Moet ‘Don Harry’ uit Den Haag boeten voor de Costa Ricaanse Vijfsterrenmoord?

Pura vida. Wie Costa Rica bezoekt hoort deze uitdrukking overal. Letterlijk betekent het ‘puur leven’, maar het wordt vooral uitgelegd als ‘het goede leven’. Dat is precies wat gasten van La Mansion Inn in de badplaats Quepos ervaren... Pura vida betekent daar onbezorgd in het kristalblauwe zwembad dobberen. Het zit in een felgekleurde cocktail met een parapluutje, de zonsondergang over de Stille Oceaan en ontwaken met het geluid van toekans, ara’s en brulapen.

La Mansion Inn is dus puur Costa Ricaans genieten, maar wel met een Hollands tintje. Het hotel is namelijk het levenswerk van Harry Jacobus Bodaan (71) uit Den Haag. Met hard werken en verstand van zaken weet de joviale ondernemer er al ruim twintig jaar een succes van te maken.

In recensies komen bezoekers superlatieven te kort over het uitzicht, de bediening en de faciliteiten. Niet voor niets is de slogan ‘Come as a guest, leave as a friend!’ Onder de ‘vrienden’ zijn vele beroemdheden, van Michail Gorbatsjov tot Chuck Norris (die er zijn 65ste verjaardag heeft gevierd).

Als voorzitter van de plaatselijke Kamer van Koophandel is ‘Don Harry’ zeer betrokken bij het toerisme en de goede doelen in de regio. Maar ondanks dat Harry de Amerikaanse nationaliteit bezit en al veertig jaar weg is uit Nederland, verloochent hij zijn afkomst niet. Hij kan Oh, Oh, Den Haag uit volle borst meezingen en Hagenezen kunnen een korting bedingen als ze stroopwafels, drop of ontbijtkoek meebrengen. Tegen wil en dank moet de workaholic het de laatste jaren wat rustiger aan doen. Parkinson, kanker en een dubbele knieoperatie hebben hun tol geëist. Lopen is strompelen geworden. Schrijven gaat moeizaam. Voor het reilen en zeilen van zijn hotel heeft Harry daarom een manager in dienst genomen. In zijn privéleven is Danilo al twaalf jaar zijn steun en toeverlaat, na de legalisatie van het homohuwelijk zelfs als echtgenoot. Zo houdt Harry zich staande. Maar dan komt het coronajaar 2020. Ook de Costa Ricaanse toeristenindustrie ontkomt er niet aan. De coronadoden zijn nog op de vingers van één hand te tellen wanneer de regering alle luchthavens dichtgooit. Nu de buitenlandse bezoekers (en de stroopwafels) wegblijven, richt Harry zich op de plaatselijke bevolking.

In advertenties wordt La Mansion Inn gepromoot als de ideale thuiswerklocatie en het tarief wordt flink gereduceerd, tot zo’n 130 euro per nacht, inclusief ontbijt. Het is een aantrekkelijke aanbieding voor een reislustige carrièrevrouw als Maria Luisa Cedeño (43). Ze is leidinggevende op de afdeling anesthesie in een groot ziekenhuis in hoofdstad San José. Ze kan wel een break gebruiken! De knappe blondine leidt een gelukkig vrijgezellenbestaan, maar ze reist nooit alleen. Haar hondje Mafalda gaat altijd mee. Gelukkig is La Mansion huisdiervriendelijk. Boeken dus! Met één klik zet ze een reeks gebeurtenissen op gang die Harry’s tropische paradijs in een hel zullen doen veranderen.

Bijtwonden in arm en tepel

Het is zaterdag 18 juli 2020. Na een rit van drie uur kan Maria Luisa’s relaxte weekendje beginnen. Lekker over het hagelwitte strand banjeren met Mafalda. Beetje luieren bij het zwembad.

Ze verblijft in kamer 3, met een panoramisch uitzicht over de oceaan. Ook de zondag verloopt heel pura vida. Rond half vijf bestelt Maria Luisa bij de receptie een caesarsalade, een lendenbiefstuk en een fles wijn. De dokter heeft kennelijk een gezonde eetlust. Ze laat door een bezorgservice ook nog een Thaise salade afleveren. Rond zes uur haalt ze de maaltijd op bij de receptie.

Vlak hierna activeert ze voor de allerlaatste keer de elektronische sleutelkaart van kamer 3.

Vanuit de accommodatie appt Maria Luisa nog wel wat foto’s naar het thuisfront. Selfies van haar en Mafalda. Plaatjes van het heerlijke eten. Er staan twee wijnglazen op tafel. Dat hoeft niks te betekenen, weten haar geliefden. Ze doet dat altijd: één glas voor de wijn, de andere voor water. Iedereen kan rustig gaan slapen. Maandagochtend, 20 juli 2020. Maria Luisa verschijnt niet voor het gratis ontbijt en ook bij het uitchecken om twaalf uur komt ze niet opdagen. Receptioniste Raquel belt herhaaldelijk naar de kamer en klopt aan. Geen reactie. Uiteindelijk opent ze de deur met een kopie van de sleutel. Tot haar schrik ziet ze Maria Luisa, naakt en in dekens gerold, levenloos op bed liggen. Al snel wordt duidelijk dat het een moordtoneel betreft. Verspreid in de kamer ligt beddengoed met bloedsporen. De schuifdeur staat op een kier. De telefoon ligt van de haak. Het lijkt er op dat Maria Luisa’s lichaam is gewassen om sporen te wissen. Mafalda loopt nerveus heen en weer en heeft de kamer bezoedeld.

