Lugubere trend: steeds meer moorden op transgenders

Op 6 januari 2022, kort voor middernacht, plaatst een onbekende een berichtje op de site moord- atlas.nl. Het luidt:

“Het meisje die op dat hotel is gevonden roepnaam brisa en zijn echte naam is alejandro met dubbele paspport nl en colombiaans ze was een transexuel en zij was lief altijd aardig en vriendelijk werk ze ook nog op kinky.nl vind jammer dat brisa zo is omgekomen zij was een super leuk vrouw slap rust lieve brisa we zullen je missen.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De inhoud blijkt correct, met dien verstande dat de naam Briza is. Was, want Briza is dood. Een van de vele transgenders die de afgelopen jaren zijn vermoord. Wereldwijd stijgt het aantal transgenders dat van het leven wordt beroofd. De vraag is dan: ook in Nederland? De Colombiaanse Briza wordt op 3 januari van dit jaar gevonden op een kamer in het Van der Valk-hotel aan de Zijdeweg in Wassenaar. Een hotelmedewerker klopt rond het middaguur op de deur van haar kamer op de eerste verdieping omdat zij en haar vriend al hadden moeten uitchecken. Later die dag wil iemand juist inchecken, alleen niet bij Van der Valk, maar op Schiphol: de 32-jarige vriend van Briza, afkomstig uit Griekenland. De politie vervangt zijn boardingpass voor een stel handboeien.

​​​Mónica Garces Florez (1982) – roepnaam Briza – wordt geboren als Alejandro in Medellin. Ze vertrekt op jeugdige leeftijd naar Europa, waar transgenders iets minder ‘gepest’ worden – zoals ze het zelf omschrijft. Ze belandt in Italië. Op haar 15de komt ze naar Nederland, waar ze – toen nog hij – vanaf het begin in de prostitutie werkt, eerst op de tippelzone in de Waldorpstraat en in peeskamers in de Geleenstraat in Den Haag. Later gaat ze in transitie en werkt ze vanuit huis. Ze adverteert op kinky.nl. Wanneer ze is vermoord, is nog onduidelijk. Mogelijk al op nieuwjaarsdag: een hotelgast ziet op 1 januari ’s avonds een stel – ‘hij een grote gozer, zij wat kleiner’ – ruziemaken op de parkeerplaats van het hotel. De twee zitten achter elkaar aan; hij geeft haar een klap.

Niet onmogelijk, verklaren vrienden van Briza: de twee hebben vaker ruzie. Heel vaak zelfs. Maar altijd maken ze het weer goed. Het verbaast dan ook niet dat diezelfde getuige het stel later die avond in de gang van het hotel weer hand in hand ziet lopen en weer later opnieuw ruzie hoort maken. Als hij dichterbij komt, is het stil. Doodstil. Waarom ze een kamer huren in de stad waar ze wonen, is overigens onduidelijk. Meteen na de moord leggen het COC – de belangenvereniging van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, trans- en intersekse personen – en Trans United Europe verklaringen af. Volgens het COC moet ‘onze gemeenschap’ beter beschermd worden tegen geweld. Trans United Europe eist gerechtigheid voor Briza.

Merkwaardige reacties. Dat transgenders in het algemeen meer bescherming moeten krijgen is duidelijk, maar hier betreft het een relatieruzie. En die gerechtigheid komt er wel, die hoef je niet meer te eisen.

Interessanter is de vraag die in de Tweede Kamer werd gesteld door Sylvana Simons van Bij1 en Jeanet van der Laan en Lisa van Ginneken van D66: zijn er officiële cijfers bekend over het aantal moorden op transgenders in Nederland? En als die niet bekend zijn, is de minister dan bereid mee te helpen die cijfers alsnog te verzamelen?

Doorgaans kan het even duren voordat ministers antwoorden, dus zet Panorama de moorden op transgenders voor haar op een rij. Want weet zo’n minister veel… En dan kunnen we misschien ook andere vragen beantwoorden, waarvan de belangrijkste: wie zijn de daders, wat zijn hun motieven?

