ook aan om zijn hart te luchten’
Vragen de interviews daar om een andere benadering?
“Ik merk dat gasten als Erik ten Hag en Virgil van Dijk het leuk vinden dat ik er ben, omdat ze dan tussendoor ook een keer in het Nederlands kunnen praten. Ik zie iedere keer een soort van verlichting bij ze, wat de boel ontspannen maakt. Dat leidde een paar maanden geleden zelfs tot uitspraken van Ten Hag over zijn verstoorde relatie met Cristiano Ronaldo, beelden die vervolgens de hele wereld overgingen. Ik ben niet bang om naar gevoelige dingen te vragen en bij United moeten ze daar een beetje aan wennen. Na mijn Ronaldo-vraag moest ik, twee weken later, bij Ten Hag en de perschef op kantoor komen. De trainer wilde nader kennismaken, maar greep die gelegenheid ook aan om zijn hart te luchten. Hij verweet mij dat ik probeerde te scoren, maar daar was geen sprake van. Mijn doelstelling in ieder vraaggesprek is om goed te luisteren en door te vragen indien nodig. Bovendien krijg ik vaak maar tweeënhalve minuut de tijd, dus dan gooi ik zo’n Ronaldo-vraag er wat eerder in dan ik in elke andere situatie zou hebben gedaan.”
Wie zijn je leermeesters?
“Wilfred Genee is er een van. Hij adviseerde me om in interviews te benoemen wat de kijker denkt. Als een gast geen antwoord geeft of eromheen draait, dan zeg ik daar wat van. Angela de Jong van het AD adviseerde mij in haar column om wat meer naar Johan Derksen te kijken. Dat was toen ik het programma Tour du Jour ging presenteren. Die begreep ik niet zo goed. Johan is toch vooral een opiniemaker. De voorgeschiedenis van die klus was overigens krankzinnig. Ik deed voor de mannen van VI verslag van het WK 2018 in Rusland en was er nog geen week toen de zenderbaas van RTL 7 me belde met de woorden: We gaan je terughalen! Ik mocht die talkshow gaan doen. Op landelijke televisie. Een jongensdroom kwam uit. Ik ben een wielerliefhebber, geen wielerkenner, en werd zomaar ineens voor de leeuwen gegooid. Vaste tafelgast Michael Boogerd heeft me er toen met zijn parate kennis waanzinnig doorheen gesleept.”
Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.
- Clemens Rikken