Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

20 vragen aan Raemon Sluiter

Raemon Sluiter (39) is niet weg te slaan van de tennisbaan. Na een profcarrière van 13 jaar is hij nu als coach van Kiki Bertens al succesvoller dan toen hij zelf tenniste. Een gesprek met de zelfbenoemde ‘schijtlollige ex-tennisser’ uit Rotterdam.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

1 Hoe ziet jouw zomer eruit?

Vanaf begin juli zitten we hopelijk twee weken in Londen voor Wimbledon, daarna hebben we een toernooi op gravel in Gstaad, gevolgd door een toernooi op gravel in Båstad. Dan hebben we een week vakantie, vervolgens gaan we een paar dagen trainen en dan vertrekken we naar Amerika voor een trip van vijf weken die we afsluiten met de US Open. En dan zitten we alweer in de eerste of tweede week van september.

2 Je bent de tenniscoach van ’s lands grootste tennisster Kiki Bertens. Wat is de belangrijkste taak van een coach eigenlijk?

Dat hij te allen tijde het maximale uit de speler probeert te halen. In mijn geval doe ik dat door veel te praten. Ik ben er heilig van overtuigd dat als een speler niet weet waar zijn problemen liggen en enkel de instructies van de coach opvolgt, je het probleem nooit helemaal weggewerkt krijgt. Ik zeg niet: ‘Goh, doe eens dit of doe eens dat’, maar: ‘Goh, is dit misschien een goede manier om het probleem op te lossen, of denk je dat die andere manier beter werkt?’ Natuurlijk gaat iemand door deze manier van werken weleens op zijn snufferd, maar dat moet je als coach ook laten gebeuren. Ze zeggen dat je leert fietsen door alle keren dat je valt, maar dat is met tennissen ook.

3 Bertens kan, zegt ze zelf ook, om de een of andere reden geen rust vinden als ze onder druk staat. Zie je dat als een tekortkoming van jouw taak als coach?

Er is in het laatste jaar van haar leven best veel veranderd op sportief gebied. Ze is van een anonieme tennisster veranderd in een bekende Nederlander. Dat houdt in dat mensen wat meer tegen je aan gaan lullen in de supermarkt, bijvoorbeeld. Als íemand daar een bloedhekel aan heeft, dan is het Kiki wel. En als je dat al vervelend vindt als het goed gaat, dan kun je je voorstellen dat dat nog minder leuk is wanneer het wat minder gaat. Dat zijn dingen die bij haar toch wel binnenkomen en iets langer blijven hangen dan nodig is. Daarom gaan we nu eens kijken of een mental coach haar daarbij kan helpen. Ik dicht mezelf best kwaliteiten toe op het mentale vlak, alleen weet ik ook dat er andere mensen zijn die haar beter kunnen helpen. Dat moet je ook durven zeggen als coach: je kunt wel denken dat je alles weet, maar soms moet je iets uit handen geven om het beste resultaat te behalen.

4 Wat is het belangrijkste advies dat jij zelf ooit van een coach hebt gekregen?

Poeh. Dat het leuk is om te tennissen. Tot mijn veertiende was ik bloednerveus voor wedstrijden. Ik kotste het eten van drie dagen er een kwartiertje voor de wedstrijd uit. Met trillende armpjes speelde ik de wedstrijd. Mijn allereerste coach, mijn broer die vijfenhalf jaar ouder is, vroeg in die periode een keer: ‘Jij vindt tennis toch leuk?’ ‘Ja, ik vind tennis het leukste wat er is,’ antwoordde ik. Waarop hij zei: ‘Nou, daar zie je verdomd weinig van in de wedstrijden.’ En schijnbaar zei hij dat precies op het juiste moment, want vanaf dat moment ging ik daarmee aan de slag en kreeg ik het plezier langzaam weer terug.

5 Ben je miljonair?

Nee. Ik heb 1,7 miljoen dollar en een beetje achter mijn naam staan als career prize money, verdeeld over een periode van twaalf jaar, waarbij de competities die ik heb gespeeld en de sponsorinkomsten niet zijn meegerekend. Dat is overal terug te lezen. Maar dat bedrag heb ik er niet aan overgehouden. Ik heb, net als Kiki, onkosten moeten maken. Zo heb ik tien seizoenen fulltime een coach in dienst gehad die ik overal mee naartoe nam. Die kostte ongeveer een ton per jaar, inclusief reiskosten en hotelkamers die je moet betalen. Daarnaast heb ik altijd gewoon braaf belasting betaald in Nederland, dus ik ben helaas geen miljonair geworden van het tennissen.

