Nico Raat - bodyguard van Lady Gaga, Usher en Kanye West: 'Ik kreeg vaker een wapen op mijn hoofd!'

De telefoon van Nico Raat staat direct na het incident rond Lady Gaga in 2012 roodgloeiend. Elke tv-show in Amerika wil zijn verhaal. “Iedereen had het erover en iedereen kent je opeens. Maar daar zat ik niet echt op te wachten,” aldus de nuchtere Raat. Raat is dan al twee jaar de vaste bodyguard van Lady Gaga en wijkt geen seconde van haar zijde. Altijd alert. Uiterst scherp 24/7. Naast Gaga is/was hij de bodyguard van andere wereldsterren als Usher, Kanye West, Jay-Z, Beyoncé, Naomi Campbell en Martin Garrix. Raat behoort tot de absolute top van de personal security-sector. In Amerika is hij beroemd. Hoog tijd om hem aan het Nederlandse publiek voor te stellen.

Je bent vier jaar head of security geweest van Lady Gaga en daarna vier jaar van Usher, hoe was dat?

“Ik ben in 2010 bij Lady Gaga gekomen. Zij was toen vier dagen in Nederland voor een concert en toen heb ik haar begeleid. Dat beviel haar klaarblijkelijk zo goed dat ze me vroeg om naar Amerika te komen om haar vaste bodyguard te worden. Vanaf dat moment zat ik acht, negen maanden per jaar in het buitenland. Het is een andere wereld waar je in terechtkomt. Een wereld waar niks te gek is. Geld doet er niet toe en er is rijkdom in overvloed. Ik was dat niet gewend, dus in het begin is dat wel vreemd. Maar ik ben heel nuchter. Het maakt mij echt niet uit of je in een Rolls-Royce aankomt of in een rammelbak. Die nuchterheid heeft me ook weleens problemen opgeleverd in Amerika, want daar zijn ze juist heel erg extravert en houden ze van overdrijven. Ik denk al snel doe maar gewoon en dat kun je ook binnen twee seconden aan m’n blik zien, dus daar moest ik wel even aan werken haha.”

En dan kom je ook nog eens terecht bij een extreme artiest als Lady Gaga.

“Ik vind dat het allerleukste: hoe meer hectiek, hoe gekker. Toen ik bij Lady Gaga zat, was zij echt de allergrootste artiest van de wereld. Er ging geen dag voorbij of er stonden duizenden mensen voor het hotel te wachten. Sommige fans bleven zelfs voor de ingang van het hotel slapen om maar een glimp van haar op te vangen. We hebben vaak genoeg meegemaakt dat we het hotel weer in moesten rennen omdat de dranghekken omvielen en we bestormd werden. Of fans die op de auto klommen en niet meer los wilden laten. Ik heb ook Beyoncé beveiligd. Daar zit veel minder hectiek omheen. Die heeft een veel gematigder publiek.”

‘Wij organiseren alles van A tot Z. Goed en strak. Amerikaanse bodyguards zijn vaak alleen maar grote gasten die gevaarlijk uit hun ogen kijken en goed zijn in mensen wegduwen’

Nederlandse bodyguards zijn erg in trek bij Amerikaanse wereldsterren. Norman Oostenbroek deed het werk onder anderen voor Paul McCartney; Peter van der Veen voor Adele en Julius de Boer is al al jaren de bodyguard van Beyoncé. Hoe komt dat?

“Dat komt door onze manier van werken. Dat zijn ze niet gewend in Amerika. Wij organiseren alles van A tot Z. Goed en strak. De snelste route naar de wachtende auto’s, welke ingang van het hotel geschikt is om geruisloos binnen te komen, welke plek in welk restaurant het meest geschikt is om ongestoord te kunnen eten.

We analyseren routes en doen voorverkenningen. Het hele logistieke proces. Amerikaanse bodyguards zijn vaak alleen maar grote gasten die gevaarlijk uit hun ogen kijken en goed zijn in mensen wegduwen, maar niet weten wat ze aan het doen zijn. De Amerikaanse manier van beveiligen heeft niks met persoonsbeveiliging te maken.”

