Manke Mascottes en een zotte Zaïrees

Manke Mascottes

Niet alleen voetballers zelf zorgen voor kolderieke momenten op het veld. Ook de mascottes werken soms onbedoeld op de lachspieren. Zoals de aftocht in 2012 van PSV-mascotte Phoxy die met de handen voor de ogen van het grote hoofd van zijn Vossenpak op een brancard van het veld moet worden gedragen. In de rust van de wedstrijd PSV-NEC krijgt hij een bal tegen zijn grote hoofd geschoten. Phoxy moet naar het ziekenhuis waar de grote dierendokter vaststelt dat hij niets gebroken heeft. In hetzelfde jaar moet ook de Heerenveen-mascotte per brancard van het veld.

Heero verdraait al in de warming-up zijn knie en wacht ook een sneue aftocht richting het ziekenhuis. Daar blijkt hij niets gescheurd of gebroken te hebben, zodat hij met omzwachtelde knie net op tijd terug is om te zien hoe zijn ploeg met 2-1 wint van PEC Zwolle.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De misser van Kieft

Op zaterdagavond 22 mei 1982 was Wim Kieft volgens velen verantwoordelijk voor de moeder aller missers. Kieft stond in de spits bij Ajax in de uitwedstrijd tegen HFC Haarlem. Dat deed hij het hele seizoen al aan de lopende band. Sterker nog, hij stond zelfs op het punt Europees topscorer te worden. Om te voorkomen dat een of andere malle Cyprioot er nog met die titel vandoor kon gaan door negenmaal in één wedstrijd te scoren, gold die avond het devies: alle ballen op Kieft. Door een doelpunt van Gullit kwam Haarlem binnen 10 minuten al op 1-0. Schoenaker scoorde na een half uur de gelijkmaker. Op slag van rust lijkt werkelijk niets een voorsprong van Ajax in de weg te staan. Wim Jansen neemt een vrije trap dusdanig snel en sluw dat liefst vier spelers van Ajax alleen op keeper Metgod aflopen. Lerby omspeelt de Haarlem-goalie en schuift de bal voor het lege doel. Tscheu La Ling lijkt de bal binnen te lopen, maar als hij Kieft naast zich ziet, springt hij op het laatste moment omhoog om Kieft zijn 32ste doelpunt van het seizoen te laten maken. De blonde Ajax-spits presteert echter wat vrijwel geen verdediger van Haarlem hem had kunnen nadoen: op luttele centimeters van de doellijn raakt hij de bal dusdanig verkeerd dat deze alsnog met een boogje over de lat gaat. Ajax wint de wedstrijd uiteindelijk met 1-3. Kieft scoort de derde en wordt alsnog Europees topscorer.

De happende herdershond

Het is de laatste speeldag van het seizoen 2004/2005. Het al gedegradeerde FC Den Bosch speelt thuis tegen FC Utrecht. Wat precies de oorzaak is, blijft gissen. Misschien is Roger Geurtjes, grensrechter van dienst die middag, niet lief tegen honden, misschien heeft hij een vervelend geurtje. Of wellicht kan een lokale bewakingshond de frustratie over de degradatie van ‘zijn’ FC Den Bosch maar moeilijk behappen. Alhoewel, dat happen lukt juist goed, zo blijkt die middag als hij de langs rennende Geurtjes vol in de grensrechterbroek bijt. Geurtjes holt door, een stuk van zijn broek blijft achter in de bek van de hond. Het jaar wordt zodoende toch niet onopgemerkt afgesloten in Den Bosch, dat ook nog eens met 3-0 wint. De hond krijgt niet eens geel.

De kanonskogel van Joop Hiele

Op 22 november 1987 pakt keeper Joop Hiele de bal in handen en wil deze uitwerpen. Dan bedenkt hij zich en besluit heel hard en ver uit te gaan trappen. Feyenoord leidt op dat moment met 1-0 in en tegen Volendam.

