Rick Brandsteder: de bad boy van Hilversum

Over Rick Brandsteder bestaat een groot misverstand. Nee, niet dat het geen rokkenjager is (waarover later meer) of dat hij geen losse handjes heeft (waarover later nog véél meer), maar diep vanbinnen schuilt er een aardige kerel in hem. “Veel mensen vinden mij sinds Expeditie Robinson (waar Brandsteder in 2014 aan meedeed, red.) een topgozer,” vertelde de geboren Hilversummer zelf eens. “Maar ik ben altijd al een topgozer geweest.”

En dat neig je te geloven als je de krantenknipsels over hem doorneemt. Zijn leven is niet makkelijk (geweest). Je zal maar de oudste zoon zijn van Ron Brandsteder, de man die in de jaren tachtig en negentig furore maakte met het tv-programma Ron’s Honeymoonquiz. Wekelijks keken er miljoenen mensen naar het zongebruinde gezicht van Big Ron, die pasgetrouwde stellen liet strijden om een luxe huwelijksreis en er niet voor schroomde de vaak onberispelijk geklede bruidegommen af te schieten in een grote bak met tomatensoep. Brandsteder senior kon nauwelijks over straat. Iedereen herkende de quizmaster.

“Het was wel een beetje apart,” vond Rick Brandsteder. “Niet eens omdat hij bekend was, maar vooral hoe anderen daarop reageerden. Vaak hadden mensen, al voordat ze mij hadden gesproken, hun mening klaar. Daardoor leerde ik al jong iedereen om me heen te peilen. Ik ben blij dat mijn ouders het bekend-zijn thuis helemaal loslieten. Daar waren mijn broertje en ik gewoon twee boerenjongens die hutten bouwden, over sloten sprongen en standaard voor de deur met de hogedrukspuit werden afgespoeld omdat ze weer eens volledig onder de modder zaten.”

Geen reclame voor tv-vak

De bekendheid van vaderlief, die na zijn gestrande huwelijk met Patty Brard met Yvonne Baggen trouwde en behalve Rick ook de twee jaar jongere Robert op de wereld zette, was absoluut geen reclame om het tv-vak in te gaan voor junior. “Als we met de familie een dagje uit gingen en er overal Hé Ron werd geroepen naar mijn vader, dacht ik: dat ga ik dus echt nóóit doen,” zei Brandsteder. “Ik vond het leuk om met mijn vader mee te gaan en rond te kijken op de set. Daar voelde ik me thuis, achter de schermen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.”

‘Ik wist die eerste keer niet wat ik moest doen of zeggen en had het gevoel dat ik me dubbel moest bewijzen, juist vanwege mijn vader’

Omdat Brandsteder junior ietwat te lang en te log was om te slagen als profvoetballer bij Ajax, werd hij, zoals veel jongens, veroordeeld tot de schoolbanken. Brandsteder studeerde media en entertainment-management, toen hij door SBS Shownieuws werd geïnterviewd over het modellenwerk dat hij als bijbaantje deed. Brandsteder – vlotte babbel, mooie kop – bleek geknipt voor de tv. Het gesprek leidde tot zijn eerste tv-klus, de co-presentatie van het kinderprogramma Kinderrecords. Intussen liep hij ook al stage op de burelen van de Postcodeloterij, waar Brandsteder werd gevraagd of hij in het nieuwe programma van Rolf Wouters spiksplinternieuwe cabrio’s wilde uitreiken. “Ach, waarom ook niet?” vond Brandsteder. “Om te presenteren moet je wel iets van talent hebben, maar het draait vooral om meters maken. Ik wist die eerste keer niet wat ik moest doen of zeggen en had het gevoel dat ik me dubbel moest bewijzen, juist vanwege mijn vader. Gelukkig was het een klein rolletje en kon ik altijd nog terug. Dat moment is nooit gekomen.”

Een bekende voorganger is dan bepaald geen zegen zei hij later nog: “Mensen denken vaak dat ik dankzij mijn pa een kruiwagen had. De werkelijkheid is anders. Ik heb eerder het gevoel dat ik als zoon-van met 2-0 achter stond. Naar mij werd juist extra kritisch gekeken.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.