Cooper Hefner: 'Ik ben 100 procent feminist'

De Amerikaanse Playboy deed het een jaar zonder naaktfotografie. Het eerste wat jij deed toen je aan het roer kwam, was het naakt weer in het blad zetten. Waarom?

Het gaat om onze identiteit. We waren uit het oog verloren wat we 63 jaar lang waren: een seksueel liberaal, progressief, uitdagend merk met een relevante boodschap. Na de seksuele revolutie in de jaren zestig en zeventig dachten we dat die strijd gestreden was. Maar ik besefte dat het eruit halen van naakt een indicatie was van dat die strijd nog steeds actueel is. Dus toen ik als chief creative officer werd aangesteld, was dat het eerste wat ik wilde claimen: dat we een merk zijn dat sex viert op een geraffineerde wijze.

Zie je het als een fout om het naakt uit het tijdschrift te verbannen?

Ja. Het idee erachter was om adverteerders voor ons te winnen. In werkelijkheid haalde het de kern van wat ons zo speciaal maakte weg. Het kwam op mensen over alsof we onszelf de rug toekeerden. Playboy staat voor comfortabel zijn met sex. Mijn vader is de man die de seksuele revolutie begon in Amerika, dus het was onacceptabel om geen naakt te doen.

Dus je keurde al die zelfopgelegde preutsheid van begin af aan af?

Het team zei: ‘Media veranderen, print verandert, we moeten proberen die curve voor te zijn. De adverteerders hebben moeite met naakte vrouwen, dus laten we die eruit halen.’ Ik kan me het moment nog herinneren dat ik in die meeting zat en hen tegensprak. Toen we uiteindelijk ‘ontnaakten’, zeiden adverteerders: ‘Sorry, we willen niet meer adverteren, omdát jullie geen naakt hebben.’ Het hele ding ontplofte in ons gezicht.

Gaf het je een bevredigend gevoel?

Ik vind naakt normaal, weet je. Er waren artikelen die openden met ‘Wow, je herintroduceerde naakt, fantastisch, bedankt’. En ik dacht alleen maar: ik heb niks gedaan. Ik heb alles gewoon terugveranderd.

Heb je je vader blij gemaakt met deze beslissing?

O, jazeker.

Wie beschouw je als je vijand?

Het is opmerkelijk om mensen als Donald Trump te zien, maar ook wat er gebeurt in heel Europa. De stap naar conservatisme is snel gemaakt, dat vind ik heftig. Iedereen die vragen stelt over onze liberale waarden is een vijand. Ons motto is: leef het leven dat je wil leven, niet alleen in de slaapkamer. Als je er niemand pijn mee doet, is er niks verkeerd mee. We leven in een enge tijd, waarin idealen gevaar lopen.

En wie zie je als je bondgenoot?

Iedereen die gelooft in een vrije wereld.

Wat vind je van de restricties op naakt door Facebook, Google en andere platformen?

Zij noemen zichzelf liberale media. Het is fascinerend hoeveel mensen zichzelf open-minded vinden en tegelijkertijd vinden dat Instagram niet voor naakt bedoeld is.

Wordt de wereld preutser?

Absoluut. Dat is waarom wij als merk de plicht hebben om over deze onderwerpen te praten.

Playboy als verlichter?

De rol van het magazine is het promoten van een wereldwijze, serieuze conversatie. Maar we moeten niet vergeten om lol te hebben, om speels te blijven. Dat is de unieke kant van het merk.

Wordt Playboy politieker en gaat het meer de confrontatie aan?

Playboy is altijd politiek geweest. Kijk alleen al naar de interviews. In de jaren zestig behandelde Playboy al burgerrechten en seksuele waarden. Die onderwerpen zijn alleen politiek omdat mensen ze politiek máken. Is homohuwelijk politiek? Tuurlijk. Maar is het dat écht? Nee. Het is iets wat iemand wil doen achter gesloten deuren thuis. Gaat ons dat iets aan? Nee. Moeten we een vrijer gedachtegoed omtrent sex promoten waardoor mensen niet het idee hebben dat iemand ze erop afrekent? Absoluut. Daarom vind ik dat Playboy de plicht heeft om daarover te praten.

Zie je jezelf in de traditie van je vader?

Politiek gezien staan we aan dezelfde kant. We beschouwen onszelf als liberaal, we worden allebei boos als mensen die zichzelf als liberaal beschouwen, moeite hebben met hoe iemand zich seksueel uit.

Was het altijd al duidelijk dat je in je vaders schoenen zou stappen?

Mijn vader was altijd publiekelijk open over mijn wens om erbij betrokken te zijn. Toen ik zeventien was, keek ik de HBO-documentaire Hugh Hefner: Playboy, Activist and Rebel. Ik was net klaar met de middelbare school, ik wist niks van mijn vaders geschiedenis…

Maak je een grap?

Zo klinkt het hè, maar nee, hij sprak er nooit over. Tijdens die docu was ik verbluft. Hij kende Martin Luther King en bewaarde brieven die hij uitwisselde met Ronald Reagan over wat het seksuele klimaat zou moeten zijn in Amerika. En foto’s met John Lennon en al die andere opmerkelijke fi guren die ik adoreerde. Ik dacht alleen maar: wat dééd mijn vader met al die mensen? En waarom vertelde hij er nooit over? Hij zei: ‘O, ik dacht dat je er niet in geïnteresseerd was.’ Hoe kon ik daar nou níét in geïnteresseerd zijn? Het fascineerde me om te verdiepen in de geschiedenis van het bedrijf en mijn vader. Toen realiseerde ik me dat ik betrokken wilde zijn bij het volgende hoofdstuk van het blad.

