Ontharen met laser: verslaggever ondergaat ‘rugoperatie’

De tijden zijn veranderd. Ooit was schaamhaar de benaming voor de begroeiing rondom de edele delen. Maar de laatste jaren lijkt het eerder alsof elke haar die zich niet op het hoofd bevindt een haar is om je voor te schamen. Scheren is een optie, maar dan komt haar vaak alleen maar heftiger terug. Harsen? Schijnt dusdanig pijnlijk te zijn dat alleen vrouwen die pijn kunnen verdragen en het effect is bovendien ook slechts tijdelijk. Haar definitief laten weglaseren was al een tijd een optie, maar waar vrouwen de venusheuvel, oksels, bovenlippen en wat dan ook al jaren zonder probleem kaal laten laseren, blijkt die stap voor een man vaak nog wat groot. Waarom? Veel aanhangers van het christelijk geloof omhelsen het motto: what would Jesus do? Dus waarom zouden mannen dan niet vragen: what would Ronaldo do? Voetbal geldt immers als de machosport bij uitstek. En bij Ronaldo lijkt het een veilige gok dat alleen zijn hoofd haargroei kent. En ook de leeuw op de rug van Memphis Depay heeft geen wilde manen. Waarom zou ik dus niet mijn rughaar weg laten laseren?

Functioneel naakt

Nodig hebben we dat haar allang niet meer. Ooit was de mens een behaarde, rechtop lopende aap.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Maar door de jaren heen werd die vacht steeds dunner. De mens ontdekte vuur en beschutting, waardoor een vacht tegen de kou niet langer nodig was. Bovendien konden parasieten en andere beestjes zich goed verschuilen in een dikke vacht. En die veroorzaakten ziektes en infecties, waardoor mensen eerder overleden. Natuurlijke selectie zorgde voor de rest. De minder behaarden waren gezonder en leefden langer, dus zorgden ze vaker voor nageslacht en zo werd de mens gaandeweg steeds haarlozer. Althans, de mens is nog steeds vrijwel overal behaard, maar dat zijn vooral donshaartjes, doorgaans vrijwel onzichtbaar voor het oog. De rug was bij mannen soms nog wel fiks behaard, maar lang leverde dat geen hoon, spot of afkeurende blikken op. Als bijvoorbeeld Peter Sellers zijn shirt uittrok en voorover op hoogpolig tapijt was gevallen, had niemand hem ooit nog gevonden. Maar niemand keek de komiek er destijds op aan. Sterker, hij trouwde tijdens zijn 54 jaar durende leven liefst viermaal, onder meer met de Zweedse, sexy actrice (en Bond-girl) Britt Ekland. Maar de tijden zijn veranderd.

Bij mij is het letterlijk niet zo bont. Maar die haartjes in mijn nek en op mijn bovenrug, fraai vind ik ze niet. Ik scheer ze soms weg, maar ze keren steeds terug. Dus nu maar eens de stap wagen en het definitief ontharen met de laser uitproberen.

En daar weet Anne Langelaan wel raad mee. Ze noemde haar zaak in de Hoofdstraat 170 in Santpoort- Noord niet voor niets De Laserspecialist. Anne lasert namelijk elke plek waar haar zich ongewenst durft te vertonen zo kaal als de neten.

Haar praktijk oogt even fris als Anne zelf. De deuren zijn nog niet zo lang geopend, maar desondanks is de zaak al bijna aan uitbreiding toe. Anne heeft grote plannen. Over enkele maanden opent ze al een grotere versie van De Laserspecialist op de benedenverdieping van haar huidige pand. Als het aan Anne ligt is er over enige tijd geen ongewenste haar meer te bekennen in Nederland. Te beginnen met die op mijn rug. Op een donderdagochtend betreed ik haar pand en begint ze met het geven van wat uitleg.

Wat gaat er gebeuren en hoe gaat dat in z’n werk? Ook neemt ze een kort vragenlijstje met me door om te zien of ik eventueel een medische aandoening heb die een behandeling riskant zou kunnen maken. Ik blijk volledig laserproof en mag als beloning daarvoor mijn shirt uitdoen en op haar –verwarmde – behandelbank gaan liggen. Ik bedenk dat dit de eerste keer is dat ik functioneel (half-) naakt op de foto ga voor een repo.

Ook haar in de neus, op de oren of pigmentvlekjes kan ze weglaseren. En met een ander apparaat kan ze zelfs vet wegvriezen

De geur van verbrand haar

Anne begint mijn rug met behulp van een soort stift in vlakken te verdelen. Zo weet ze straks welk deel al is gedaan en welk nog niet. Die gestifte lijnen zijn na afloop uiteraard makkelijk te verwijderen, want gestifte vakken op je rug in plaats van haar zou amper een vooruitgang zijn. Vervolgens stipt ze de opvallendste moedervlekjes met een witte stift aan. “De laser richt zich op de plekken waar het meeste pigment zit, dus op deze manier zorg ik dat die moedervlekken geen overdosis krijgen. Want we willen de haarwortels raken. Daar moet de laser zijn werk doen. Nergens anders.”

Daarom scheert ze mijn rug ook voor de behandeling. Dat is minder vreemd dan het lijkt. Je zou kunnen denken: dat laseren we toch weg? “Maar die haren moeten we dus juist niet hebben, want ook die zorgen alleen maar dat de laserstraal niet terechtkomt waar hij moet zijn: bij de haarwortels.”

Ik lig er onderwijl heerlijk bij op de verwarmde ligstoel. Zojuist heeft fotograaf Goffe mijn schoenen zelfs voor me uitgedaan. Het wordt iets ongemakkelijker als ik een klein fanatiek strak brilletje op moet zetten. Dat is om me te beschermen tegen de laser. Die wil je niet in je ogen laten stralen. Anne bindt haar lange haren in een staart en pakt het apparaat. Dat ze haar haar in een staart bindt, is niet omdat ze bang is zichzelf kaal te laseren. “Nee, dat vind ik gewoon prettiger werken.” Daarna gaat ze aan de slag. Mijn nichtje had daags ervoor nog gesteld dat het best wel pijnlijk kan zijn. Maar dat was waarschijnlijk omdat zij haar oksels liet doen, wat pijnlijker schijnt te zijn, want ik voel niets verontrustends. Het voelt alsof iemand even heel kort met een nageltje in mijn rug prikt, of er een klein haartje uittrekt. Volgens Anne, die de laser ook volop op zichzelf heeft gericht, voelt het alsof iemand een elastiekje op je huid laat knallen.

Met die vergelijking kan ik ook leven.

Ik voel hoe ze steeds een ander stukje van mijn rug onder handen neemt. En dan ruik ik plots iets.

Een penetrante geur… Wat is dat?

“O, dat is de geur van verbrand haar,” stelt Anne monter. Die overduidelijk the smell of burning hair in the morning zeer kan waarderen. Maar heeft ze dat haar niet zojuist weggeschoren? “Nee, je ruikt het haar dat in je rug zit, een paar millimeter diep, én de haarwortels.”

Benieuwd naar de rest van het interview? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.