10x superroof in Nederland

1. Kunstliefhebbers in het Van Gogh

Datum: 14 april 1991

Roof: 20 schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Buit: schilderijen ter waarde van 450 miljoen euro

Daders: Patrick van D., Roy ‘de Spin’ P., Rob van B. en Roberto M.

Het idee is ‘als geintje’ ontstaan tijdens de lange rondes die Roy P. en Rob van B. als bewakers door het museum lopen. Hoe zou het toch zijn als een van de peperdure kunstwerken bij hen thuis boven de open haard zou hangen? Als Roy, een 32-jarige gesjeesde politicologiestudent, twee jaar weg is als bewaker benadert hij zijn oud-collega Rob van B. met de vraag of hij meer details kan verstrekken over het beveiligingssysteem van het Van Gogh. Rob voorziet Roy van gedetailleerde situatieschetsen van het museum. Ook test hij maandenlang de oplettendheid van zijn collega-bewakers door zo nu en dan het alarmsysteem uit te schakelen. Wat blijkt: het gele lampje dat vervolgens gaat branden valt de beveiligers in de centrale meldkamer nauwelijks op.

Bij de ‘crew’ hebben zich inmiddels ook oud-inbreker Patrick van D. en Roberto M. gevoegd. Bij Roy thuis wordt het plan voor de kraak vervolgens tot in detail doorgenomen. Op zaterdag 13 april 1991 laat Patrick van D. zich met een valse sleutel insluiten in een leegstaande projectiekamer in het museum. Even na drie uur ’s nachts komt hij, met een bivakmuts op zijn hoofd, te voorschijn en overmeestert de twee nachtwakers van dienst. Een van hen is Rob van B. die ook in het complot zit. Hij helpt het alarm uitzetten. Daarop wordt de deur open gedaan voor Roberto M., die op zijn gemak naar het museum is gefietst. Hij houdt de wacht bij de twee beveiligers, terwijl Patrick van D. de twintig meest waardevolle Van Goghs uit hun lijsten haalt. Na een halfuurtje vindt hij het wel welletjes en laadt de gestolen kunstwerken in de stationwagen van de nachtwaker die niet in het complot zat. Daarop rijdt hij naar het Amstelstation en laat de buit, van bijna 1 miljard gulden, daar achter in de auto. Dan is de politie inmiddels al op de hoogte van de inbraak. Het kenteken van de gestolen stationwagen gaat overde portofoon. Een oplettende bestuurder van een sleepwagen van de politie ziet de auto een kwartier later geparkeerd staan. De opgerolde schilderijen liggen gewoon op de achterbak. De auto waarin de buit moet worden overgeladen heeft een lekke band en is niet op komen dagen. Uiteindelijk worden de rovers in hoger beroep veroordeeld tot celstraffen van zes en zeven jaar. Tijdens de zittingen is gesproken over mogelijk Japanse opdrachtgevers. Roy P. verklaart dat Van D. dergelijke afnemers heeft. Van D. stelt op zijn beurt dat juist Roy alles zou hebben geregeld.

2. Diamanten in de achterbak

Datum: 25 februari 2005

Roof: een lading diamanten van Schiphol

Buit: 75 miljoen euro

Verdachten: Wijnand ‘de Lange’ B., Errol H., Marcel L.

Eigenlijk hadden de rovers al eerder willen toeslaan. Maar toen gooiden oplettende Schipholmedewerkers roet in het eten. Toen ze de twee mannen in het gestolen Schiphol-busje begin februari 2005 aanspraken, reden ze vol gas het terrein af. Zeventien dagen later hebben de rovers meer succes. Op platform B34 rijden ze in een blauw KLMbusje een waardetransport klem dat op weg is naar een vrachtvliegtuig. Niet lang daarna scheuren ze het terrein weer af, met bijna 75 miljoen euro aan diamanten in de achterbak. Nadat een van de gebruikte voertuigen bij Diemen uitgebrand is teruggevonden, denkt de politie dat ze de daders in het vizier heeft. De bende van Wijnand B., alias ‘de Lange’ heeft weer toegeslagen, zo denken de rechercheurs. Hij geldt als een oude bekende. De Lange wordt met meerdere spectaculaire overvallen in verband gebracht (zie ook nr. 6). Hij oogst zelfs bij geharde rechercheurs enig respect als hij in 1988 met een nagemaakte geldwagen langs de NMBbank op de Centrale Markthallen in Amsterdam reed en geweldloos een grote slag sloeg. Maar de politie bleek het plan al in de gaten te hebben. Onopvallend was hij gevolgd en niet lang na de roof werd de groep aangehouden in de nagemaakte geldwagen. Wijnand B. werd daarvoor uiteindelijk veroordeeld tot acht jaar cel. Dit keer is er echter geen onomstotelijk bewijs dat hij bij de roof betrokken is.