Spreek je hem vaak?

Elke dag.

Op welk vlak verschillen jullie van mening?

Hij houdt van blondines, ik van brunettes, haha.

Is het belangrijker dan ooit voor Playboy om je hard te maken voor tolerantie en vrijheid, nu Donald Trump president is van de Verenigde Staten?

Zeker. In 1990 sierde Donald Trump nog de cover van het blad. Soms, als hij weer eens ergens zijn waarden staat te verkondigen, ben ik daarom bezorgd dat mensen aannemen dat wij dezelfde waarden hebben. Donald Trump is een vriend van de familie, snap je? Wij worden met hem geassocieerd.

Kun je hem waarderen als persoon?

Niet meer. Ik vind Trump geen goed persoon en ik vind hem ook niet dapper. Een dapper iemand durft dicht bij zichzelf te blijven. Het is overduidelijk dat zijn visie te koop is, als het zijn merk maar beter maakt. Normaal gesproken willen politici een verschil maken in de wereld. Ik geloof niet dat hij zo’n persoon is. Hij is een arrogante zak en hij houdt ervan dat zijn toehoorders schreeuwen en zingen.

De defi nitie van een playboy is veranderd sinds je vader het blad bedacht. Wat zijn de eigenschappen van een hedendaagse playboy?

We maken een evolutie door over de defi nitie van dat woord. Millennials zijn gecharmeerd van het idee van een huwelijk, maar zijn toleranter voor het idee van een open relatie. Ik denk dat het verschil tussen de playboy van gisteren en van vandaag is dat het vroeger exclusief voor mannen was. Tegenwoordig denk ik dat het voor mannen én vrouwen kan gelden. Een playboy zijn betekent het leven vieren, leven met klasse en stijl, dingen niet te serieus nemen, maar wel nadenken over wat je doet. En lol hebben in de slaapkamer. Ik denk dat het helemaal niet zóveel veranderd is, alleen mijn generatie betrekt er zijn vrouwelijke partner bij.

Wat is de belangrijkste prestatie die Amerika aan je vader te danken heeft?

Dit klinkt heel dom, maar wat Einstein zei: ‘Hey, laten we op een andere manier naar natuurkunde kijken.’ Mijn vader heeft voor elkaar gekregen dat we met z'n allen anders naar sex zijn gaan kijken. Dat is zijn nalatenschap.

Je bent opgegroeid in de Playboy Mansion. Hoe was dat?

De Mansion is mijn thuis. Daar ligt mijn hart. Ik besefte nooit hoe merkwaardig mijn jeugd was, totdat ik ouder werd. Het was een privilege en ik ben er onwijs dankbaar voor. Vriendjes vroegen altijd waarom ik nooit buiten speelde. Wat kon beter zijn dan dat huis?

Voelde het als je thuis verliezen toen de Mansion werd verkocht?

Het was bedroevend. Maar het bedrijf sleepte er 105 miljoen dollar uit, die ingezet konden worden voor het merk. Daren Metropoulos (een Grieks-Amerikaanse miljardair, red.) is een vriend van de familie, hij heeft ook het landgoed ernaast gekocht.

Je verloofde is actrice Scarlett Byrne. Ze ging uit de kleren voor Playboy. Kostte het veel moeite om haar om te praten?

Ze is mijn verloofde, dus is ze deel van het Playboy-verhaal. En ze is overduidelijk comfortabel met seksualiteit en seksuele uitingen. Ik kan me het gesprek nog herinneren, ze sprong meteen op en was enthousiast over het idee. Ze is een groot fan van het merk.

Beschouw jij jezelf als een feminist?

Ja. Al heb ik een beetje moeite met die term, omdat het zoveel verschillende betekenissen heeft voor verschillende generaties. De eerste golf van feminisme in Amerika was voor het vrouwelijk stemrecht. Daar sta ik volledig achter. In de jaren zestig en zeventig was er een tweede golf, die ook voor vrouwenrechten was, maar zich ook tegen Playboy keerde. En tegen sex. Met dat soort feminisme kan ik niks. Vrijheid van keuze is het krachtigste ding ooit. Seksuele expressie is iets wat gevierd moet worden, niet iets pervers. Als feministen Playboy als vijand zien, dan is dat ridicuul. Maar ik denk dat er nu een derde golf gaande is met jonge vrouwen die het begrip feminisme willen herdefiniëren. Vrouwen als Emma Watson, die erg comfortabel zijn met hun seksualiteit. Dus ja, ik ben 100 procent feminist, maar ook duidelijk over wat dat inhoudt.

Je bent twee jaar verloofd. Zijn mannen gemaakt voor monogamie?

Ik geloof niet dat mensen de rest van hun leven met één persoon kunnen zijn. Hoe dat zich ontwikkelt, daar zijn Scarlett en ik erg open over tegen elkaar. Wat ik wel weet, is dat ik zeker ben dat ik bij haar wil zijn. Daarom zijn we verloofd.

Je vader lijkt niet zo in monogamie te geloven.

Dat is iets waar ik mijn vader om haat. Ik lijd er ook onder, want mensen denken door zijn levensstijl dat sex prima zonder romantiek kan. Dat is niet zo. Monogamie is voor mij de beslissing om te vechten voor een relatie. Ik zou niet gelukkiger kunnen zijn dan ik nu ben. Scarlett is een prachtige vrouw. Maar ik ben 25 jaar, dus we gaan het zien.

Tekst: Florian Boitin