Hiele raakt de bal vol, maar in plaats van de bal na te kijken, zien we de doelman een seconde later verbouwereerd achter zich kijken. Daar ligt de bal die hij zojuist ver weg wilde trappen in zijn eigen doel. Dit terwijl laatste man Sjaak Troost voor hem bewusteloos op de grond ligt. De herhaling maakt duidelijk dat Hiele de bal vol tegen het achterhoofd van Troost aanschiet, waarna deze met een boogje over hem heen in eigen doel caramboleert. Feyenoord wint alsnog met 1-2, maar Troost maakt dat allemaal niet meer mee. Hij valt uit met een hersenschudding.

De juichblessure

Warner Hahn juichte onlangs zijn schouder uit de kom. Maar Nicolai Müller van HSV doet een week later voor hoe je jezelf juichend nog veel zwaarder kunt blesseren. De speler van HSV scoort in de achtste minuut van zijn eerste wedstrijd van het seizoen in de Bundesliga de openingstreffer tegen Augsburg. Als juichvariant bedenkt hij vervolgens een vorm van weglopen waarbij hij gelijktijdig pirouettes draait. En dat denkt hij fraai af te sluiten met een fijne sprong. Maar doordat hij draaiend zijn sprong begint én omdat de hoekvlag hem bij het neerkomen ‘tackelt’, komt hij volledig verkeerd neer.

Müller schreeuwt het vervolgens niet meer uit van vreugde, maar van pijn. In het ziekenhuis blijkt de Duitser zich een gescheurde kruisband te hebben gejuicht. Het duurt zeker zeven maanden voor hij weer voorzichtig aan voetballen kan gaan denken.

Djuricic doet dom

Oké, het niveau is laag. Maar ook voetballers die uitkomen in de vierde divisie van de Servische competitie zouden in staat moeten zijn om een bal in een volledig leeg doel te schieten. Toch slaagt Milan Djuricic van FK Lokomotiva er in dit niet te doen. Eigenlijk is het een blooper na een blooper. Want hij komt in scoringspositie na een enorme blunder van de doelman van de tegenpartij. Die denkt Djuricic wel even uit te kunnen spelen. Dat lukt niet, waarna de Serviër vrije doortocht heeft naar het lege doel en alle tijd heeft om een hoek uit de zoeken en zijn moeder te bellen dat hij gaat scoren. Maar precies op het moment dat hij denkt doeltreffend uit te halen, raakt de bal een graspolletje, stuitert omhoog, waarna Djuricic alsnog van held een absolute schlemiel wordt.

Overijverige doelman

Victor Kros speelt in 2002 en 2003 vijftien wedstrijden als keeper in het eerste van Sparta. Dat het er niet meer zijn zal mede te maken hebben met de blunder die hij begaat in de uitwedstrijd tegen Roda JC op 30 maart 2002. In de eerste helft schiet een Roda-speler de bal op het doel. Het is duidelijk dat de bal naast zal gaan, maar mogelijk in zijn ijver zich te bewijzen duikt Kros toch naar de bal. Die caramboleert vervolgens via zijn grabbelende handen op miraculeuze manier alsnog in zijn doel. In de rust wisselt Frank Rijkaard, destijds trainer van Sparta, de doelman. Sparta degradeert dat jaar en Kros zal verder nog amper aan spelen toekomen. Hij is inmiddels fitnessinstructeur, een beroep waarbij overijverig zijn blijkbaar beter rendeert.

De zotte Zaïrees

Het is de slotfase van Brazilië-Zaïre tijdens het WK van 1974. De Brazilianen mogen iets buiten het strafschopgebied van de Afrikanen een vrije trap nemen. Discussie over wie de bal gaat trappen.

Zelfs nadat de scheidsrechter heeft gefloten zijn ze er nog niet uit. De Afrikaanse speler Mwepu Ilunga vindt het dan kennelijk welletjes: als zíj hem niet willen nemen… Hij loopt uit het muurtje. Bij de bal aangekomen, schiet hij deze weg zo ver als hij kan. Het is de eerste keer dat een Afrikaans land aan het WK meedoet. Kennen ze de regels misschien niet? Mwepu verklaart later dat hij het expres deed omdat hij een rode kaart wilde krijgen. Dat zou dan zijn protest zijn tegen het feit dat de Zaïrese spelers hun premies niet uitbetaald kregen. Hij krijgt overigens slechts geel.

