Elvis-gekken, -fanatici, -verzamelaars, -imitators en zelfs een Elvis-dominee

Jo (76) en Leen (77) Pranger, eigenaars café Princeville

Hun Eindhovense kroeg, geheel en al ingericht met Elvis-memorabilia, is al bijna vier jaar geleden gesloten. Jo en Leen wilden de zaak graag verkopen, maar tot op heden is niemand geïnteresseerd.

Jo: “Ik had het café het liefst aan mijn zoon verkocht, maar die zit helaas liever aan de andere kant van de bar. Tot nu toe hebben zich geen kandidaten gemeld.

Het is dubbel, maar ik vind het niet heel erg. We kunnen maar moeilijk afscheid nemen van ons eigen Elviswereldje. Vaak gaan we ’s nachts samen naar beneden en ontsteken we alle lichtjes in het café. Dan gaan Leen en ik oude plaatjes van Elvis draaien. Oude tijden herleven, zó romantisch.”

Favoriete Elvis-nummer van Jo: Stranger in the Crowd
Favoriete Elvis-nummer van Leen: Polk Salad Annie

Jochem Muurling (49) en Albert Draaisma-Muurling (44) verpleegkundigen en Elvis-verzamelaars

“De voorliefde voor Elvis komt bij Albert vandaan. Bij hem thuis werd altijd Elvis-muziek gedraaid. Op z’n 16de jaar kreeg hij zelfs een ring met een Elvis-beeltenis van zijn oudjes. We hebben een gigantische Elvis-verzameling. In geld niet uit te drukken, maar voor ons is ie heel veel waard.

Het is niet zo dat we meteen op het uiterlijk van Elvis vallen. In zijn jonge jaren was hij erg knap, maar later werd hij toch wel erg pafferig door de drank, drugs en pillen. Eigenlijk net zoals bij Michael Jackson. Die twee levensverhalen kan je boven op mekaar leggen. Oké, Elvis deed het dan niet met minderjarige jongetjes, maar wel met te jonge meisjes. En ze zijn alle twee op dezelfde manier aan hun einde gekomen.”

Favoriete Elvis-nummer van Jochem: In the Ghetto (“Maar dan wel het duet met Lisa Marie.” )
Favoriete Elvisnummer van Albert: Don’t Cry Daddy

Fred Omvlee (56), Elvis-dominee

Dominee Omvlee reist door het land en houdt kerkdiensten met Elvis Presley- gospels, vaak met een koor of Elvis-imitatoren. De dienst gaat voornamelijk over het droevige levensverhaal van Elvis. “Ik was 11 jaar toen Elvis stierf. Ik hoorde toen het nummer Don’t Be Cruel op de radio en ik was meteen verkocht. De vonk die toen oversloeg, is nooit meer weggegaan.

In 2001 overleed mijn vader. Daags na zijn overlijden zag ik in een droom mijn vader, samen met Elvis. Presley reikte mij in die droom een cd aan met de toepasselijke titel Precious Lord, Take My Hand. Ik besefte toen meteen dat ik hier iets mee moest doen.

Later, na mijn studie theologie, heb ik deze droom weer bij de hand genomen.”

Favoriete Elvis-nummer: If I Can Dream

Patrick van de Groep (30), eigenaar vishandel The Love

“Ik ging met vrienden zuipen in Amsterdam. Stomdronken riep ik dat ik een tattoo wilde met een vis. De volgende dag werd ik wakker met Elvis op m’n arm. Fijne vrienden. Gelukkig hadden ze ’m niet, zoals in de film The Hangover, op m’n kop laten tatoeëren.

Ik kende Elvis totaal niet. Ik had nog nooit van deze man gehoord. Door de tattoo kwamen er continu mensen aan de viskraam om spulletjes van Elvis te brengen. Cd’s,beeldjes, vinyl, noem maar op. Door de jaren heen heb ik zo een grote verzameling opgebouwd. Helaas is het grootste gedeelte alweer het huis uit. Mijn nieuwe vriendin Tinka vond het echt te veel: ze wilde niet met Elvis samenwonen. Ik heb toen maar een beetje water bij de wijn gedaan. Dat hoort wel in een relatie.”

Favoriete Elvis-nummer: Love Me Tender

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.