Voetbalkunstenaar Sofiane Touzani: 'Door je fouten word je beter!'

Soufiane, we kennen je als voetbalkunstenaar en straatvoetballer, maar je bent ook YouTuber, rapper, zanger en tegenwoordig zelfs acteur. Hoe zie je jezelf het liefst?

“Haha, we zijn allemaal zanger onder de douche, volgens mij. Ik ben echt geen zanger, hoor. Je zou me rapper kunnen noemen, maar het is misschien beter om te zeggen dat ik veel teksten heb gemaakt. Ik sta denk ik het meest bekend als iemand die trucjes kan met een bal. Maar eigenlijk is dat wat ik het minst doe. Ik ben ondernemer, in de breedste zin van het woord. Ik maak programma’s die ik graag zelf edit, ben actief op YouTube en via Instagram ook influencer. Maar ik ben ook een vader, een zoon, een vriend. Alles wat ik doe, blijft heel dicht bij mezelf. Het komt bij mij allemaal vanuit hetzelfde DNA en ik vind het tof dat al mijn activiteiten aan elkaar gelinkt kunnen worden.”

Voor jouw multitalent bestaat geen school. Je bent gezegend met goede genen?

“Die school heb ik eigenlijk wel gehad. Ik heb de havo afgemaakt en ben daarna op het hbo begonnen aan de studie media & entertainment, maar daar ben ik na drie maanden mee gestopt. Als je buiten een school van het leven gaat leren, zit je op je eigen school. Ik wilde professioneel straatvoetballer worden en er zijn geen vacatures met ‘straatvoetballer gezocht’. Toen besloot ik te gaan ondernemen. Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, maar ik had natuurlijk nog geen klanten. Hoe ging ik aan klanten komen? Van die hele ontdekkingsreis heb ik veel geleerd. Ik was hongerig, gretig en kreeg steeds nieuwe doelen voor ogen. In mijn ogen waren dat realistische doelen. Ik had op een gegeven moment een filmpje dat 100 miljoen keer de wereld over ging en toen wilde ik zelf ook graag de wereld rond. Ik vond dat geen gekke gedachte. Vervolgens heb ik inderdaad de wereld rondgereisd met mijn voetbaltrucs.”

Die laatste opmerking is een treffende samenvatting van een enorme verzameling aan ontmoetingen en uitnodigingen. Touzani werd in Europa en ver daarbuiten met open armen ontvangen door wereldvoetballers en toclubs. Zijn trucs werden onder meer toegepast door Real Madrid-vedette Marcelo en de Braziliaanse linksbuiten Neymar, die als een van de beste spelers van de 21ste eeuw wordt beschouwd.

Door zijn bekendheid als vlogger kreeg Touzani voor het maken van zijn video’s toegang bij diverse grote clubs, waaronder Juventus. In de zomer van 2008 werd hij door AC Milan uitgenodigd in het volgepakte stadion San Siro bij de presentatie van Ronaldinho. De Rotterdamse voetbaltrukendoos verzorgde daar met Ronaldinho een wervelende voetbalshow. Met Cristiano Ronaldo trapte hij een balletje in diens achtertuin.

Toch kun je je talent voor praten en presenteren niet uitvlakken. Naast je voetbalskills ben je ook een entertainer.

“Dat was ik altijd al, ook wel in mijn vriendengroep. Niet om maar aan het woord te zijn, maar omdat ik het leuk vond om verhalen te vertellen. Dan is het geen gekke stap om later te gaan presenteren. Het ligt dicht bij me om dat te doen. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn presenteervaardigheden van zes, zeven jaar geleden behoorlijk verschillen met die van nu, hallo hé.”

Logisch. Je hebt jezelf ontwikkeld.

“En dat bedoelde ik net met mijn eigen school, buiten het schoolgebouw. Gewoon ergens beginnen met video’s maken, is de beste leerschool die ik heb gehad.”