De blunderende breuk

Van Breukelen zou in zijn eentje een eigen top 11 kunnen vullen met blunders en eigenaardigheden. Zoals het doorlaten van een uitermate houdbaar afstandsschot van nota bene Edward Sturing, waardoor Vitesse op 23 mei 1993 met 1-0 wint van PSV. De Eindhovenaren verspelen door die blunderhun kans op de titel. En er is het bizarre moment waarop Van Breukelen met een stalen gezicht na de WK-wedstrijd Engeland-Nederland blijft volhouden dat hij een vrije trap van Stuart Pearce bewust zijn doel in liet gaan omdat deze indirect moest worden uitgevoerd. Terwijl op vertraagde beelden duidelijk te zien is hoe zo ongeveer elke pees in zijn lichaam op knappen staat terwijl hij poogt de bal weg te stompen, houdt de Breuk vol: “Kijk, kijk! En hier zie je dat ik mijn hand terugtrek.”

Van Breukelen zegt later dat de aanzwellende kritiek hem zo raakt dat hij op dat moment zelfs even zelfmoord overweegt

En dan is er nog dat polletje, het polletje van Van Breukelen. Op 12 april 1987 stuitert de goalie voor een uittrap met de bal. Tot een graspolletje de bal er plots van weerhoudt omhoog te stuiteren. In plaats van de bal weg te trappen, pakt Van Breukelen deze op. En dat mag volgens de spelregels niet. Vrije trap Feyenoord in het strafschopgebied van PSV dus, dat tot dat moment met 1-0 leidt. Even later maakt Keje Molenaar de gelijkmaker in de laatste minuut namens de Rotterdammers. PSV wordt ondanks deze blunder toch kampioen, maar de roep om Stanley Menzo in het doel van Oranje zwelt enorm aan. Van Breukelen zegt later dat de aanzwellende kritiek hem zo raakt dat hij op dat moment zelfs even zelfmoord overweegt. Zover komt het niet en een jaar later schreeuwt Van Breukelen dus de voor hem op de grond liggende Duitse speler Lothar Matthäus op het EK in Duitsland toe: Ich hoffe das du fucking sterbst! Oranje, met Van Breukelen dus op doel, wordt Europees kampioen.

Guus Geluk

Op de Vijverberg, het stadion van De Graafschap, speelt zich op 23 maart 1975 een legendarisch moment af. De Superboeren nemen het die middag op tegen HFC Haarlem en een nog jonge Guus Hiddink neemt in de 25ste minuut de bal van grote afstand vol op de wreef en vuurt op het Haarlemse doel. Naast! Zo ziet iedereen in het stadion. De bal ketst echter van de reclameborden hard terug het veld in en spits Sietze Veen lepelt deze het doel in. Voor de grap, zegt hij later. Maar scheidsrechter Beukman wijst tot ieders verbazing naar de middenstip: doelpunt. De wedstrijd eindigt in 2-2 en aan het einde van het seizoen komt HFC Haarlem één punt tekort om degradatie te voorkomen. Beelden van het ‘spookdoelpunt’ zijn er niet. Maar zelfs de spelers van De Graafschap geven de ongelofelijke scheidsrechterlijke blunder later toe.

Jurrie Koolhof

Alles doet Jurrie Koolhof goed die natte avond van 5 februari 1983. De PSV-spits gaat alleen op het doel van Helmond Sport af en schuift de bal ijzig koeltjes tussen de benen van de keeper Otto Versveld door. Jurrie kijkt de bal even na en weet dan genoeg: doelpunt! En dus loopt hij met zijn rechterarm molenwiekend richting de cornervlag. Aan de reactie van het publiek merkt hij plots dat er kennelijk iets helemaal mis is gegaan. Als hij naar het doel kijkt, ziet hij wat. De bal ligt roerloos in een door sneeuw en regen veroorzaakte grote modderplas. Luttele centimeters vóór de doellijn. PSV wint de wedstrijd met 3-1 en Koolhof scoort er toch nog eentje.

Het filmpje van de in de modder strandende bal wordt later zelfs gebruikt om kunstgras te promoten.