Bij de politierechter: 'Natte koeien en vieze varkens'

Zijn trekker en overall heeft hij thuis gelaten, maar Tinus (57) heeft zoveel stro-, mest- en modderresten aan zijn wollen sokken en werkmansklompen hangen dat zijn beroep zich eenvoudig laat raden: boer. Veehouder, om precies te zijn.

Op zijn boerderij troffen inspecteurs van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, na anonieme meldingen van derden, tot twee keer toe dieren aan die onvoldoende verzorging leken te krijgen. Het ging daarbij om dertig varkens, tien paarden, 72 koeien, twee stieren, zestig kippen en een hond.

De stallen en andere verblijven waren ernstig vervuild. De vloeren lagen volgens het NVWA-rapport vol ‘ingedroogde en deels natte mest en grote hoeveelheden urine’, het aangeboden voedsel was oud of beschimmeld, er was onvoldoende drinkwater aanwezig, afrasteringen waren ongeschikt en soms zelfs gevaarlijk en de dieren hadden niet of nauwelijks plaats om droog en beschut te liggen.

Slapen met de hond

“Mijn dieren zijn allemaal kerngezond, meneer de rechter,” stelt boer Tinus, die niet de moeite heeft genomen een advocaat in te huren. “Ik hou van mijn dieren, ik ga voor ze door het vuur. Mijn hond slaapt zelfs bij mij in bed.”

“Hoe verklaart u dan de foto’s die in het dossier zitten?” wil de rechter weten.

“Er mag misschien wat dikker gestrooid worden, maar ik zie op die foto’s alleen maar blije, vrolijke dieren,” zegt boer Tinus.

Daar kijkt de rechter van op.

“Of ze blij en vrolijk zijn, dat durf ik niet te zeggen,” zegt hij. “Ik zie wel dat ze besmeurd zijn met modder of mest.”

“Maar de fotograaf heeft ook wel erg zijn best gedaan om de boel er zo onvoordelig mogelijk op te zetten,” zegt boer Tinus.

“Vergis u niet, mijn vee is van zeer, zéér hoge slachtkwaliteit. De dierenarts heeft geen ziek of ongezond dier in mijn bedrijf kunnen vinden. En reken maar dat hij zijn best heeft gedaan.”

Boer Tinus heeft sterk het idee dat hem het succes niet gegund wordt. Dat iemand de pik op hem heeft. Wie precies, dat weet hij niet, maar er is volgens hem in heel Nederland geen boerenbedrijf te vinden dat zo onder de NVWA-loep ligt als dat van hem. En dat terwijl het voor koeien en varkens juist een feest is bij hem. Ze worden niet alleen goed verzorgd, ze worden vertroeteld, beweert hij. Ze hebben meer vrijheid dan waar dan ook en er is geen plek ter wereld...

“Meneer,” maakt de rechter een einde aan boer Tinus’ ode aan zichzelf. “We zitten hier niet voor niets. In een half jaar tijd hebben inspecteurs tot twee keer toe vastgesteld dat de verzorging van uw dieren ernstig tekortschoot. Er wordt zelfs gesproken van een ‘puinhoop’.”

Boer Tinus heft zijn handen ten hemel. Alsof hij zeggen wil: snap jij het, snap ik het. Maar om het omvangrijke en uiterst gedetailleerde dossier kan de rechter onmogelijk heen. Hij legt de boer een boete op van 7500 euro, waarvan 5000 voorwaardelijk, en een werkstraf van zestig uur.

Mocht hij zijn zaken bij een volgende controle weer niet op orde hebben, dan hangt hem bovendien een bedrijfssluiting van drie maanden en een beroepsverbod van zes maanden boven het hoofd.