Rasoptimist Hans Klok: 'Over tien jaar is mijn haar weer in de mode'

Ruim twee jaar geleden zaten we hier ook, toen voor een soort afscheidsinterview. Maar je bent alweer terug uit Amerika…

“Het is jammer hoe het is gegaan.

Het ging net een beetje lopen, want ik moet eerlijk zeggen dat de opstart moeilijk was. De concurrentie is moordend en Las Vegas is een kermis. Je moet echt langs de ticketverkopers op de Strip, zorgen dat ze hun best voor je doen. Ik wist ook wel dat het moeilijk zou zijn, want je begint weer helemaal opnieuw. Niks sla je af, ook geen interview met de schoolkrant. Maar ik had nog contacten met de talkshow van Ellen DeGeneres uit mijn eerste periode in Amerika. Ik had eindelijk voor elkaar dat we daar welkom waren, op 13 maart. Ziet heel Amerika wat je doet en ze zei ook: kom vooral terug als je weer een goede act hebt. Ik heb er genoeg, dus ik dacht: als ik daar nou één keer in de twee, drie maanden kan komen, ben ik binnen twee jaar wel een naam. Maar twee dagen later gooide de casinodirecteur alles dicht. Ik heb nog een half jaar gewacht, maar toen was het klaar.

Terug naar huis.”

In het begin stond je dus in een lege zaal. Dat maak je hier nooit mee, vond je dat niet moeilijk?

“Best wel, al geef je dan een hoop tickets weg om de zaal te vullen. Maar dat is niet het publiek waar je op zit te wachten, die mensen hebben dan ook geen verwachtingspatroon. Je moet alles gewoon helemaal opnieuw opbouwen en dat wisten we van tevoren. Het was echt een investeringsplan dat ik samen met Marcel Boekhoorn heb gemaakt. Je hebt een half jaar nodig om jezelf een beetje neer te zetten en het werd voller en voller. Als het elke dag vol zit, is het voor iedereen ook lucratief. Maar ja, uiteindelijk is het goed voor de film later: op 13 maart bij Ellen DeGeneres zitten, 15 maart moeten stoppen. Het is een vervelende ervaring, ik vond het ook wel naar om alles weer in te pakken. Vier zeecontainers vol… Maar weet je: geluk zit in jezelf. Gelijktijdig met dat hele gebeuren werd Nathalie Hoop, al 21 jaar mijn assistente, ernstig ziek. Ze is in november overleden en dat vind ik veel erger. Een vrouw die haar man en kinderen achterlaat… Ze zou me de eerste drie maanden assisteren in Las Vegas en op zoek gaan naar twee Amerikaanse assistentes. Maar we traden op in Monaco en toen kreeg ze buikpijn. Ze kon niet meer mee. Haar situatie verslechterde, dus ik zou half november terugvliegen om haar nog te zien, maar vlak daarvoor overleed ze. Zo dramatisch. Het was zo’n bloedmooie vrouw, Pamela Anderson verloor het ervan, hoor. Kijk, ik leef nog, zit hier met jou te praten, drink een kopje koffie, ga straks op de foto. Ik heb alles nog, maar dood is dood. Dat relativeert voor mij heel erg mijn persoonlijke Las Vegasverhaal.”

‘Als mensen aan Hans Klok denken, zien ze gelijk die man met een te strakke broek, de blouse open tot zijn navel, dat wapperende haar en die te mooie vrouwen’

Hoe lang heb je daar nou opgetreden?

“Acht maanden.”

In 2018 zei je dat het de eerste twee jaar geen vetpot zou zijn, is het daarmee ook een financieel debacle geworden?

“Dat valt wel mee, we hadden niet zo’n dure show. Naast mezelf hadden we maar acht mensen op het toneel, dat is vrij weinig. We stonden in een nachtclubachtige setting, er konden bijna vijfhonderd man in. De mensen zaten aan tafeltjes met drankjes. Nu zat ik op een gewoon salaris, maar je denkt wel: als het straks vol zit, is het big business. Dat is ons niet  gegeven en dat vind ik kut, dat je niet weet of het gelukt zou zijn. Misschien was ik na twee jaar teruggekomen, misschien wel nooit meer, als het een doorslaand succes was geworden. Je weet het niet, het is nu een open einde.”

Maar we zitten weer in je loods in IJmuiden, die heb je dus wel aangehouden.

“Ja, die heb ik 25 jaar geleden gekocht en het is voor mij een heilige plek, ook omdat mijn vader hier graag was. Toen hij overleed hebben we hier het afscheid gehouden. Ik dacht: verkopen kan altijd nog. Hier is zoveel gebeurd, heb ik zoveel shows gecreëerd.

Nu ben ik heel blij dat ik het niet verkocht heb. Ik had mijn huis in Bloemendaal wel te koop gezet, maar dat was nog niet verkocht, dus daar kon ik weer in. Gelukkig maar, er is nu zo’n huizentekort. Was ook maar de vraag waar ik dan terecht was gekomen.”

Had je het idee dat jouw act wel aansloeg?

“Zeker, want de stijl die ik heb, is een beetje vergeten in Vegas. Je ziet tegenwoordig veel stand-upcomedian-achtige goochelaars die met een pak kaarten het toneel opkomen. Vind ik allemaal wel leuk, maar in Vegas wil ik toch meer show zien, dat element is de laatste jaren verdwenen. In mijn shows hebben vrouwen en mooie kostuums ook een groot aandeel. Iemand schreef: Hans Klok brengt de glamour terug in Vegas. Dat vond ik wel leuk. Oldskool wil ik het niet noemen, want dat wordt vaak verward met vakmanschap. Maar weet je, uiteindelijk overleeft alles. Over tien jaar is mijn haar ook weer in de mode. In het leven komt álles een paar keer terug, daar kun je op wachten.

Ik vind dat je als artiest duidelijk moet zijn en niet te veel met trends mee moet gaan. Ik begrijp Madonna wel die haar image steeds opnieuw uitvindt, maar ik hou van herkenbaarheid. Als ik aan Dolly Parton denk, zie ik gelijk die blonde vrouw voor me. Als mensen aan Hans Klok denken zien ze gelijk die man met een te strakke broek, de blouse open tot zijn navel, dat wapperende haar en die te mooie vrouwen. Het is van alles te veel, maar dat vind ik juist wat showbusiness leuk maakt. Als je iets goed doet, kun je het jezelf permitteren om een leuke verpakking te hebben. Het is allemaal met een knipoog, je moet jezelf niet te serieus nemen.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.