Hoewel de politie alles uit de kast trekt om Wijnand tijdens een tien maanden durend onderzoek te ‘nagelen’ voor de diamantroof, krijgt ze de zaak niet rond. De verdachte zit, net als zijn goede vriend Errol H. en Martinair-bagagemedewerker Marcel L. even in voorarrest. Maar het komt nooit tot veroordelingen. Van de buit is 30 miljoen aan diamanten teruggevonden. Die waren de daders vergeten mee te nemen toen ze haastig overstapten in een vluchtauto.

3. De kunstdiefstal van de eeuw

Datum: 15 oktober 2012

Roof: schilderijen uit de Kunsthal Rotterdam

Buit: 18 miljoen euro

Daders: Eugen Darie, Radu Dogaru en Mihai-Alexandru Bitu

Precies twee minuten en 48 seconden hebben de mannen nodig om zeven kunstwerken te stelen. De buit van ‘de kunstdiefstal van de eeuw’ bedraagt onder meer een Picasso, een Matisse, een Gauguin en twee Monets. Dat moet wel het werk van goed georganiseerde professionals geweest zijn. Niets is minder waar. Uiteindelijk blijkt de mega-roof het werk van een amateuristisch stelletje Balkancriminelen dat een treetje hoger op de criminele ladder probeert te komen. Een kunstroof moest voor de promotie gaan zorgen. Dat de heren niet goed weten waar ze precies mee bezig zijn, blijkt wel uit het feit dat ze aanvankelijk voorverkenningen uitvoerden bij het Natuurhistorisch Museum. Na de roof is de kunst onverkoopbaar. De dieven gaan zonder veel succes te rade in Brussel en besluiten daarna te vluchten naar Roemenië. Als ook daar weinig animo bestaat voor de kunstwerken, proberen ze de schilderijen te slijten voor 50.000 euro. Maar ook nu hapt niemand toe. Dan heeft de Roemeense politie de rovers al in de gaten. Er wordt een undercoveroperatie opgezet om de schilderijen terug te krijgen. Die mislukt. Wanneer de dieven weten dat de politie ze op de hielen zit, opperen ze in een telefoongesprek de schilderijen te verbranden. Om dat te voorkomen worden de mannen aangehouden. Daarop besluit de moeder van een van de verdachten om de schilderijen te verbranden. Twee van de rovers zijn inmiddels in Roemenië veroordeeld tot gevangenisstraffen van zes jaar en acht maanden. Een derde wacht nog op zijn straf. De laatste verdachte is vorige maand door Groot-Brittannië uitgeleverd aan Roemenië. Tegen de moeder die de schilderijen verbrandde loopt nog een rechtszaak.

4. Kraaienpoten voor Brink’s

Datum: 29 juni 2011

Roof: geld uit een depot van Brink’s in Amsterdam-Zuidoost

Buit: 12 miljoen euro

Verdachten: Ali A. , Aziz el A., Achraf el A., ‘Scarface-bende’

Deze roof lijkt bijna gekopieerd te zijn uit de bekende overvalfilm Heat. Met militaire precisie blazen de overvallers met pentriet een gat in de gevel van het gelddepot in Amsterdam-Zuidoost. Terwijl de medewerkers een goed heenkomen zoeken, slepen de rovers zakken met zeker 12 miljoen euro naar gereedstaande razendsnelle Audi’s. Bij het nabijgelegen politiebureau hebben ze kort daarvoor een slot om het hek gedaan en kraaienpoten neergelegd om agenten te vertragen. Wanneer de politie uiteindelijk arriveert bij het depot, schieten de overvallers met automatische wapens in de lucht. Daarop volgt een bizarre achtervolging over de A2, waarbij de overvallers, die richting België vluchten, op de politie blijven schieten. Bij Waardenburg crasht een van de Audi’s tegen de vangrail en vliegt in brand. Een groep bouwvakkers springt de inzittenden te hulp, waarop zij wapens op zich gericht krijgen en gedwongen worden op het asfalt te gaan liggen. De rovers stappen in de auto van de bouwvakkers en vervolgen daarmee hun vlucht. In de omgeving van Eindhoven weten ze aan de politie te ontsnappen. Volgens justitie heeft een groep Amsterdamse Marokkanen de roof voorbereid en heeft de zogenoemde ‘Scarfacebende’ uit Brussel hem uitgevoerd. In het onderzoek naar de roof werden twee mannen uit Amsterdam-West en een Belg gearresteerd. Zij werden allen wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. In mei arresteerde de Marokkaanse politie Ali A. in Rabat. Hij stond op de Nationale Opsporingslijst op verdenking van betrokkenheid bij de overval.