Vaak wordt het werk van bodyguard geromantiseerd. Je komt met de bekende mensen in aanraking, krijgt overal voorrang. Is dat in werkelijkheid ook zo?

“Heel vaak zeggen mensen tegen mij: jij hebt de hele wereld gezien. Nee, ik bén over de hele wereld geweest, maar ik heb niks gezien hoor. Ik zie het vliegveld, het hotel en waar er wordt opgetreden. Je leidt continu het leven van een ander. Als we in een hotel verblijven, dan slapen wij of in de kamer ernaast of recht tegenover. En de deur van je hotelkamer staat altijd open om op de andere deur te letten. Behalve ’s nachts, dan zetten we bewegingsmelders neer. Als er iemand op de gang loopt of voor de deur staat, gaat er meteen een pieptoon af. Je staat dus 24/7 aan.”

En hoe gaat dat dan als Gaga op vakantie gaat?

“Dan zijn we er ook altijd bij. Variërend van een ploegje van drie tot vijf man persoonsbeveiliging. Gaga viert vakantie en ik kijk min of meer toe. Het is niet heel anders dan als je op tournee bent. Behalve dat je misschien wel eens samen eet. Dat moet je ook doen. Je moet af en toe wel een beetje normaal contact hebben met elkaar, anders wordt het wel een heel lange zit. Maar verder is het heel zakelijk en professioneel.”

Lijkt me best pittig, want je moet ook omgaan met de grillen van al die artiesten.

“Daar moet je tegen kunnen. Ik zie mijn klanten vaker dan m’n eigen familie. En iedereen die een relatie heeft, weet dat als je 24 uur per dag op elkaars lip zit, vroeg of laat irritaties ontstaan. Dat is hetzelfde met supersterren. De kunst is om daar mee om te gaan of dat in ieder geval bespreekbaar te maken. Ik zeg ook altijd: als er iets is wat je irriteert, zeg het meteen. Want als je het laat oplopen, dan wordt het alleen maar erger.”

Maar goed, dit zijn geen normale mensen met wie je 24 uur per dag op elkaars lip zit. Het is ook vaak een wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll.

“Ook daar zijn wij voor. Als wij het idee hebben dat het uit de hand loopt in een club of dat de artiest te dronken wordt, dan zeggen we gewoon: We gaan. Nu.”

Gaan ze dan vrijwillig mee of stribbelen ze tegen?

“Ze gaan gewoon mee, omdat ze weten dat wij er ook zijn om hun naam en reputatie te beschermen. Het is niet handig als iemand de volgende dag in de krant staat of als in een tv-programma te zien is dat hij of zij laveloos naar buiten strompelt.”

Wat is het gekste dat je mee hebt gemaakt?

“Ik ben meerdere malen bedreigd; heb wapens op m’n hoofd gehad. Dit keer ging het om een boze fan. Het was in een club. De artiest zat aan een viptafel en er kwam de hele tijd iemand naar hem toe.

Na drie keer netjes vragen of hij weg wilde gaan, duwde ik hem de vierde keer weg, waarop hij een glas pakte en op me af kwam rennen. Ja, toen heb ik hem een klap verkocht. Dat bleek een bendelid te zijn. Op het moment dat ik naar buiten liep met de artiest trok het bendelid een pistool en zette het op mijn hoofd. Ja, en nu wordt het heel cowboyachtig, maar ik zei: Of je schiet of je gaat aan de kant. Toen bleef hij me wazig aankijken en heb ik hem aan de kant geduwd en konden we rustig vertrekken.”

‘In Amerika krijg je als bodyguard heel veel aan dacht. Vrouwen bieden zich aan, maar ze willen alleen maar met je mee om dichter bij die artiest te komen’

Zijn er ook fans die de artiest iets willen aandoen?

“Ik heb meerdere keren in situaties gezeten waarin mensen een aanslag wilden plegen op de artiest.
Dan komen ze bewapend en al langsrijden bij het hotel bijvoorbeeld. Maar ook ‘fans’ die op het podium springen en bijvoorbeeld een mes bij zich hebben. Later bleek dan dat zij een moordplan hadden beraamd. In Amerika heb je heel veel contact met de politie. Er wordt veel informatie uitgewisseld. Ook met de FBI. Daar gaan ook veel deuren open. Hoe bekender iemand is, hoe makkelijker mijn werk wordt. De autoriteiten willen een Jay-Z, Beyoncé of Lady Gaga graag helpen.”

