Fajah Lourens: 'Naast mij is het moeilijk om man te blijven'

Je hebt je van actrice, dj, fitnessgoeroe, voedingsadviseur en schrijfster ontwikkeld tot allround ondernemer.

“De sport, het gezonde leven, het schrijven en het ontwikkelen van producten komen inderdaad samen in mijn Killerbody-onder-nemingen. Het hele ondernemen vind ik ontzettend leuk. Het schrijven vind ik ook mooi werk, dus ik ga wel weer een nieuw boek schrijven. Maar ik wil eerst in alle rust mijn bedrijf op orde hebben. In oktober begint een nieuwe manager, die mij hopelijk veel werk uit handen zal nemen, zodat ik ook de tijd heb om te schrijven. En die manager heeft wél een opleiding gehad.”

Tegen wat voor soort dingen loop je op dat gebied aan in de dagelijkse praktijk?

“Die communicatie waar we het net over hadden, kan ik wel leren. Ik doel meer op strategisch denken. Ik doe alles op gevoel, ik ben een gevoelsmens en ben best spiritueel. Ik voel bij een sollicitatiegesprek of ik iemand moet aannemen of niet. Ik ben iemand die heel erg op haar intuïtie afgaat. Ik heb daar een wetenschappelijk boek over gelezen, Het slimme onbewuste van Ap Dijksterhuis. Daar staan onder meer testresultaten in van mensen die op hun eerste intuïtie reageren en dus handelen op het moment dat het goed voelt in plaats van lijstjes te maken met voors en tegens. De conclusie is dat je het heel vaak juist hebt als je op je eerste gevoel reageert.”

‘Ik krijg weleens aparte voor stellen toegestuurd. Laatst nog: Ik betaal alles wat je wilt als ik je kont mag likken. Dat soort onzin’

Over gevoel gesproken, je bent afgelopen zomer 40 geworden. Hoe voelt dat?

“Ik voel me gelukkiger dan ooit.

Veel mensen zeggen dat ze er tegenop zien om oud te worden, maar dat soort dingen moet je natuurlijk niet zeggen, want hé: straks word je niet oud! Je moet juist blij zijn dat je ouder wordt met alles wat erbij hoort. Misschien moeten we wat minder streng voor onszelf zijn en wat meer gaan genieten. Kijk, dat getalletje 40 valt nog wel mee, maar het lijkt me wel gek om 41 te worden.

Dan ga je dus over die 40 heen en ga je richting 50. Ik had dat ook toen ik 30 werd, dat vond ik geen probleem, maar die 31…”

Je ziet er ook op je 40ste nog uit om door een ringetje te halen. Is het leuk om altijd maar een lekker ding gevonden te worden?

“Het is absoluut een compliment en natuurlijk streelt het. Maar het voelt ook als een druk. Het is denk ik hetzelfde als een stand-up-comedian die denkt dat hij altijd maar grapjes moet maken, ook als hij vrij is. Als ik vrije tijd heb, denk ik nog steeds dat ik er altijd goed uit moet zien voor iemand. Omdat het mijn werk is. Maar het geeft me wel stress. Dat is soms vervelend. Ik heb gemerkt dat ik veel meer ontspannen ben als ik ergens in het buitenland ben waar geen Nederlanders zijn. Want anders voel ik voortdurend die druk om er goed uit te zien op het strand, anders ben ik niet geloofwaardig met mijn merk. Een fitnesstrainer die zelf geen biceps heeft, zou jij daarvan aannemen hoe je je biceps moet trainen? Zou je een schilder inhuren bij wie thuis de verf van de muren bladdert? Daarom voel ik altijd die drang om er representatief bij te lopen. Als straks de nieuwe manager bij ons aan het werk gaat, wil ik een plan maken om verschillende gezichten aan mijn merk te geven, zodat ik zelf kan afbouwen op dat gebied. Mykillerbodymotivation doet het hartstikke goed, ik ben er trots op dat we aan Kruidvat en andere grote partijen leveren, maar ik moet niet meer het draagvlak zijn, want ik word inderdaad ouder. Het merk moet groter worden dan ik. Net als bij Björn Borg, ik zou niet weten hoe hij eruitziet, maar zijn merk is fantastisch. MKBM heeft niet eens mijn naam, dus het zou een stuk makkelijker moeten zijn om mezelf daarvan los te koppelen.”

