Moorddossier: Kims fatale flirt

Zondag 10 februari 2013. Het is een van die inmiddels zeldzame winterdagen waarop de temperatuur onder het vriespunt blijft hangen. In sommige delen van het land is het nog wit van de sneeuw die een dag eerder is gevallen. Het is rond de klok van 18.30 uur als Rob Stoker uit Emmen met zijn vrouw Katja op bezoek is bij goede vrienden. Net als ze willen gaan eten krijgt Rob telefoon, het is zijn dochter Els. Ze klinkt verontrust. “Heb je iets van Kim gehoord?” klinkt het angstig. Rob voelt meteen dat er onheil in de lucht hangt. Kim is zijn andere dochter, ze woont samen met Arjan in een flat in de wijk Emmermeer. Die relatie loopt niet lekker, er is vaak ruzie en Arjan kan agressief zijn. “Pap, er is iets niet goed,” gaat Els verder. “Er is net een ziekenauto weggereden met Arjan erin. Kim zat er niet in en er is een lint gespannen om het huis.”

Een paar minuten later belandt Rob in een nachtmerrie waaruit hij nog altijd niet is ontwaakt. Na een korte rit van vijf minuten komt hij aan bij de flat. Er staan een politieauto en een politiemotor voor de deur. Rob en Katja rennen de trap op naar de derde etage. Aangekomen bij de overloop horen ze Els, die hen even tevoren heeft gebeld, huilen. Bij de doorgang naar de galerij staat een agent om mensen tegen te houden. Ook Rob mag er niet door. “Maar mijn dochter woont hier,” zegt hij, “ik ben de vader van Kim.” De politieman draait er niet omheen: “Bereidt u zich dan maar op het ergste voor.” Een antwoord dat alles zegt, maar toch vraagt Rob nog: “Is ze dood?” De agent knikt.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

“Op dat moment werd het zwart voor mijn ogen,” zegt Rob, bijna tien jaar na het drama. “Ik zakte door mijn knieën en ging op de trap zitten. Je hoort je andere dochter huilen en kan niets doen. Ik kon haar niet troosten en herinner me alleen nog dat ik op die ijskoude trap zat, verlamd van schrik en verdriet.” Een stem van een politieman haalt hem terug naar de realiteit. “We moesten naar het bureau om te horen wat er precies was gebeurd. Daar werd mijn vermoeden bevestigd. Kim was vermoord.” Achteraf is het maar goed dat Rob die avond werd tegengehouden door de agent.

Want anders was hij geconfronteerd geweest met een horrortafereel dat hij nooit meer van zijn netvlies zou hebben gekregen.

Het zijn de ouders van Arjan de G. die op die 10de februari om 17.39 uur het alarmnummer bellen. Ze zijn even daarvoor door hun zoon (dan 24 jaar) gebeld. Hij had verteld dat hij ’s nachts zijn vriendin had vermoord en een poging tot zelfmoord had gedaan door zich in één van de polsen te snijden. Eenmaal in de woning wordt al snel duidelijk dat Arjan inderdaad iets vreselijks heeft gedaan. In de slaapkamer zien ze Kim op bed liggen, half op haar buik, met in haar lichaam talloze snij- en steekwonden. “Ik heb later de politierapporten mogen inzien,” zegt Rob, “en daaruit bleek dat mijn fragiele dochter met haar vijftig kilo maar liefst dertig keer was gestoken. De patholooganatoom constateerde enkele ‘doorsteken’, waarmee messteken worden bedoeld die volledig door de nek zijn gegaan. Ene kant erin, andere kant eruit. Arjan was als een beest tekeergegaan.”

KIMS VADER ROB IS OOK LERAAR: ‘IK HAD ARJAN IN DE KLAS GEHAD EN WAS OP Z’N ZACHTST GEZEGD NIET ENTHOUSIAST TOEN KIM MET HEM AAN KWAM ZETTEN’

Meteen nadat een ambulance Arjan de G. heeft meegenomen, begint een Team Grootschalige Opsporing (TGO) aan het onder zoek. De vermoedelijke dader mag dan al bekend zijn, ook de toedracht moet goed worden onderzocht. En die blijkt alles te maken te hebben met de moeizame relatie die Arjan de G. en Kim Stoker hadden. Een relatie die jaren eerder was begonnen en er in 2011 toe had geleid dat de twee gingen samenwonen. Arjan de G. was geen onbekende voor leraar Rob. “Ik had hem in de klas gehad en was op z’n zachtst gezegd niet enthousiast toen Kim met hem aan kwam zetten. Een op zich slimme leerling die door veel van mijn collega’s werd uitgekotst. Hij zorgde voor onrust en was uiterst manipulatief. En agressief. Als hij zat te gamen en het liep niet naar zijn zin, zo had Kim me eens verteld, dan kon hij helemaal uit z’n dak gaan.”