Wat voor steun krijg je dan?

“Je krijgt direct een bataljon motorrijders ter beschikking die het verkeer stillegt. Er worden hele straten voor je afgezet. Dat is in bijna alle landen zo. Als wij morgen naar Brazilië vliegen met een klant voor een show, dan staat er bijvoorbeeld honderd man beveiliging in een stadion. Op het moment dat wij aankomen gaan wij over die honderd man beveiliging. Wij bepalen. Waar we het liefst politie hebben, waar een ambulance moet staan. Dat wordt dan geregeld door de lokale autoriteiten. In die landen ben je echt de expert, dus wordt er ook echt naar je geluisterd.”

Zijn er ook artiesten waar je liever niet voor werkt?

“Ik werk liever niet meer voor rappers. Dat is toch een sfeer van de ene doet nog stoerder dan de ander. Ik heb voor een aantal rappers gewerkt in het verleden. Ze komen nog wel naar me toe met de vraag of ik voor ze wil werken. Ik vertel hen dan ook eerlijk: als je echt oprecht met je carrière bezig wilt zijn, dan kom ik bij je werken. Maar zolang je dat achterlijke gettogedrag vertoont en iedere keer als je ergens binnenkomt wilt laten zien hoe stoer je bent en met flessen gaat gooien naar iemand die iets over je heeft gezegd in een rap, dan moet je niet bij mij zijn. Dan moet je een knokploeg nemen. Ik ben er om je te beschermen als iemand je aanvalt, prima, dan zal ik er alles tegen doen om je veilig weer weg te krijgen. Maar als je het zelf gaat opzoeken: daar ben ik niet voor, ik ben geen knokploeg.”

Ben je weleens slaags geraakt met andere bodyguards van andere artiesten?

“Ja. Met name in de hiphop- en r&b-scene lopen allemaal van die grote, opgepompte persoonsbeveiligers rond. Dat zijn vaak ook gewoon bendeleden, zo van de straat geplukt. Ik heb een keer één van die grote gasten door een glazen tafel gegooid toen hij vervelend was. Het is heel kinderachtig. Het gaat nergens over, maar in die wereld moet je op een gegeven moment laten zien waar je toe in staat bent, want anders luistert er niemand naar je. Die gast ging mij een paar dagen later bedreigen met een wapen omdat ik hem voor lul had gezet. Dat is met een sisser afgelopen; een half jaar later werd hij voor een ander vergrijp opgepakt.”

Zijn er ook bodyguards die zich verliezen in dit werk?

“Ik heb in de loop der jaren meerdere keren meegemaakt dat sommigen het niet aankonden, ja. Bijvoorbeeld persoonsbeveiligers die meefeesten en straalbezopen vrouwen aan het versieren zijn.

Of foto’s maken van de dure auto’s van klanten of filmpjes maken als ze meevliegen in een privévliegtuig en dat op internet zetten. Maar ik heb ook bodyguards gezien die op een gegeven moment dachten dat zij ineens de artiest waren geworden. Je moet goed begrijpen, in Amerika krijg je als bodyguard heel veel aandacht. Fans willen met je op de foto of vrouwen staan buiten het hotel op je te wachten met bordjes waar de tekst opstaat: ‘Nico, will you marry me?’ Vrouwen bieden zich aan, maar ze willen alleen maar met je mee om dichter bij die artiest te komen.”

Je was op een gegeven moment zelf ook national news in Amerika.

“Ja, daar is zelfs een filmpje van op YouTube. We waren met Gaga in Roemenië en een fan stormde het hotel binnen op het moment dat Gaga in de lobby liep. Die man heb ik direct op de grond gelegd. Dat is toen breed uitgemeten in de Amerikaanse media. Iedereen had het erover en iedereen kent je opeens. Ik kreeg ook allerlei interviewaanvragen voor televisieshows. Maar daar zat ik niet echt op te wachten.”