Drugs in bewaring

Woensdag 19 augustus 1982. In een woning in de Hendrik de Keyserstraat in Rotterdam-Crooswijk wordt het levenloze lichaam aangetroffen van een vrouw. Althans: iemand in vrouwenkleren. Maar het betreft de 27-jarige Meinert Leffers, die onder de naam Kelly als travestiet en manlijke prostituee werkt, zowel in clubs als thuis. Hij sterft voor zijn transitie. Door kogels. Aanvankelijk denkt de politie aan een teleurgestelde of verontwaardigde klant, maar prostitutie blijkt niet Kelly’s enige bron van inkomsten. Hij handelt ook in drugs. Cocaïne.

Begin september wordt een echtpaar aangehouden, een 36-jarige man uit Ecuador met de intitalen W.A.L.G. en een 46-jarige vrouw. En later nog een man (37) en een vrouw (43). De vrouw heet H.A.N.S. Bij hen thuis wordt cocaïne gevonden, maar ze ontkennen betrok- kenheid bij de dood van Kelly. Dan worden een 30-jarige Chileen en een 23-jarig Peruaan aangehouden. Waarmee de contouren van een drugslijn tussen Zuid-Amerika en Rotterdam zichtbaar worden. Tijdens de zitting blijkt dat Kelly drugs in bewaring neemt voor de Zuid-Amerikanen, maar drie pond voor zichzelf heeft verkocht. Daarop volgt bezoek aan huis door twee Zuid-Amerikanen: William en Guido. Zeker één van hen trekt een vuurwapen. Achteraf wijzen beiden naar de ander, beiden hebben daarvoor hetzelfde argument: “Als ik van plan was geweest te schieten, was ik alleen gegaan. Waar heb je getuigen voor nodig?” Uiteindelijk wordt alleen William A.L.G. veroordeeld. Hij krijgt in hoger beroep acht jaar.

Hierna blijft het aantal moorden op transgenders beperkt. Maar zes jaar later is het wel weer raak: een Hongaar schiet een transgender en landgenoot dood in haar woning in de Slaghekstraat in Rotterdam-Feijenoord. En in 1997 doodt een man zijn vrouw, een transgender met wie hij acht maanden getrouwd was. Acht maanden die niet heel gelukkig blijken. Datzelfde jaar wordt langs de A15 ter hoogte van Hoogvliet het lijk van een 35-jarige vrouw gevonden. De doodsoorzaak kan niet worden vastgesteld, maar ze is de eerste die in kranten niet meer als travestiet, maar als transseksueel wordt aangeduid.

Transgenders op de Wallen

Intussen werken op de Wallen in Amsterdam al veel transgenders uit Zuid-Amerika en Azië. Op de avond van 2 december 1982 rijdt snorder (een illegale taxichauffeur) Gerard Logman transgenders naar de Wallen, waar ze werken als barvrouw of prostituee. De afspraak is dat hij ze ook weer ophaalt, maar dat lukt Logman niet meer: een paar uur later is hij rijdend in zijn grijze Ford Granada doodgeschoten door iemand die naast hem zat. Logman vervoerde ook drugs.

Maar transgenders werken er dan dus al. Vaak in clubs, later ook achter het raam. En dat leidt tot klachten. In november 1994 pakt de politie bij een actie op de Wallen 93 prostituees op, onder wie een groot aantal mannen dat ‘half of voltooid’ transseksueel is.

Directe aanleiding om in te grijpen is het ‘gore gedrag’ van de transgenders, aldus de chef van bureau Warmoesstraat: “Ze staan naakt achter de ramen en laten álle onderdelen zien!” Ze beroven hun klanten en maken onderling ruzie. Plus natuurlijk dat veel klanten er pas in het peeskamertje achter komen dat ze ‘van onderen’ nog mannen zijn, om de ‘chef Warmoes’ nog maar eens te citeren. De meeste opgepakte transgenders komen uit Zuid- en Midden-Amerika, met name Ecuador, het land van de moordenaar van Kelly. Ze zijn illegaal hier en worden uitgezet.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.