WANNEER ROB GEBRUIKMAAKT VAN ZIJN SPREEKRECHT STAAT DE BROER VAN DE G. DEMONSTRATIEF OP. HIJ ROEPT IETS ALS ‘DEZE ONZIN HOEF IK NIET AAN TE HOREN’ EN VERLAAT DE ZAAL

Dikke fight

Op de avond van 9 februari, zo reconstrueert de recherche, hebben Arjan en Kim een aantal vrienden op bezoek. Het feestje verloopt in eerste instantie gezellig, er wordt gegamed en gedronken. Maar de stemming slaat om als Arjan meent te zien dat Kim zit te flirten met Joost*, een jongen uit het vriendengroepje. Arjan ziet hierin een al langer sluimerend vermoeden bevestigd. Hij denkt dat er iets speelt tussen Kim en Joost en heeft zijn vriendin er meerdere keren op aangesproken. Maar Kim heeft hem er steeds van weten overtuigen dat er niets aan de hand is.

Tot nu. Het valt Arjan op dat zijn vriendin en Joost tegelijkertijd druk zitten te sms’en. Dat kan geen toeval zijn, zo vermoedt Arjan, de twee sturen vast berichtjes naar elkaar. Om erachter te komen wat Kim heeft geschreven, vraagt hij haar de telefoon aan hem af te geven. In eerste instantie weigert ze. Later geeft ze de telefoon alsnog aan Arjan, maar niet nadat ze enkele berichtjes heeft gewist.

Voor Arjan het zoveelste bewijs dat zijn vermoeden juist is. Hij neemt Kim mee naar de slaapkamer om tekst en uitleg te krijgen. Maar ook nu bezweert Kim dat er niets speelt tussen haar en Joost. Arjan gelooft er niets van en stuurt alle vrienden naar huis.

Zijn hoofd staat niet langer naar een feestje. Wat er vervolgens gebeurt kan alleen maar worden gereconstrueerd aan de hand van Arjans verklaring. Hij beweert dat hij na het vertrek van de vriendengroep met Kim in gesprek is gegaan. Dat gesprek was al snel ontaard in een verhitte discussie, waarbij Kim eiste dat Arjan de telefoon terug zou geven. Kim was heel boos geworden, aldus Arjan in zijn verklaring, op een manier zoals hij haar ‘nog nooit had gezien’. Even later was Kim wat gaan computeren, maar de spanning was nog niet uit de lucht. Het is inmiddels zondag 10 februari als Kim tussen 00.48 uur en 00.57 uur via Facebook enkele berichtjes stuurt naar Joost. Ze zegt dat ze net een ‘extreem heftige ruzie’ heeft gehad met Arjan. “Dikke fight, Arjan heeft mijn mobiel afgepakt.” Kort na het computeren gaat Kim naar bed. Als even later ook Arjan de computer opent, ziet hij berichten die zijn vermoedens lijken te bevestigen. Eén ervan springt eruit. Kim heeft haar relatiestatus gewijzigd naar ‘vrijgezel’, iets wat ze weleens eerder had gedaan. Maar nu wordt het Arjan rood voor de ogen. Kim moet dood, zo besluit hij, daarna zal hij de hand aan zichzelf slaan. In zijn verklaring bij de politie zegt hij het zo:

Arjan: Toen knapte er wat bij mij. Toen heb ik het mes uit de keuken gepakt en toen ben ik naar de slaapkamer gegaan… en toen heb ik haar vermoord.

Verhoorder: Wat voor mes?

A: Ik pak een scherp mes wat volgens mij de scherpste was. (Opmerking verhoorder: verdachte spreidt de handen uit elkaar en duidt een afstand aan.)

V: Wat bedoel je daarmee?

A: Ongeveer 20 tot 25 centimeter.

V: Waar loop je ermee heen?

A: Naar de slaapkamer.

V: Wat is dan het eerste wat je doet?

A: Ik vroeg haar waar ze mee bezig was.

V: Hoe lag zij, onder jou?

A: Ze lag op haar buik.

V: En wat zegt ze dan?

A: Weet ik niet zo goed eigenlijk, weet ik niet meer...

V: Wat doe je dan?

A: Dan steek ik haar in de hals, keel of hier ergens, zijkant van de hals… Ik denk het. En toen begon ze wat tegen te stribbelen en toen heb ik haar in de rug gestoken. Jaa… jaa… Het was heel moeilijk hè… Ze… Ja ik heb er natuurlijk geen ervaring mee. Ik dacht: als ik één keer steek dan is het…

Moorddossier over Kim Stoker wordt op 2 november uitgezonden door Net 5.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.