6 Verdient je vriendin (Fatima Moreira de Melo, red.) meer met pokeren dan jij met coachen?

Ik denk dat als we alles bij elkaar optellen, zij meer verdient dan ik. Maar dat weet ik niet zeker. Het is niet dat we het daar over hebben.

7 Wat vind je na tien jaar het allerleukste aan Fatima?

Dat ze zelfstandig is en dat ze lief is en dat ze humor heeft en dat ze zorgzaam is… Wij hebben elkaar in die zin echt gevonden. En er is nooit gezeik als er ’s avonds voetbal op televisie is, want zij kijkt ook graag, weet je. Dat is ook fijn.

8 In welke auto rijd je?

Op dit moment in een gesponsorde Renault Kadjar. Dat is een prima auto met alles erop en eraan, maar ik heb er geen poster van op mijn kamer hangen. In de tijd dat ik goed verdiende was het ook absoluut niet zo dat ik dacht: misschien kan ik nu wel een mooie wagen kopen. Mijn interesse ligt daar totaal niet. Bij dure kleding en dure horloges trouwens ook niet.

9 Waar geef jij je geld aan uit?

Ik ga op vakantie niet op de camping zitten. Op vakantie wil ik graag rust en luxe om me heen. Een goede vakantie is twee weken naar Bali gaan en daar vooral niet te veel uitspoken. Ik ben totaal niet van het paragliden of het jetskiën, ik wil gewoon op m’n reet liggen met een boekie erbij en slapen en lekker eten. En dan na twee weken weer lekker naar huis.

10 Je bent de koning van de woordgrappen op Twitter. Rijmt je imago als ‘schijtlollige ex-tennisser’, zoals het in je twitterbio staat, met je imago als serieuze tenniscoach?

Ja. Ik geloof niet dat af en toe een woordgrapje betekent dat je niet serieus met je werk bezig bent. Ik maak tijdens mijn werk ook heel veel geintjes. En ik ben ook heel serieus, maar wat moet je met een tweet als: ‘We gaan nu naar Mallorca om twee dagen te trainen.’ Dat is niet leuk. Terwijl ik zelf wel hard moet lachen om een tweet als: ‘Had het er laatst met Roger Federer nog over wat een pleurishekel ik heb aan namedropping.’ Als ik die teruglees, schiet ik weer in de lach.

  

11 Je bent televisierecensent bij Veronica Magazine. Welk programma mag van jou meteen van de buis verdwijnen?

Ik krijg echt de kriebels van Achter gesloten deuren, waarin problemen van echte mensen worden nagespeeld door amateuracteurs. Ik vind het bizar dat er zo’n slecht programma bestaat en toch kijk ik ernaar. Het is een beetje als een auto-ongeluk: je wilt het niet zien, maar toch kijk je. Het zou eigenlijk 'Achter gesloten televisiemeubeldeuren' moeten heten, want daar komt het programma beter tot zijn recht. Astro TV vind ik ook verschrikkelijk. Dan belt er een vrouw die zegt dat haar man een half jaar geleden is overleden, en dan zegt zo’n medium: ‘Ik voel dat u een zware tijd heeft gehad.’ Dat vind ik dan knap dat je dat kunt zien, je moet die gave maar hebben. Ik hoop altijd maar dat het van twee kanten is gespeeld, maar ik vrees van niet.

12 Welk televisieprogramma zou je zelf wel willen presenteren?

Als ik ooit iets zou willen doen, en ik weet totaal niet of ik daar de kwaliteiten voor heb, dan zou dat een soort Zomergasten met sporters zijn. Sven Kramer zou daar de ideale gast voor zijn. Dat is een weergaloze sportman, maar ook iemand die niet veel van zichzelf laat zien. Dat moet hij natuurlijk helemaal zelf weten, maar het lijkt mij heel interessant om meer over die gozer te weten te komen. En dat bereik je niet met twintig minuten kletsen, maar wel in een gesprek van drie uur.

13 Welke eigenschap waardeer jij in een vriend?

Eerlijkheid. Dat waardeer ik trouwens niet alleen in vrienden, maar ook in mensen die ik minder goed ken. Zeg gewoon eerlijk wat je denkt – ook al is dat negatief. Blijf redelijk en sta open voor kritiek, anders kun je jezelf niet ontwikkelen.

