Bezoek de Titanic
De laatst overlevende passagier van de RMS Titanic, de Britse Elizabeth Gladys Millvina Dean, overleed in 2009. Uit eerste hand kunnen we dus niet meer horen hoe de cruise destijds verliep. Al zal ze bij leven überhaupt weinig stof tot discussie hebben gehad. Dean was pas twee maanden oud toen de luxe trekschuit kopje-onder ging. Ze gaf later aan geen bewuste herinneringen te hebben aan de overtocht of ramp met de ijsberg. Op ongeveer 3,8 kilometer diepte ten zuidoosten van Newfoundland (Canada) ligt nog altijd het beroemdste schip ter wereld, tezamen met Elizabeths vader Bertram die de ramp niet overleefde.
Het gevaarte ophalen zou te weinig resultaten met zich meebrengen om tentoon te kunnen stellen in een museum. Na 110 jaar op de bodem van de oceaan, zou datgene dat het wateroppervlakte al zou halen volgens experts direct uit elkaar vallen zodra het in contact komt met zuurstof. Bovendien zijn de twee uit elkaar gevallen delen en de wrakstukken daaromheen sindsdien het graf van niet minder dan 1500 opvarenden die men graag met rust wil laten. Pas in 1985 werd het in 1912 gezonken schip teruggevonden, dat toen al 73 jaar rustig had liggen weken. Een nieuw ontdekte soort roestetende bacterie, de Halomonas Titanicae, veroorzaakt een snel verval van het wrak. Academicus Henrietta Mann schat dat de Titanic omstreeks 2030 volledig uit elkaar zal vallen.
Tot die tijd biedt het Amerikaanse bedrijf OceanGate Expeditions de allerrijksten onder ons de mogelijkheid om het schip met eigen ogen van dichtbij te bekijken. Daarvoor zul je wel de portemonnee moeten trekken en moet je er bovendien op tijd bij zijn. Voor de duikmissie in 2022 betaalde je voor 1 september vorig jaar nog 150.000 dollar per persoon, waarna het inschrijfgeld werd verhoogd naar 250.000 dollar. Wil je op het laatste moment een vriend of vriendin meenemen en zijn er nog plaatsen beschikbaar, dan is hij of zij welkom tegen de helft van het bedrag, te weten: 125.000 dollar. Daarvoor mag door de introducé aan elk onderdeel van de missie worden deelgenomen, behalve aan de duik zelf.
Het hoofdonderdeel van het programma bestaat uit een reis van tweeënhalf uur naar de bodem van de oceaan met de Cyclops 2 minionderzeeër, vervolgens een tocht rondom het wrak van zo’n drie uur en ten slotte de terugreis van opnieuw tweeënhalf uur. Al met al zul je dus acht uur onder water zijn.
De gehele missie bestaat uit tien dagen, waarvan acht op zee en twee aan land voor een training vooraf. Eten, drinken en een privéhut zijn bij de prijs inbegrepen, evenals het mogen bijstaan van de crew, die met missiespecialisten, inhoudsdeskundigen, loods- en ondersteuningsbemanning, scheepsbemanning, technische experts, filmploeg en een arts in totaal uit ongeveer vijftig tot zestig personen bestaat. Slechts negen daarvan zijn betalende toeristen, die vooraf eerst moeten worden goedgekeurd via een speciale ‘sollicitatieprocedure’. Lukt het je om daar doorheen te komen, dan behoor je tot een select gezelschap. Volgens het duikbedrijf zijn er namelijk meer mensen in de ruimte geweest dan bij het wrak van de Titanic.
Bouw een schuilkelder
Bij een ‘doomsday bunker’ voor die ene dag dat de wereld dan toch echt vergaat, denk je al gauw aan een grijze betonnen ruimte met stapelbedden, prikkeldraad en ingeblikt etenswaar. Tijdens beide Wereldoorlogen vertoefden heel wat onderduikers inderdaad in dit soort deprimerende ruimtes, maar hun 21steeeuwse tegenhangers zijn een stuk aangenamer om je tijd in door te brengen. Tenminste, als je gaat voor de meest comfortabele variant die speciaal daarop gerichte bouwbedrijven als Atlas en Vivos te bieden hebben. Rijke zakenmensen, celebrity’s en atleten beschikken er allemaal over. Microsoft-oprich-ter Bill Gates naar verluidt zelfs over meerdere op verschillende plekken ter wereld.
Gary Lynch, directeur van de in Texas gevestigde Rising S Company, zag een enorme stijging na de komst van Donald Trump in het Witte Huis. “Ik doe dit werk al jaren, maar sinds de presidentsverkiezingen van 2016 staat de telefoon echt roodgloeiend. Onze bunkers zijn bestand tegen inslagen en aardbevingen, kunnen minimaal een jaar aan eten en drinken per inwoner bevatten en beschikken over voorzieningen om zelf voedsel te kweken, waarmee generaties er kunnen opgroeien.”
Ook aan ontspanning geen gebrek. Ze zijn namelijk van alle luxe voorzien.
“Niet alleen beschikken we over haarscherpe schermen die als ramen dienen en daarmee het effect van een leven boven de grond simuleren, ook kunnen bewoners gebruikmaken van filmzalen, bars, winkels, bibliotheken, theaters, sportscholen en zwembaden. Toen de eerste eigenaren hun appartementen, die beginnen bij een verkoopprijs van zo’n 3 miljoen dollar, kochten, dachten we dat ze er alleen gebruik van zouden maken in geval van nood. De verdiepingen zijn echter zo in trek, dat de meesten hier twee tot drie keer per jaar een weekje vakantie komen vieren.”
Wereldwijd schoten de bedrijven die schuilkelders aanbieden voor de 1 procent van de wereldbevolking die dit zich kan veroorloven als paddenstoelen uit de grond. Een bekende is The Oppidum Bunker in een weinig door toeristen bezochte vallei in Tsjechië. Het complex is maar liefst 30.000 vierkante meter groot en kan worden betreden via een bovengrondse villa, die een geheime doorgang biedt tot de ondergrondse schuilplaats. Een ontploffingsbestendige deur sluit je na binnenkomst af van natuurrampen, meteorietinslagen, nucleaire aanvallen, pandemieën en –waarom ook niet – zombies en aliens.
Ook in deze bunker bevinden zich bovengronds ogende plekken, zoals een tuin met gesimuleerd natuurlijk licht. Het gevaarte werd in 1984 voor iets meer dan 1 miljard dollar gebouwd door Tsjechoslowakije en de Sovjet-Unie. De maximale overlevingsperiode is hier ongeveer tien jaar.
Artiesten die een eigen schuilkelder hebben laten bouwen of er een hebben aangekocht zijn onder anderen Kim Kardashian, Kanye West en Post Malone. Ook in eigen land kennen we iemand die zich voorbereidt op het einde der tijden. Acteur Jeroen van Koningsbrugge zoekt het niet lagerop, maar heeft in zijn huizen in Amsterdam en Eijsden wel voor tenminste 35 jaar aan houdbaar voedsel opgeslagen. “Dat komt door de oorlogsverhalen van mijn opa en oma, die destijds niets te eten hadden. Dat gaat mij niet overkomen, dacht ik. Vandaar dat ik bijvoorbeeld ook een eigen moestuin heb aangelegd.”
Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.
- ANP e.a.