5. Alle tijd dankzij beveiliging

Datum: 10 januari 2005

Roof: schilderijen en kunstvoorwerpen uit het Westfries Museum

Buit: 10 miljoen euro

Verdachten: onbekend

De beveiliging van het Westfries Museum in Hoorn laat eigenlijk al jaren te wensen over. De bewegingsmelders binnen zijn sterk verouderd en de beveiliging aan de buitenkant staat zelfs helemaal uitgeschakeld. Na uitgebreide voorverkenningen weten de inbrekers dat ze rustig hun slag kunnen slaan. Nadat ze het alarmsysteem gemanipuleerd hebben, zijn ze urenlang bezig in het museum. Ze weten precies welke werken ze moeten hebben. Minder waardevolle spullen laten ze hangen. De buit bestaat uit zilveren kunstvoorwerpen en zeventiende-eeuwse meesters van onder meer Jan van Goyen, Jacob Waben en Matthias Withoos. Extra wrang is het feit dat geen van de gestolen stukken verzekerd blijkt. De premies zijn zo hoog dat ze niet op te brengen zijn voor het museum. Er is, tot op de dag van vandaag, nooit iemand voor de roof aangehouden.

6. 583 opengebroken kluisjes

Datum: 23 januari 1998

Roof: kluisjesroof ABN Amro

Buit: ruim 9 miljoen euro

Verdachten: Wijnand ‘de Lange’ B. en Errol H.

Ze hadden het hele weekend keihard gewerkt. Maar liefst 583 kluisjes hadden de mannen opengebroken. Wanneer bankpersoneel op maandagochtend de deuren opendoet, stuiven de twee naar buiten en verdwijnen op twee gereedstaande scooters. Wanneer de politie met honden de kluisruimte doorzoekt, blijken de overvallers flink met de peperbus te hebben gestrooid om de honden op een dwaalspoor te brengen. Hun ontlasting hebben ze opgevangen en meegenomen om geen sporen achter te laten. Slechts de helft van de gedupeerden doet aangifte. Volgens hen bevatten de kluisjes geld, waardepapieren, sieraden en goudstaafjes. Direct vermoedt de politie dat de daders zelf ook een kluisje hebben gehuurd. Na getuigenverklaringen en uitgebreid sporenonderzoek krijgt de politie de verdachten in de gaten. Uiteindelijk wordt Wijnand door het gerechtshof veroordeeld tot vier jaar. Zijn handlanger Errol krijgt dertig maanden.

7. Diamants are not forever

Datum: 4 augustus 2001

Roof: een partij diamanten van Gassan Diamonds

Buit: 7 miljoen euro

Dader: Dennis P.

50 kilo aan diamanten sleept de medewerker van Gassan Diamonds ongezien langs de beveiligingspoortjes van zijn werkgever. Door de adrenaline voelt zijn vracht ‘als een veertje... licht als de wind’. Sinds zijn Zwolse diamanthandeltje op de fles ging, moet de voormalig kok rondkomen van 340 euro per maand. En daarmee kan hij zijn gokverslaving niet betalen. En dus begint hij al snel nadat hij in dienst is getreden bij Gassan stenen weg te nemen. Alles is immers beter dan ‘jarenlang van bijna niets te moeten leven’. Met de opbrengst van zijn diefstalletjes hangt hij de grote meneer uit en legt hij zijn vriendinnetje Tiffany, een prostituee uit Hilversum, in de watten. Op de dag van ‘de grote klap’ sluit hij expres de kluizen niet goed af. Daarna doet hij alsof hij zijn regenjas heeft laten liggen. Vanuit een lift belt hij vervolgens de portier om de sleutels. In de sorteerkamer heeft hij vervolgens de vrije hand. 8137 diamanten stopt hij in de magnetrondoos die hij al eerder heeft klaargezet. Na de roof verstopt hij een deel van de diamanten bij een kunstwerk langs de snelweg en vertrekt hij naar het Mexicaanse Carmen del Playa. Daar overlaadt hij Tiffany met geld, cadeaus en sieraden. Wanneer hij erachter komt dat zij met een ander is getrouwd, breekt er iets bij Dennis en gaat hij terug naar Nederland. Daar geeft hij zichzelf aan. Hij krijgt tweeënhalf jaar gevangenisstraf. Naar aanleiding van de roof is een boek geschreven dat is verfilmd.

