Klassieke Klassiekers in De Kuip

Ajax heeft Van Gaal niet nodig voor een vernedering

Mei 1995, Feyenoord-Ajax 0-5

Behalve de eer staat er die week net als nu weinig meer op het spel in de slotfase van het seizoen 1994/1995. Ajax is een week eerder al kampioen geworden en leeft toe naar de Champions Leaguefinale tegen AC Milan. En Feyenoord wacht nog de bekerfinale tegen Volendam. Toch wil Feyenoord in een volle Kuip net als altijd dolgraag winnen van de Amsterdammers. Dat heeft het even eerder ook gedaan in het Olympisch Stadion, dankzij de beroemde golden goal van Mike Obiku in de kwartfinale van de beker. In de competitie is Ajax nog ongeslagen en die status willen de Rotterdammers afbreken. Henrik Larsson tekent voor 1-0, maar wegens gevaarlijk spel keurt Dick Jol de treffer af. Ajax neemt de wedstrijd niet zo serieus. Coach Louis van Gaal is er niet eens, die is AC Milan aan het scouten.

Zijn assistent Gerard van der Lem heeft voornamelijk wisselspelers opgesteld.

“We dachten: volle Kuip, we pakken ze aan, maar verloren met 0-5,” reconstrueert Gaston Taument in 2017 in het blad Santos. “Helemaal scheel getikt. Ze speelden met een B-elftal. Dat was echt wel heel erg.” De Amsterdamse productie wordt verzorgd door Nwankwo Kanu (twee goals), Marc Overmars, Edgar Davids en Peter van Vossen. “We hadden in die tijd een selectie van achttien volwaardige spelers,” vertelt toenmalig Ajacied Martijn Reuser in het AD. “We hadden echt een geweldig team. We zaten in een flow en wisten vooraf eigenlijk al dat we gingen winnen. We waren voor niemand bang. Ook niet voor Feyenoord.”

Gaston Taument: ‘We dachten: volle Kuip, we pakken ze aan, maar verloren met 0-5. Helemaal scheel getikt. Ajax speelde met een B-elftal. Dat was echt wel heel erg’

Vijf goals van de reservespits én keeper

November 1964, Feyenoord-Ajax 9-4

Het is nog een paar jaar voordat Feyenoord de Europa Cup I wint en Ajax dat vervolgens ook drie keer zou doen. Van met name de gouden jaren van Ajax zijn de contouren in het seizoen 1964-1965 nog niet zichtbaar. Twee weken voor De Klassieker debuteert wel een 17-jarig supertalent bij de Amsterdammers:

Johan Cruijff. Maar verder is het een inktzwart seizoen voor Ajax. Het strijdt tegen degradatie, de 26 schamele punten zijn net voldoende om in de eredivisie te blijven. In een competitie met zestien teams finisht Ajax als dertiende.

Tot overmaat van ramp krijgt het ook nog een historisch pak slaag van de aartsrivaal. De 9-4 is nog altijd de grootste nederlaag in een Klassieker. Grote man bij de Rotterdammers is Hans Venneker en dat is verrassend. Feyenoord speelt in die periode met vijf man in de aanval: Bergholtz, Groot, Kruiver, Bouwmeester en Moulijn. Venneker is vaste reserve en bekleedt dan een bijzondere dubbelrol.

Op zaterdag keept hij in het tweede elftal, op zondag zit hij op de bank bij het eerste. Als aanvaller, welteverstaan. Een week voor de wedstrijd tegen Ajax maakt hij zijn debuut tegen Telstar, en scoort.

Tegen de Amsterdammers staat hij aan de aftrap. “Ik maakte er in de stampvolle Kuip vijf, we wonnen met 9-4. Ineens brulden 65.000 mensen Viva Venneker,” vertelt hij in het boek 100 jaar Feyenoord uit 2008. “Ik wist als broekie van amper 19 jaar niet wat mij overkwam. Mijn eerste jaar in Feyenoord 1 beleefde ik trouwens toch in een roes. Wat wil je? Kampioen worden en de KNVB-beker pakken, van zoiets kun je als jonge voetballer toch alleen maar dromen?”

‘Ik maakte er in de stampvolle Kuip vijf, we wonnen met 9-4. Ineens brulden 65.000 mensen Viva Venneker. Ik wist als broekie van amper 19 jaar niet wat mij overkwam’

Bedreigingen voor kansenmisser Slory

November 2007, Feyenoord-Ajax 2-2

De blessuretijd gaat bijna in als Andwelé Slory vogelvrij voor doelman Maarten Stekelenburg opduikt. Hij heeft alle tijd, maar met zijn zwakkere linkerbeen maait hij finaal over de bal heen. Weg winnende goal. Het is het seizoen dat Feyenoord het honderdjarig bestaan viert. De club heeft flink geïnvesteerd in spelers als Roy Makaay, Giovanni van Bronckhorst en Kevin Hofland. En Bert van Marwijk is teruggehaald als coach. Daar is eigenlijk geen geld voor, maar met deze selectie speculeert de directie vast op een topklassering en de daaruit voortvloeiende Champions League-miljoenen. Feyenoord lijkt in het begin van het seizoen de voornaamste titelkandidaat en ook tegen Ajax is het heer en meester. Luis Suárez probeert met een schwalbe een strafstop te verdienen, verder is het Feyenoord dat de klok slaat. Van Bronckhorst zorgt voor de terechte 1-0. Halverwege worden Suárez en Albert Luque gewisseld, commentator Leo Driessen meldt dat de twee onenigheid hebben gehad in de kleedkamer van de bezoekers. Het is illustratief voor de middag vanuit Amsterdams perspectief.

Maar uit het niets staat het opeens 1-2, na treffers van Dennis Rommedahl en Siem de Jong. Na een botsing met Van Bronckhorst kan George Ogararu niet verder en aangezien Ajax al drie keer heeft gewisseld moet het met tien man verder.

Nog meer onheil: Feyenoord krijgt een strafschop, maar Stekelenburg stopt de inzet van Theo Lucius. De rebound van Jonathan de Guzman is hem wel te machtig: 2-2. Nadat Slory al een eerste levensgrote kans heeft verprutst, verschijnt hij in de extra tijd opnieuw voor Stekelenburg. Wederom faalt hij hopeloos, dit keer schuift hij de bal naast de verkeerde kant van de paal. “Hoe is het mogelijk,” treurt Van Marwijk. Als Slory die avond thuiskomt vindt hij een briefje. De derde kans moet erin. Anders moet je verhuizen. De aanvaller doet geschrokken aangifte. Feyenoord gaat de winterstop in als gedeeld koploper, maar eindigt op een teleurstellende zesde plaats. Wel wint het de beker. De landstitel gaat ook niet naar Ajax, dat op drie punten afstand eindigt van kampioen PSV.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.