Zijn die wereldsterren niet hartstikke eenzaam?

“Ik zou niet met ze willen ruilen. Ze zijn altijd op reis, hebben weinig contact met hun familie. Staan altijd in de spotlights, waardoor ze zich altijd op een bepaalde manier moeten voordoen. Ze kunnen nooit iets achterlijks doen, want iedereen zit te kijken of ze niet een fout maken. Je moet ook wel heel stevig in je schoenen staan om tegen alle verleidingen als drank, drugs, vrouwen en aandacht bestand te zijn. Je ziet ook vaak hetzelfde patroon bij grote sterren. Er is altijd iemand in hun entourage die ze financieel naait, altijd iemand die er alleen maar voor zichzelf zit, altijd een persoon die de artiest helemaal gek maakt en mee probeert te slepen met van alles en nog wat en altijd iemand die probeert drugs naar binnen te halen. De entourage is vaak het grootste probleem, niet de artiest zelf.”

‘Ik heb meegemaakt dat mensen een aanslag wilden plegen op de artiest of dat fans met een mes op het podium sprongen’

Meld je dat dan ook aan je klant?

“In het begin deed ik het wel, uit een rechtvaardigheidsgevoel. Maar dat word je vaak niet in dank afgenomen. Sommigen uit de entourage hangen al jaren rond zo’n artiest. Nu bespreek ik met nieuwe klanten vooraf of zij dat soort dingen willen weten.”

Heb je ook weleens meegemaakt dat bijvoorbeeld de echtgenoot van de vip kwam vissen of er de vorige avond iemand op zijn kamer was?

“Ja, het gebeurt heel vaak, bij alle artiesten, dat hun man, vrouw, vader, moeder, ooms, tantes, weet ik veel die er belang bij hebben, vragen: waar waren jullie gisteren of tot hoe laat waren jullie daar? Ik geef daar nooit antwoord op.”

Wat voor invloed heeft dit werk op je privéleven?

“Ik zat in Amerika toen mijn vrouw zwanger was. Via Skype keek ik live mee naar de echo en hoorde ik dat het een meisje was. Van mijn dochter heb ik de eerste jaren veel gemist. De eerste woordjes, de eerste stapjes. Ondanks dat ik privé veel heb gemist, vind ik dit de leukste baan van de wereld. Ik maak bijzondere dingen mee en kom op plekken waar anderen niet komen. De verdiensten zijn natuurlijk ook erg goed, maar niet dat ik op mijn 50ste al met pensioen zou kunnen.”

Wat zijn je toekomstplannen?

“Mijn bedrijf uitbreiden (zie kader hieronder, red.). We gaan ons steeds meer richten op trainingen aan politie en marechaussee, maar ook aan vermogenden en bekende mensen in Nederland. Bijvoorbeeld waar ze op moeten letten als ze gevolgd worden en hoe je afwijkend gedrag kunt herkennen. Eigenlijk aan iedereen die in contact kan komen met geweld. Maar nu met de coronacrisis geven we ook trainingen aan huisartsen die veel te maken hebben met agressie.”

‘Ik vertel rappers eerlijk: zolang je dat achterlijke gettogedrag vertoont, moet je niet bij mij zijn. Dan moet je een knokploeg nemen’

NICO RAAT VAN STRAATAGENT TOT TOPBEVEILIGER

Nico Raat werkte achttien jaar bij de politie. Eerst als straatagent bij bureau Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam. Daarna bij de recherche en de afdeling hondengeleiders. Via andere Nederlandse bodyguards, zoals wijlen Norman Oostenbroek en Julius de Boer (al decennia de bodyguard van Beyoncé), komt Raat in de internationale entertainmentwereld terecht. Norman Oostenbroek ziet in Raat een talent, mede door zijn achtergrond bij de politie, en wil Raat graag in zijn team. Raat groeit al snel uit tot de top van de beveiliging van Amerikaanse supersterren als Lady Gaga, Usher, Kanye West, Jay-Z, Beyoncé, Naomi Campbell en Martin Garrix. Hij heeft inmiddels zijn eigen bedrijf en opleidingscentrum, de Amsterdam Consultancy Group.