De manager belt met Harry die op dat moment in een meeting zit. De alarmdiensten zijn al onderweg. Binnen de kortste keren is het hotel bevolkt door ambulancepersoneel en politiemensen die de hotelkamer verzegelen.

Rond 15.20 uur verschijnen ook de onderzoekers in witte pakken. Het zijn leden van het Costa Ricaanse forensisch instituut (OIJ).

Teamleider Ronny León heeft al ruim vierhonderd moordzaken onderzocht. Maar zo’n gruwelijk tafereel heeft hij nog nooit gezien. Later zal hij verklaren: “Wie dit op zijn geweten heeft, moet vol wrok en haat hebben gezeten.”

De anesthesiste is op een vreselijke manier aan haar einde gekomen. Haar lichaam zit van top tot teen onder de verwondingen en blauwe plekken. De teamleider vindt ook bijtwonden in een wang, arm en tepel.

Haar vagina, anus en mond vertonen sporen van seksueel geweld. Dat is zo hardhandig gebeurd dat haar perineum, of bilnaad, gescheurd is. Volgens de patholoog is ze waarschijnlijk bovendien met een stomp voorwerp gepenetreerd, mogelijk een arm. Volgens de onderzoekers heeft ze deze marteling bewust ondergaan terwijl er een kussen op haar gezicht is gedrukt. In haar doodstrijd zijn een aantal vingernagels afgebroken. Uiteindelijk is zwaar nekletsel haar fataal geworden.

Wie heeft deze gruweldaad op zijn geweten? Wat is er aan dit drama voorafgegaan? Heel wat, zo blijkt wanneer we op basis van nieuwsverslagen en getuigenissen een tijdlijn maken van de fatale nacht.

Drank gestolen

Zondagavond, 19 juli 2020. Terwijl Maria Luisa met haar hondje in haar kamer zit, dineren Harry en Danilo met twee vrienden in hun appartement op het hotelterrein. Allereerst is er Teodoro Herrera (32), een voormalig stripper in een homoclub en oud-bartender van La Mansion Inn. Harry heeft de Nicaraguaan onlangs moeten wegbezuinigen. Maar omdat Teo niet terug kan naar zijn geboorteland mag hij van Harry voorlopig blijven. Ook aangeschoven is systeemanalist Luis Carlos Miranda (36), een oude kennis van Harry die de afgelopen twee weken het hotel heeft gebruikt voor thuiswerken. Tussen de bedrijven door helpt hij Harry een beetje met de marketing. Tijdens de rustige coronamaanden dineert het viertal wel vaker samen. Zoals gebruikelijk kijkt Harry wat tv terwijl zijn jongere tafelgasten in de bijkeuken wat over mobieltjes, computers en muziek ouwehoeren.

Rond een uur of tien gaan Teo en Luis terug naar hun kamer.

Harry neemt even later zijn medicatie in en valt naast Danilo in slaap. Hij heeft een drukke dag voor de boeg met een paar belangrijke vergaderingen op de agenda. Tot zover niks vreemds.

Om één uur ‘s nachts melden de twee vrouwelijke gasten in kamer 10, pal boven die van Maria Luisa, dat de stroom is uitgevallen, waardoor hun airco niet werkt. Wanneer nachtwaker Christopher Castro* poolshoogte gaat nemen, komt hij Luis tegen. Die heeft het euvel al verholpen. “Het was de zekering,” moppert de systeemanalist.

Een uurtje later. Ex-stripper Teo heeft drank uit de bar gestolen en staat stomdronken bij het zwembad. Hij is luidruchtig. Bewaker Christopher doet met WhatsAppberichten zijn beklag bij Harry. “Ik heb het gehad met die Teo. Als het zo doorgaat, bel ik de politie!”

Harry wordt wakker van de berichtjes. Nadat Danilo hem heeft helpen aankleden, strompelt hij met zijn wandelstok naar het zwembad en wast Teo de oren:

“Waar ben je mee bezig, jueputa?!” Harry slaat boos een blik bier uit zijn handen. Hierop zou de Nederlander gepikeerd zijn weggelopen met de woorden:

“We hebben het er morgen nog over. Je kunt een andere verblijfplek gaan zoeken!”

Vlak hierna, na twee uur ’s nachts, wordt inderdaad de sleutelkaart van Teo’s kamer geactiveerd. Maar omdat het management het tijdens de stille coronaperiode heeft verzaakt om de kapotte bewakingscamera’s te repareren, kan dit niet geverifieerd worden. Cruciaal is dat de forensische deskundigen schatten dat Maria Luisa rond drie uur, dus na de confrontatie bij het zwembad, is vermoord. Opvallend detail: nachtwaker Christopher, wiens kamer vlakbij die van het slachtoffer ligt, heeft niks van de brute verkrachting en moord gemerkt.

Case closed?

Op de dag na de moord roept Harry zijn volledige staf bijeen om het slachtoffer te herdenken. Volgens ooggetuige Christopher is iedereen hierbij aanwezig. Iedereen, behalve Teo...

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.