14 Wat is de vreemdste plek waar jij ooit sex hebt gehad?

 Dat klinkt misschien gek, maar in een hotelkamer in de Euromast. Je kunt daar namelijk door de ramen wel naar buiten kijken, maar niet naar binnen. Je ziet dus mensen langs je raam lopen, maar ze zien jou niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel drie keer aan m’n vriendin heb gevraagd of ze me, terwijl ik voor het raam stond, echt niet kon zien.

15 In het voetbal geldt: sex voor de wedstrijd is verboden. Hoe zit dat bij tennis?

Niemand houdt zich aan die regel. Ook niet in het voetbal. Ik hoorde van vrienden weleens dat ze op zaterdagavond Feyenoord-spelers tegen waren gekomen in De Après Skihut in Rotterdam. Dan was ik helemaal opgefokt, want ik dacht: jongens, jullie moeten morgen voetballen! Op zo’n avond gingen ze dan ook wel met een meisje naar huis, hoorde ik dan, en daar zullen ze vast niet een potje geyahtzeed hebben. Dus nee, die regel is bullshit. In het tennis zal dat net zo goed gebeuren. Ik weet zeker dat ik het zelf ook weleens een dag voor de wedstrijd heb gedaan.

16 Heb jij alles uit je tenniscarrière gehaald wat erin zat?

Dat dacht ik altijd wel, totdat ik zelf coach werd. Dan ga je toch anders naar jezelf kijken en zie je dat je bepaalde aspecten verzaakt hebt. Ik ben na mijn 24ste bijvoorbeeld minder gaan trainen, wat ik niet had moeten doen, want ik was iemand die zijn uren nodig had. Ik had wat vaker vier in plaats van twee uur moeten trainen op een dag. Ook wat betreft voeding en verzorging heb ik dingen laten liggen. Ik ging bijvoorbeeld maar eens per maand naar een masseur omdat ik een pleurishekel heb aan massages. Iets te weinig voor iemand die in principe vier à vijf uur per dag bezig is met topsport. Mijn topniveau was daar niet hoger door geworden, maar ik had mijn topniveau op jaarbasis wel vaker kunnen halen.

17 Hebben jij en Fatima, omdat jullie allebei een internationale carrière hebben, ooit overwogen om te emigreren?

Tot een jaar of tien geleden dacht ik dat ik nooit weg zou gaan uit Rotterdam, maar nu lijkt het ons wel leuk om ergens anders te gaan wonen. Spanje bijvoorbeeld. Of in Italië. Florida zou me ook nog wel wat lijken. Als het er maar lekker warm is.

18 Kiki Bertens staat op dit moment op plaats 27 op de wereldranglijst. Denk je dat een plaats in de top-tien erin zit?

Dat is moeilijk om te zeggen. Haar hoogste ranking is plek achttien geweest. Van achttien naar tien is al zo'n grote stap, dan moet je zulke geweldige resultaten behalen… Aan de andere kant: vorig jaar won ze de halve finale op Roland Garros en won ze in dat toernooi van drie top-tienspeelsters. Als ze dat niveau vaker weet te halen, dan is een plaats in de top-tien mogelijk – al is het in deze fase niet realistisch om daar iets over te zeggen.

19 Wat is op dit moment het grootste verdriet in je leven?

Dat zal altijd de dood van het 4-jarige dochtertje van mijn broer en zijn vrouw blijven, die nu negen jaar geleden is overleden aan een tumor in haar hersenstam. Het heeft heel lang geduurd voordat ik daar bovenop was. Ik ben er een aantal jaren depressief door geweest. Het was niet dat ik elke avond dacht: goh, eens kijken of de trein er al aan komt, maar ik heb weleens gedacht: als er een keer iets gebeurt, dan maakt het me niet zo heel veel uit. Nu gaat het goed met me. Ik denk nog wel vaak aan haar. Ik kan niet langs een speelgoedwinkel rijden zonder aan haar te denken. Ik kan ook geen jonge meisjes zien zonder aan haar te denken. Dat is lastig, want we wonen tegenover een basisschool. Maar het went.

20 Waar sta jij over tien jaar?

Op de tennisbaan. Als coach, als trainer, misschien heb ik dan wel een tennisschool of werk ik voor de tennisbond – maar de tennisbaan is in elk geval de meest voor de hand liggende optie.

Tekst: Nick Muller