8. Op reis na super kraak

Datum: 15 juni 1994

Roof: kluisjeskraak bij de VSB aan het Singel in Amsterdam

Buit: circa 5 miljoen euro

Verdachten: Aydin V., Yuaruz V. Romano L.

Kinderlijk eenvoudig laten de rovers zich aan het eind van de middag insluiten. Romano L., die een kluisje heeft bij de bank, meldt zich bij de beheerder van de kluisruimte met de vraag of er geen grotere kluis beschikbaar is. Terwijl hij de beheerder aan de praat houdt, glippen twee andere mannen de kluisruimte binnen. Weken daarvoor hebben de dieven al gereedschap en persluchtapparatuur in kluisjes gedeponeerd. Wanneer de bank gesloten is, gaan de rovers aan het werk: 390 kluisjes worden opengebroken. Wanneer een bankemployee de volgende ochtend de ruimte opent, kijkt ze in de loop van een pistool. “Houd je bek anders wordt er geschoten,” sissen de daders, waarna ze de vrouw vastbinden en opsluiten in de kluis. Maar de overvallers maken een cruciale fout. Op een achtergelaten fles Spa worden vingerafdrukken gevonden van Aydin A., een bekende van de politie die zich in het verleden bezighield met het kraken van gokkasten. Ook zijn broer en vier anderen komen zo in beeld bij de recherche. Direct na de roof laten de verdachten het breed hangen. Twee van hen maken met hun vriendinnen een reis naar Amerika en Aydin en Yuaruz gaan naar Turkije, waar laatstgenoemde een appartement koopt. Wanneer de recherche overgaat tot aanhoudingen wordt voor bijna 1 miljoen aan bankbiljetten gevonden. Vermoedelijk een deel van de buit, die naar schatting circa 9 miljoen gulden is. Omdat een aantal gedupeerden uit angst voor de fiscus geen aangifte heeft gedaan, vermoedt de recherche dat de werkelijke buit een stuk hoger is. De broers maken zich ondertussen zorgen. Onder de gedupeerden bevinden zich nogal wat Chinezen. Zij zouden ruim 9 miljoen aan sieraden kwijt zijn en daarom een prijs op het hoofd van de broers hebben gezet. Uiteindelijk veroordeelt de rechtbank de verdachten tot straffen van vijftien maanden tot zes jaar. Na zijn veroordeling zal Aydin doodleuk de gevangenis uitwandelen nadat hij, tijdens het bezoekuur, een wisseltruc uithaalt met zijn jongste broer. In Turkije wordt hij weer opgepakt.

9. Met een shovel naar de poen

Datum: 22 april 1996

Roof: overval op een vestiging van Geldnet in Amsterdam

Buit: 4,5 miljoen euro

Verdachten: Danny ‘de Magere’ ’K., Cornelis van der T., Ernst S.

Met een gele shovel rammen de overvallers ’s avonds laat dwars door een roldeur van een vestiging van Geldnet in het Westelijk Havengebied in Amsterdam. Nadat ze het gebouw zijn binnengereden, springen twee mannen uit het voertuig en laden postzakken vol geld in een gereedstaande Mercedesbus. Tot zover is de goed voorbereide missie geslaagd. Wegkomen is echter geen sinecure. Vlakbij de Geldnet-vestiging is een politiebureau. Wanneer de gealarmeerde agenten ter plekke komen, zien ze de shovel over het fietspad gaan. Zodra ze de achtervolging inzetten, worden ze vanuit het voertuig beschoten met een automatisch geweer. Een agente wordt geraakt in haar rechterschouder. Bij Halfweg rijden de overvallers dwars door een politieafzetting en weten zo te ontkomen. In de vrachtauto wordt later een kleine miljoen euro aangetroffen. Die zijn de rovers vergeten mee te nemen. Voor de Amsterdamse politie is de roof een restigekwestie. Zij zet alles op alles om deze professionals achter de tralies te krijgen. Nadat er een tip is binnengekomen bij de Criminele Inlichtingen Dienst, orden drie mannen aangehouden: Danny K., van der T. en Ernst S. Maar hard bewijs dat zij de rovers zijn, krijgt de recherche niet rond. In 1998 meldt zich een getuige die zegt dat Danny K. wel degelijk bij de overval betrokken is geweest. Maar de recherche houdt er rekening mee dat de getuige ‘mogelijk bewust slechts oncontroleerbare verhalen heeft verteld’. Met andere woorden: de getuige kletst uit zijn nek. Bij de rechtszaak in 2002 wordt Cornelis van der T. veroordeeld tot tien jaar cel. K. is op dat moment voortvluchtig en staat internationaal gesignaleerd. Maar hij wordt dan nog vrijgesproken. In het hoger beroep, als hij wel op de rechtszitting verschijnt, wordt hij veroordeeld tot twaalf jaar gevangenis. K., die inmiddels vastzit voor een andere zaak, heeft altijd volgehouden dat hij onschuldig in de gevangenis heeft gezeten. Tegenover Nieuwe Revu zegt hij vanuit de gevangenis dat hij ‘wel is gepolst voor de overval’. “Maar het was niets voor mij.”