Om nog even door te gaan op je uiterlijk: dat zal ook een bepaalde opwinding oproepen bij mannen. Heb je daar weleens last van? Zijn kerels weleens opdringerig, krijg je weleens dickpics opgestuurd of worden er rare voorstellen gedaan?

“Ja, ik krijg weleens aparte Instagramvideo’s en -foto’s of voorstellen toegestuurd via een direct message. Laatst was er een berichtje waarin iemand zei: Ik betaal alles wat je wilt als ik je kont mag likken. Dat soort onzin. Ik blokkeer die mensen gewoon.”

Je denkt dan niet van: even kijken wat het me oplevert?

“Haha, nee joh, ben je gek. Dan zou ik op OnlyFans of zo moeten gaan zitten, maar ik heb geen ambities in die richting. Het soort mensen dat mij van die berichtjes stuurt, is niet goed in het hoofd. Soms ga ik weleens op het profiel van zo iemand kijken en dan zie ik dat ze gewoon kinderen en een vrouw hebben. Dan denk ik weleens: ik ben benieuwd wat zij ervan zullen vinden dat jij dit nu naar mij stuurt. Ik heb eigenlijk een beetje medelijden met dat soort mensen. Het is gewoon zielig.”

Over mannen gesproken: je hebt er al aardig wat versleten. Ben jij zo’n mannenverslindster of ben je een moeilijke vrouw om mee te leven?

“Daar heb ik heel goed over nagedacht, hoe het nou kan dat het iedere keer niet werkt. Ik denk dat er meerdere oorzaken zijn.

Eén daarvan is dat ik zelf niet helemaal in balans was. En ik geloof dat als je zelf niet helemaal evenwichtig bent, je mensen aantrekt die dat ook niet zijn. Je bent namelijk vaak een spiegel voor elkaar in een relatie. Een andere reden kan zijn, dat ik zelf uit een niet-hechte familie kom.

Ik kom niet uit een veilig, knus en gezellig gezin, dat zit niet in mijn systeem. Mijn echte vader was er niet en ik heb drie verschillende stiefvaders gehad. De geschiedenis herhaalt zich een beetje; de vader van mijn dochter Irem (20) is allang uit beeld en de vader van mijn zoon Shai (14) is in 2017 overleden. Ik heb er de afgelopen jaren alles aan gedaan om familieopstellingen en patronen te doorbreken, onder meer door coaching en te kijken waar je vandaan komt. Dat is bij mij wel duidelijk: ik heb geen vader gehad, ik moest veel zelf doen en heb een groot overlevingsinstinct ontwikkeld. Daar kunnen mannen in mijn leven soms niet zo goed tegen, dat ik zo sterk ben. Ze voelen zich heel vaak klein naast mij. Ik moet leren om wat vrouwelijker te worden.

Ik snap wel dat mijn foto’s heel vrouwelijk zijn, maar mijn vrouwelijkheid is niet zo heel erg ontwikkeld. Mijn mannelijkheid is veel sterker als je beschouwt hoe ik in het leven sta. Het is voor mannen soms moeilijk dat ik zo mannelijk en dominant ben dat ik alle touwtjes in handen wil hebben. Wat je daardoor krijgt, is onbalans in een relatie.

Als mannen in mijn buurt op een gegeven moment klein worden, vind ik ze niet meer aantrekkelijk. Het is heel moeilijk om man te blijven naast mij. Ik straal voortdurend uit: ik ben zelfstandig, ik heb jou niet nodig, ik zorg voor mijn hele familie. Veel mannen worden daar onzeker van of raken zichzelf kwijt. En dat vind ik ook onaantrekkelijk.”

Benieuwd naar het hele interview? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.