‘Ik had op een gegeven moment een filmpje dat 100 miljoen keer de wereld over ging en toen wilde ik zelf ook graag de wereld rond met mijn voetbaltrucs’

Je ziet jezelf het liefst als ondernemer, terwijl de meeste mensen bij het vallen van jouw naam zullen denken aan de onnavolgbare toverkunsten die Tiki Taka Touzani als straatvoetballer allemaal in petto heeft.

“Dat snap ik, daar heb ik bekendheid mee gekregen. En die wil ik graag inzetten om met mijn ondernemerschap maatschappelijke impact te hebben. Ik wil iets tofs en duurzaams neerzetten. Ik mag dan 1 miljoen abonnees op YouTube hebben en 1,1 miljoen volgers op Instagram, getallen hebben pas waarde als je er iets moois mee kan doen. De machtigste mensen op aarde mogen dan invloed en rijkdom hebben, maar vandaag de dag gaan er nog steeds drieduizend mensen per dag dood door een tekort aan water of door vervuild water. Dat is 1 miljoen mensen per jaar. Waarom krijgen die machtige mensen het niet voor elkaar om daar iets aan te doen? Daarom stel ik mezelf vragen bij die aantallen op mijn sociale media. Wat beweeg ik met al mijn volgers en abonnees? Ik wil daar graag iets positiefs mee doen, bijvoorbeeld met mijn project FC Straat.”

Daarover straks graag meer.

Maar eerst: je maakte deze week je debuut als acteur in de jeugdfilm Strijder.

“Als jonge gast heb ik weleens wat figurantenrollen gespeeld, maar dat kun je natuurlijk niet echt acteren noemen. In het jeugddrama Strijder speel ik mezelf, dus ook nu weet ik niet of je echt van acteren kunt spreken.”

In hoeverre was je jezelf en in welk opzicht was het toch een rol die je speelde?

“Alles wat ik heb gezegd, daar sta ik achter. Dus in die zin is het geen acteren. Maar vanuit de gedachte dat je met z’n allen een film aan het maken bent, is het wel acteren.”

Wie met het gezin de bioscoop in wil duiken deze zomervakantie: waar gaat de film over?

“Een vriendengroep die graag met elkaar voetbalt, ziet op een poster een oproep voor de Touzani Cup. Daar willen ze graag aan meedoen. Ze gaan oefenen op pleintjes, maar een van de jongens krijgt een auto-ongeluk als hij naar huis gaat. Hij belandt in een rolstoel, maar wil dat niet accepteren. Hij wil weer voetballen en dan ontstaat er een spannende dynamiek in de groep, gecombineerd met een voetbalvader die ook de trainer is. Twee beste vrienden krijgen mot. Martijn Fischer speelt een van de hoofdrollen, hij is als vader heel hard voor zijn zoon, terwijl die dus best veel heeft meegemaakt. De film ontroert, maar inspireert en motiveert ook. Er zit humor in en het tofste vind ik dat het een realistisch verhaal is. Dat jongetje wordt uiteindelijk echt geen Ronaldo, want hij heeft een serieus probleem dat hem tegenhoudt in sommige opzichten. Ook al hou je niet van voetbal, het verhaal pakt je. Dit is misschien wel allesbehalve een voetbalfilm.”

Wat wil je met je deelname aan deze film bereiken?

“Ik hoop natuurlijk dat Strijder zowel nationaal als internationaal een grote groep mensen zal bereiken en dat de boodschap van inspiratie, motivatie en doorzettingsvermogen dan ook aankomt. Ik weet dat dit wat abstract klinkt, want je kijkt naar een film en hoe vertaalt zich dat naar het echte leven? Je leven verandert heus niet meteen rigoureus door zo’n film, maar toch heeft een beeldscherm tegenwoordig invloed op ons allemaal. Datgene wat je ziet, heeft impact op je. Als ik vroeger Marco van Basten een mooie goal zag maken, dan was ik de volgende dag Van Basten op het pleintje.

Er is veel tijd en moeite in deze film gestoken en als deze productie het voor elkaar kan krijgen dat met name jongeren er kracht uit halen, zou dat fantastisch zijn.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.