10. Geïnfiltreerd bij Geldnet

Datum: 23 september 1995

Roof: Geldnet-vestiging in Duiven

Buit: 4 miljoen euro

Daders: Chiel ‘Rambo’ O., Jopie ‘Föhn’ V. en John G.

Al vanaf de jaren tachtig houden de ‘gabbers’ uit Amsterdam zich bezig met overvallen. Terwijl ze aanvankelijk alleen een voorhamer gebruikten om een ruit van een bank uit de sponning te slaan, gebruiken ze niet veel later al pistolen om geldlopers onder schot te houden. Binnen de bende hebben jongens als Sam Klepper en John Mieremet later carriére gemaakt in de drugs. Maar ex-marinier Chiel O., alias ‘Rambo’, houdt het voornamelijk bij uiterst professionele overvallen. Gedurende twaalf jaar specialiseert Rambo zich in streng beveiligde instellingen waar een hoge buit te verwachten valt. Eind 1991 maakt zijn bende een eerste grote klapper. Bij het Geldwisselkantoor op het Amsterdamse Centraal Station wordt bijna 1 miljoen gulden geroofd. Bij deze gewelddadige overval schiet hij een spoorwegbeambte in beide armen. Begin 1993 wordt het bedrijf Aeroground Services gepakt. Dit keer rooft de gewapende bende een nipte 4 miljoen euro. Maar de echte beuker wordt een overval op ‘de Bunker’, het zwaarbeveiligde gebouw van Geldnet in Duiven. John G. infiltreert namens de bende als bewaker bij Geldnet en bereidt zo de overval voor. Op de avond van de overval zet hij de sluizen van het gebouw open, zodat Chiel O. samen met zijn mededader Jopie Föhn ongehinderd met een bestelbus naar binnen kan rijden. Bij binnenkomst blijkt dat John G. zijn collega Johan Regeling heeft doodgeschoten. Na de moord schiet hij zichzelf in z’n schouder, zodat hij zichzelf een rol als slachtoffer aan kan meten. Wel helpt hij nog bij het inladen van de 8,8 miljoen gulden die de bende buitmaakt. Wanneer Chiel O. en Jopie Föhn weer naar buiten willen rijden, realiseren ze zich, terwijl ze met hun bivakmutsen op vastzitten in de sluis, dat ze als ratten in de val zouden zitten mocht John G. het bewustzijn verliezen en de deur niet kunnen openen. Keihard schreeuwen ze: “Open! Doe die deur open!” Maar ze kunnen er ongehinderd vandoor met de buit. Door een toevallige tip weet de politie uiteindelijk de zaak te kraken. Drie dagen na de roof heeft iemand de politie gebeld. Aarzelend. Deze Velpenaar weet zelf eigenlijk niet goed waarom hij belt. Wat heeft een busje met een kentekenplaat uit Amsterdam dat twee weken daarvoor geparkeerd stond in Velp te maken met Geldnet? Schouderophalend noteert de agent van dienst de melding. Dit telefoontje is echter de sleutel tot de oplossing van de roofoverval. Het busje blijkt, na knap speurwerk, te herleiden naar de daders. Na de miljoenenroof krijgt Rambo zijn zenuwen niet onder controle. Hij snuift en blowt zich suf en smijt geld over de balk. Hij neemt de wijk naar het Zuid-Spaanse Rota om aan de ‘Costa del Crime’ bij te komen van de overval. Het lukt hem maar niet. Chiel heeft een klein hart en is net vader geworden van een dochtertje. Wanneer hij opgepakt is, besluit hij opgelucht om dan maar schoon schip te maken. Hij krijgt uiteindelijk achttien jaar, zijn handlanger Jopie Föhn wordt in hoger beroep veroordeeld tot dertien jaar.